ہاتھی چور گلیر

'ہاتھی چور گلیر' اک "سنیارے" دی کہانی اے، جو راجے لئی ہاتھی بݨاؤندا اے تے دھوکھے کرکے اسنوں سزا ملدی اے پر اوہ اپنی عقل نال بچ جاندا اے۔ ایہ کہاݨی لوکدھارا دے دائرے وچ آؤندی اے۔

کہاݨی

اک راجے نے دس من دا سونے دا ہاتھی بنان لئی اک سنئارے نوں محل وچ کم لا دتا تے س دی پوری نگرانی رکھی۔ سنئارے نے اک پتل دا دس من دا ہاتھی اپنے گھر بنا کے نال وگدے دریا وچ لکا دتا۔ جدوں محل وچ ہاتھی تیار ہو گیا تاں اوہ ہاتھی نوں راجے دے بندیاں دی مدد نال وگدے پانی وچ رگڑ کے صاف کرن دے بہانے دریا وچ لے گیا۔ اوہ سونے دا ہاتھی پتل دے ہاتھی نال بدل کے موڑ لیائیا۔ کجھ ویلے پچھوں اسدی بے ایمانی دا پتہ لگن اُتے اسنوں موت دی سزا دا حکم ہوئیا۔ مرن توں پہلاں اسنے آخری منگ وچ دس میٹر ریشم دی پگڑی منگ کے لئی۔ اہدے وچ اک کل تے ہتھوڑی لکا لئی۔ راجے نے روایت مطابق اسنوں بناں کسے راشن پانی دے 'گلیر' مطلب اک چے مینار اُتے چاڑھ دتا تاں جو اوہ اوتھے ہی بھکھا تہائیا مر جاوے پر سنیارے نے رات نوں لوکاں دے جان پچھوں ہتھوڑی نال کل گڈّ کے اپروں ریشم دی پگڑی نال اتر کے دوڑ گیا۔ راجے نے اعلان کیتا کہ جے اوہ سیانا سناار آ جاوے تاں اوہ اس نوں وزیر بنا دیویگا۔

انعام

'سنیارے' نے آ کے ااپنی کہانی دسی تے راجے نے خوش ہو کے سنیارے نوں 'وزیر' بنا دتا۔

'ہیر وارث شاہ' وچ حوالا

ایہدا حوالا ہیر وارث شاہ وچ وی ملدا اے۔ جدوں رانجھا رنگ پور کھیڑے نوں جاندا راہ وچ آجڑی (بھیڈ-بکریاں چارن والا) ناݪ ملاقت کردا اے-

'اکھیں ویکھ کے مرد نے چپّ کردے، بھاویں چور ای جھگڑا لٹّ جائے۔'

'نہیں دینا جے بھیت وچ کھیڑیاں دے، گل خیار ہووے کہ کھنڈ فٹ جائے۔'

'تودا کھیڑیاں دے بوہے اڈیاں اے، متاں چانگ نشانڑا چٹّ جائے۔'

'"ہاتھی چور گلیر" تھیں چھٹّ جاندے، ایہا کوݨ جو عشق تھیں چھٹّ جائے۔'

-"ہیر وارث شاہ"