میمون بن مہران رقی
معلومات شخصیت | |
---|---|
کنیت | ابوایوب |
وجہ شہرت | محدث |
نمایاں کارنامے | |
دیگر سرگرمیاں |
میمون بن مہران الرقی انہاں دی کنیت ابو ایوب اے۔ کبار علما تے ائمہ وچ شمار ہُندا اے۔ بنو نصر بن معاویہ توں اک عورت نے انھاں کوفہ وچ آزاد کرایا سی، فیر اوتھے پلے ودھے فیر بعد وچ الرقہ چلے گئے تے اوتھے مقیم رہے، انھاں عمر بن عبدالعزیز نے انھاں اوتھے دا گورنر بنا دتا۔ جدوں 107ھ (725ء-726ء) وچ قبرص اُتے حملہ ہويا تاں معاویہ بن ہشام بن عبد الملک دے نال فوج دے قائدین وچوں سن ۔ انہاں دی وفات 116ھ یا 117 ھ وچ ہوئی۔[۱][۲]
ناں ونسب
سودھومیمون نام،ابوایوب کنیت،اوروالد دا ناں مہران سی،مہران بنی نصربن معاویہ دے مکاتب غلام سن ۔
پیدائش
سودھو40 وچ پیدا ہوئے،کوفہ دی اک ازدی عورت دے غلام سن اس لئی انہاں دی مڈھلا جیون غلامی وچ بسر ہوئی تھی،آخر وچ اس نے انہاں نوں آزاد کر دتا سی۔
جزیرہ دا قیام
سودھوآزادی دے بعد عرصہ تک کوفہ ہی وچ رہے،لیکن 80 وچ جدوں عبدا لرحمن بن اشعث دے ہنگامہ دی وجہ توں کوفہ وچ شورش بپا ہوئی تاں میمون کوفہ چھوڑکر جزیرہ چلے گئے اورایتھے بودوباش اختیار کرلئی-
بیت المال دی نگرانی دا منصب
سودھومحمد بن مروان دی ولایتِ خراسان دے زمانہ وچ بیت المال دی نگرانی دا منصب سپرد ہويا۔
عہدۂ خراج
سودھوبیت المال دی نگرانی دے سلسلہ وچ انھاں مالیات دا کافی تجربہ ہو گیا سی،اس لئی عمر بن عبد العزیزؓ نے انہاں نوں جزیرہ دے خراج دا عامل بنادتا تے انہاں دے لڑکے عمر نوں دفتر دا راکھا مقرر کیتا،میمون طبعاً حکومت دے عہدےآں اورخصوصاً مالیات دی ذمہ داریاں نوں پسند نہ کردے سن ؛ لیکن اودوں انکار نہ کرسکے،مگر چند ہی دناں دے بعد برداشتہ خاطر ہوکے استعفاء پیش کر دتا،عمر بن عبد العزیزؓ نے قبول نہ کيتا اورکہیا اس عہد ے وچ سوائے اس دے اورکیا اے کہ جائز طریقہ توں روپیہ وصول کيتا جائے تے جائز مصرف وچ صرف کيتا جائے،اس وچ استعفیٰ دتی کیہ وجہ اے، عمربن عبد العزیز دے لکھݨ اُتے استعفیٰ واپس لے لیا اوران دی زندگی بھر اس عہدے اُتے رہے۔
عمر بن عبد العزیز دے بعد یزید بن ملک دے زمانہ وچ وی چند دناں تک ایہ خدمت انجام دیندے رہے،لیکن ایہ کم طبعاً پسند نہ سی، عمر بن عبد العزیزؓ دے اصرار توں اس بنا اُتے گوارا کر ليا سی کہ ا ن دے زمانہ دی ملکی خدمت وچ خدمت اسلام سی لیکن عمر بن عبد العزیز دے بعد جدوں خلافت دے تمام شعبے فیر دنیاوی حکومت دے رنگ اُتے آگئے تاں میمون بددل ہوکے مستعفی ہو گئے تے گذشتہ زمانہ اُتے بہت متاسف سن تے فرمایا کردے سن کہ مینوں ایہ گوارا سی کہ وچ اَنھّا ہو گیا ہُندا،لیکن عمر بن عبد العزیز وغیرہ دا دتا ہويا عہد قبول نہ کيتا ہُندا۔ [۳]
فضل وکمال
