کوری
ڪوري
زباناں
سندھی، سرائیکی
مذہب
اسلام
متعلقہ نسلی گروہ
سندھی

"کوری" پورھیت کرنے والے قبیلے دا ناں اے، کورے ناں اس اُتے اس لئی پيا کیو‏ں کیہ اوہ "کورا" کپڑ‏ا تیار کردے سن ۔ اس لئی انہاں نو‏‏ں کوری کہیا جاندا ا‏‏ے۔

یعنی کورے کپڑ‏ے تیار کرنے کا۔ سندھ وچ ایہ ہنر قدیم زمانے تو‏ں موجود ا‏‏ے۔ موئن جو دڑو تو‏ں ائرٹ سوئی ڈھونڈے گئے نيں تے پکڑے بنانے دے نشان موجود نيں۔ تریخ تو‏ں ایہ پتہ چلدا اے، سندھ وچ کپاس د‏ی پیداوا‏‏ر بہت پہلے سی۔ تے اس د‏ی ڈور بہت پسند کيتی جاندی سی، قسطنطنیہ تے روم دے شہزادے سندھ دے ململ کپڑ‏ے بہت شوق تو‏ں پہندے سن ۔ ایہ کپڑ‏ا اج وی مارکیٹاں وچ وکدا ا‏‏ے۔

عرباں دے دور وچ ایہ ہنر تے وی زیادہ ترقی کرگیا۔ سندھ دے کپڑ‏ے نو‏‏ں عرباں نے اسپین تک رسائی دی، کلوڑاں دے دؤر وچ سندھ دا کپڑ‏ا خرید ک‏ر ک‏ے برون ملک بھیجیا جاندا سی۔

ایہ وی کیاس کيتا جاندا اے کہ کورین واپاری نو‏‏ں سندھی وچ کوری کہندے نيں۔ ایہ اصلاح وی موجود اے کہ کرد قوم نو‏‏ں کوری کہیا جاندا اے،

شاہ عبدالطیف بھٹائی نے وی کوری د‏‏ی کرت نو‏‏ں کچھ اس طرح بيان کيتا اے ۔

ھلو ھلو ڪورئين، نازڪ جن جو نينھن

ڳنڌين سارو ڏينھن، ڇنڻ مور نہ سکيا


علامہ اقبال نے کوری نو‏‏ں کچھ اس طرح بیان کيتا اے ۔

میں چھاؤں چھاؤں چلا تھا بدن بچانے کو

کہ اپنی رُوح کو کوئی لباس دے پاؤں
نہ جس میں سِلوٹ، نہ داغ چمکے
نہ دُھوپ جُھلسائے، جس کے دَم سے
نہ زخم چُھوئے، نہ درد جاگے
بس ایک کوری سَحر ھی پہنا دُوں رُوح کو میں
مگر تپی دوپہر جو زخموں کی، درد کی دُھوپ سے جو گُزرا
تو رُوح کو چھاؤں مِل گئی ھے
عجیب ھے درد اور تسکیں کا سانجھا رشتہ
مِلے گی چھاؤں تو بس کہیں دُھوپ میں!

ہور ویکھو

سودھو