نشانچی

نشانچی (ترکی زبان: Nişancı; عثمانی ترک زبان: نشانچی) عثمانی دے دفتر شاہی وچ اک اعلا عہدا سی۔ ایس عہدے دار دا کم کسے وی وثیقے اُتے شاہی مہر ثبت کرنا ہُندا سی۔

تریخ

اگرچہ درباری خطاط دا عہدا اورہان (1324–1361) دے دور وچ قائم کیتا گیا سی لیکن نشانچی (Nişancı) نام مراد II (1421–1451) دے دور حکومت وچ استعمال ہویا۔ سلطان محمد فاتح (1451–1481) دے قانون دے مطابق، نشانچی (Nişancı) دیوان (عثمانی حکومت) دا رُکن سی۔ 18ویں صدی دے وسط وچ ایہ عہدا اپݨی سابقا ​​اہمیت کھوگیا تے 1836 وچ ایہنوں ختم کر دِتا گیا۔

نشانچی دے فرائِض

نشانچی سلطان تے صدراعظم دے احکام اُتے مہر لاؤݨ دا ذُما دار سی۔ نشانچی دیوان دے آرکائیوز دی نگرانی تے تیمر نظام (عثمانی سلطاناں ولوں بیوروکریٹس تے سپاہیاں نوں اوہناں دی خدمات دے بدلے وچ دِتیاں گئیاں زمیناں تے ٹیکس لاؤݨ دا اختیار) دے ریکارڈ رکھݨ دا وی ذُما دار سی۔ 17 ویں صدی تک نشانچی دا عہدا وزیر خارجا دے برابر سی۔ محمد رابع (1648–1687) دے دور حکومت وچ رئیس الکتاب پہلاں نشانچی دے ماتحت سی، نشانچی نوں سلطنت عثمانیہ دی وزارت خارجا دے طور تے تبدیل کر دِتا گیا۔