نسیم تھیبو
 | |
|---|---|
| مقامی ناں | نسيم ٿيٻو |
| جم | 1 اپريل 1948ع شکارپور، سندھ, پاکستان |
| موت | 19 مارچ 2012ع کراچی، سندھ، پاکستان |
| کم کِتہ | مصنفه • ماہر تعلیم • دانشور |
| مادر علمی | سندھ یونیورسٹی، جامشورو، سندھ. |
| مضمون | معاشیات، سندھی ادب |
| وڈے کم | Ubhur Chand Pas Piren (ابھر چنڈ پس پرياں)، 2013 |
| سواݨی | رسول بخش پلیجو |
| نیاݨے | انیتا پلیجو، تانیا پلیجو |
نسیم تھیبو ( سندھی: نسيم ٿيٻو؛ یکم اپریل 1948 ء۔ 19 مارچ، 2012 ء) سندھی بولی دے ماہر تعلیم تے مصنفہ سن۔ انہاں نے شعبہ معاشیات، سندھ یونیورسٹی ، پاکستان وچ بطور ایسوسی ایٹ پروفیسر خدمات انجام دتیاں۔ اوہ اک ٹیچر، اک مختصر کہانی دی رائٹر تے سندھی ادب وچ کنٹریبٹور سن۔ [۱] اوہ سندھی سیاست دان رسول بخش پلیجو دی اہلیہ سن۔
مڈھلا جیون تے تعلیم
سودھونسیم تھیبو 1 اپریل 1940 نوں شکارپور، پاکستان وچ پیدا ہوئیاں سن تے ابتدائی تعلیم دادو ضلع دے اک پنڈ گاڑھی (سندھی: ڳاڙهي) توں حاصل کيتی تے سندھ یونیورسٹی جامشورو توں معاشیات وچ ایم اے کيتا۔[۲] اس دے والد دا ناں میر عبدالباقی تھیبو سی۔ انہاں دی والدہ بادام نیتوان سندھی پاکستانی خاتون اول ناول نگار سن۔ انہاں دی بہن بے نظیر تھیبو وی اک مصنف سن۔ اس دا بھائی میر تھیبو اک سیاسی کارکن تے کمیونسٹ رہنما سی۔
لکھنے دا فن انہاں نوں اپنی والدہ بادام نتوان توں وراثت وچ ملیا سی۔ اس نے اپنی پہلی سندھی مختصر کہانی ”گوڑھن جی ریکھا“ (سندھی: ڳوڙهن جي ریکا) لکھی جس دا مطلب اے "آنسوواں دی لکیر" جدوں اوہ دسويں جماعت وچ تعلیم حاصل کررہی سی۔ اس دی کچھ دوسری کہانیاں دے عنوانات نيں "گهايل ٿي گهاريان" (گهايل سی گهاريان) جس دا مطلب اے "زندہ زخمی ہونا" ، "وادھے جنہاں وڈھیاس" (وڍي جنہاں وڌياس) "وہ زخمی ہوئے"، "مون جیڑیندے چھڈیہ" (مون جهيڙيندي ڇڏيا) جس دا مطلب اے "ميں نے انہاں نوں لڑدے ہوئے چھڈ دتا اے " ایہ کہانی مشرقی پاکستان نوں مغربی پاکستان توں علیحدگی دے موضوع اُتے لکھی گئی سی، "اوبر چندر پاس پیرن" (اُڀِرُ چَنڊَ پَس پِرين) "اے چاند طلوع ہوئے تے میرے محبوب نوں دیکھو" ، "رسندو بھرجنڈو گھاو ”(رسندو ڀرجندو گهاءُ) جس دا مطلب اے " شفا بخش زخم "،" احسان جا چک "(احساس جا چڪ) وغیرہ۔ انہاں دی مختصر کہانیاں دے زیادہ تر عنوان وڈے سندھی صوفی شاعر شاہ عبد اللطیف بھٹائی دی آیات توں لیا گیا اے۔ کہانیاں اس وقت دے سندھی ادب دے مختلف مشہور روزناواں، جداں "سوجھرو" ، "برسات" ، "ہلچل" ، "مہران" وغیرہ وچ شائع ہودیاں سن۔ انہاں نے تقریبا 25 کہانیاں لکھياں۔[۳]ان دی بہت ساریاں کہانیاں پنڈ دے پس منظر وچ لکھی گئیاں نيں۔ زندگی، اسنوں نیڑے قریب دیکھنے دا موقع ملا۔خواتین دی تکالیف، زمیندار دے ہتھوں کسان دی حالت زار دیکھ کے تے تھانہ کلچر، پنڈ دی زندگی دے بدصورت پہلو دی جھلکیاں سن جو انہاں دیاں کہانیاں وچ جگہ پاندیاں نيں۔
ان دیاں کہانیاں دا مجموعہ اوہر چند پاس پیرن (سندھی وچ ) سندھی ادبی بورڈ نے سن 2013 وچ شائع کيتا سی۔ اس کتاب وچ ، اس دی 15 کہانیاں دین محمد کلہوڑو نے مرتب کيتی نيں۔[۴]
ذاتی زندگی
سودھونسیم تھیبو نے سیاست دان رسول بخش پلیجو نال شادی کيتی سی۔ اس دی دو بیٹیاں تانیہ پلیجو (جسنوں تانیہ سلیم وی کہیا جاندا اے ) تے انیتا اعجاز سن۔ اوہ کالم نگار اعجاز منگی دی سس سن۔
موت
سودھووہ 19 مارچ 2012 نوں کراچی وچ انتقال کر گئياں۔ [۵]
حوالے
سودھو- ↑ "Condolence Message – Acting VC Sindh University" (in en). 2012-03-29. https://naseemthebo.wordpress.com/2012/03/29/dr-parveen-shah/. Retrieved on 2020-03-20.
- ↑ Report، Bureau (۲۰۱۲-۰۳-۲۰). «Services of Nasim Thebo remembered». DAWN.COM (به English). دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۰.
- ↑ «ٿيٻونسيم : (Sindhianaسنڌيانا)». www.encyclopediasindhiana.org (به Sindhi). دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۰.
- ↑ «اڀر چنڊ پس پرين : نسيم ٿيٻو». SindhSalamat. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۰.
- ↑ Sindhipeoples (2012-03-30). "سنڌي شخصيتون: نسيم ٿيٻو - ثمينه ميمڻ". https://sindhipeoples.blogspot.com/2012/03/blog-post_5854.html. Retrieved on 2020-03-20.