آقِینجِی (ترکی: akıncı، حالت جمع: akıncılar) سلطنت عثمانیہ د‏‏ی ابتدائی صدیاں وچ غیر منظم تے بے قاعدہ گھڑسوار فوج سی جسنو‏ں یورپ وچ اِستعمال کرنے د‏‏ی غرض تو‏ں تیار کیتا گیا سی تے ایہ فوج سلطنت عثمانیہ دے یورپی ملکاں و مقبوضات وچ چھاؤنیاں وچ رہندی سی۔

آقینجی فوجی حملہ آور ہُندے ہوئے۔ (سولہويں صدی د‏‏ی مصوری)


بوداپست وچ آقینجی فوجیاں دا قبرستان

تریخ

سودھو

آقینجی دراصل ترکی زبان دے اک اسم فعل یعنی ’’آقِین‘‘ تو‏ں مشتق ہويا اے جس دا مصدر آق مَق ا‏‏ے۔ آق مَق دے معنی نيں: بہنا، گرانا، گرایا جانا یا اُنڈیلنا۔ آقینجی دے معنی ہُندے نيں: غزوہ، دشمن دے علاقے اُتے ناگہانی حملہ کرنے والا دستہ، یعنی سَیل د‏‏ی تیز رفتاری تو‏ں دشمن اُتے حملہ کرنے والا فوجی دستہ۔ اِس دستے وچ اوہ لوک شامل ہُندے سن جو دشمن دے علاقےآں وچ تیز رفتاری تو‏ں حملہ کیتا کردے سن، اِس غرض تو‏ں کہ اوہ دشمن د‏‏ی طرز تے وضع د‏‏ی اِطلاعات حاصل کرسکن یا دشمن دے علاقے وچ پرت مار کرسکن یا علاوہ اِس دے اُس علاقے وچ تباہی و بربادی کرسکن۔ آقینجی دے دستےآں د‏‏ی دشمن اُتے حملہ آوری دا تذکرہ اوزون حسن دے خلاف سلطان محمد فاتح د‏‏ی لشکرکشی تے فوجی مہم وچ ملدا ا‏‏ے۔ آقینجی نو‏‏ں باقاعدہ تنخواہ نئيں دتی جاندی سی بلکہ اوہ لشکرکشی دے عوض فتح یاب ہونے اُتے مالِ غنیمت وچ حصہ دتا جاندا سی یا اوہ مال جسنو‏ں اوہ قزاقانہ طور اُتے خود پرت مار کردے ہوئے حاصل کرلیندے سن ۔ ایہ لوک باقاعدہ فوج د‏‏ی طرز اُتے کِس‏ے مقام اُتے پڑاؤ نئيں کردے سن بلکہ دشمن دے علاقےآں وچ پرت مار مچاندے ہوئے تاخت و تاراج کردے پھردے سن ۔البتہ ایہ لوک مالِ غنیمت د‏‏ی باہمی تقسیم تے اپنی بے باکانہ اِقدامات ورگی سوچ لئی اپنے دستےآں وچ اندرونی طور اُتے بہت عمدہ نظم و ضبط رکھدے سن ۔ سلطنت عثمانیہ دے اوائل د‏‏ی فتوحانہ مہمات وچ آقینجیاں د‏‏ی تعداد یا جمعیت تیس ہزار اعلیٰ درجہ دے شہ سواراں اُتے مشتمل ملدی ا‏‏ے۔[۱] روایات دے مطابق اِنہاں اِمدادی افواج د‏‏ی تشکیل وچ اناطولیہ نال تعلق رکھنے والے ترکمان قبیلے دے دستے بھرتی کیتے جاندے سن جنہاں نو‏ں سلطنت سلجوقی د‏‏ی طرز اُتے منسوب کیتا جاندا اے ۔آقین د‏‏ی اصطلاح عثمانی فوج د‏‏ی بحری مہمات دے متعلق وی مستعمل رہی ا‏‏ے۔[۲]

  1. اردو دائرہ معارف اسلامیہ: جلد اول، صفحہ 112۔
  2. انوری: ینانچ، صفحہ 24، مطبوعہ استنبول، 1928ء