گھیو

گھیو اک خاص پرکار دا مکھن اے جسدی ورتوں برصغیر (بھارتی، بنگلادیشی، پاکستانی، نیپالی اتے سریلنکائی رسوئیاں اتے رسماں) وچ پرانے سمیاں توں ہی کیتی جاندی اے۔

گھیؤ

ایہہ شبد گھیؤ سنسکرت: घृत (مطلب چھڑکیا ہویا) توں آیا اے اتے دنیا بھر وچ بھانت-بھانت نانواں نال جانیا جاندا اے (بنگالی: ঘি گھی، ہندی: घी گھی، گجراتی: ઘી گھی، میتھلی/نیپالی: घ्यू گھیو، اردو: گھی گھی، سانچہ:Lang-or گھیؤ، مراٹھی/کونکنی: तूप توپ، کنڑ: ತುಪ್ಪ تپا، ملیالم: നെയ്യ് نے، تامل: நெய் نے، سنہالی: ایلا-گھتیل جاں گھتیل، تیلگو: నెయ్యి نییی، سانچہ:Lang-so، عربی: سمنة سمنا، فارسی: روغن حیوانی روغن-ایوغن حیوانی، دکھنی کردی: ڕۊنِ دان رون-ایون دان، جارجیائی: ერბო عربو، سانچہ:Lang-id، مالے: منئک سپی، ہوسا: من شنو)۔