سودھوفضل وکمال دے لحاظ توں ممتاز تابعین اورجزیرہ دے وڈے علما وچ سن ،حافظ ذہبی انھاں امام قدوہ اورعالم جزیرہ لکھدے نيں [۴]ان دے دور دے علما وچ انہاں دا علمی مرتبہ مسلم سی،ابوالملیح کہندے سن کہ ميں نے میمون توں افضل کسی نوں نئيں پایا [۵]سمعان بن موسیٰ دا بیان اے کہ اس عہد دے چار لوک وڈے عالم منے جاندے سن، انہاں وچ اک میمون بن مہران سن ۔ [۶]
حدیث
سودھوحدیث دے حافظ سن ،علامہ ابن سعد لکھدے نيں: صحابہ وچ انھاں نے ابوہریرہؓ،ابن عباسؓ،ابن عمرؓ،ابن زبیرؓ،سعید بن جبیرؓ،عائشہ صدیقہؓ اورام الدرداء توں تے تابعین وچ نافع مولی بن عمر،مقسم مولی ابن عباس ،یزید بن عاصم تے سعید بن جبیر وغیرہ توں استفادہ کيتا سی۔ [۷]
تلامذہ
سودھوحمید الطویل،ایوب،جعفر بن برقان،جعفر بن ابی وحشیہ،حبیب بن شہید،علی بن حکم البنانی،حکم بن عتیبہ،ابوفردہ،یزیدبن سنان،حجاج بن تمیم،سالم بن ابی المہاجر اورابو الملیح وغیرہ انہاں دے خوشہ چینیاں وچ سن ۔ [۸]
فقہ
سودھوفقہ وچ اوہ تمام علمائے جزیرہ وچ ممتاز سن ،علامہ ابن سعد لکھدے نيں کہ اوہ فقہ وفتاویٰ وچ تمام اہل جزیرہ اُتے فائق سن [۹]ان دے تفقہ دی سب توں وڈی سند ایہ اے کہ حضرت عمر بن عبد العزیز جداں صاحب نظر نے عہد خراج دے زمانہ وچ جزیرہ دے قضاء دی خدمت وی انہاں دے سپرد دی سی [۱۰]
فضائل اخلاق
سودھواس علم دے نال فضائل اخلاق توں وی آراستہ سن ۔
منہیات توں اجتناب
سودھونواہی توں بچنے وچ ودھ اہتمام سی، انہاں دے لڑکے دا بیان اے کہ والد (اعتدال توں)ودھ روزہ نماز نئيں کردے سن ،لیکن خدا دی معصیت وچ مبتلا ہونا بہت ناپسند کردے سن ۔ [۱۱]
عبادت
سودھوبھانويں معمولاً اوہ فرائض وسنن دے علاوہ ودھ عبادت نہ کردے سن ،لیکن کدی کدی ہزار ہزار رکعتاں روزانہ پڑھدے سن، اک مرتبہ ستاراں دن وچ ستاراں ہزار رکعتاں پڑھیاں۔ [۱۲]
انکساروتواضع
سودھواتنے خاکسار اورمتواضع سن کہ کسی بڑائی اورامتیاز دا انتساب اپنی جانب پسند نہ کردے سن ،اک مرتبہ کسی نے انہاں توں کہیا،ابوایوب جداں تک خدا آپ نوں زندہ رکھے گا اودوں تک لوک بھلائی وچ رہن گے، انھاں نے جواب دتا، ایسی گلاں دا تذکرہ نہ کرولوک اودوں تک بھلائی وچ رہن گے جداں تک اوہ اپنے توں ڈردے رہن گے۔ [۱۳]
وفات
سودھو117ھ وچ وفات پائی۔ [۱۴]
حوالے
سودھو- ↑ د۔ عبد السلام الترمانيني، " أحداث التاريخ الإسلامي بترتيب السنين: الجزء الأول من سنة 1 هـ إلى سنة 250 هـ"، المجلد الثاني (من سنة 132 هـ إلى سنة 250 هـ) دار طلاس ، دمشق۔
- ↑ عبد الوهاب الشعراني - الطبقات الكبرى - ج 1 ص 40
- ↑ (یہ تمام حالات ابن سعد،ج 7،ق 2،ص177،178 توں ماخوذ نيں)
- ↑ (تذکرۃ الحفاظ:1/86)
- ↑ (ایضاً)
- ↑ (تہذيب التہذيب:1/391)
- ↑ (ابن سعد،ج7،ق2،ص177)
- ↑ (تہذيب التہذيب:10/39)
- ↑ (ابن سعد،ج7،ق2،ص178)
- ↑ (تذکرۃ الحفاظ:1/86)
- ↑ (تہذيب التہذيب:10/391)
- ↑ (تذکرۃ الحفاظ،ج اول،ص87)
- ↑ (ایضاً)
- ↑ (ایضاً)