مہان منگ

大明
1368–1644
1580 دے نیڑے-تیڑے من چین
1580 دے نیڑے-تیڑے من چین
حیثیتسلطنت
دار الحکومتنانجن (انتیان پریفیکٹی)
(1368–1644)[۱]
Beijing (Shuntian prefecture)
(1403–1644)[۲][۳]
عام زباناںدفتری بولی:
مندارن
ہور چینی ذیلی-بولیاں
ہور بولیاں:
ترکی (اجوکی ایغورپرانی ایغور بولی، تبتی، منگولی، جرچین، ہور
مذہب
سرگ پوجا، داؤواد، کنفیوشیس مت، بدھ دھرم، چینی لوک دھرم، اسلام
حکومتبادشاہی
سلطان (皇帝) 
• 1368–1398
ہونچو سلطان
• 1627–1644
چونزن سلطان
جٹھیرا اچّ سکتر 
• 1402–1407
شی جن
• 1644
وے ساؤدے
تاریخ 
• نانجنگ وکھے قیام
23 جنوری 1368
• Beijing designated as capital
28 اکتوبر 1420
• بیجن فتح
25 اپریل 1644
• دکھنی منگ دا انت
22 جنوری 1662
رقبہ
1415[۴]۶٬۵۰۰٬۰۰۰ کلومیٹر2 (۲٬۵۰۰٬۰۰۰ مربع میل)
آبادی
• 1393
65,000,000
• 1403
66,598,337¹
• 1500
125,000,000²
• 1600
160,000,000³
کرنسیددھاتی:
تامبے دا کیش (, ون) سکیاں دی تند اتے کاغذی روپ وچّ
چاندی دے تائل (, لیان)
آیزو 3166 رمز[[آیزو 3166-2:|]]
ماقبل
مابعد
یوآن خاندان
دکھنی من خاندان
شن خاندان
چھن خاندان
پرتگالی مکاؤ
موجودہ حصہ
من خاندان دی رہند-کھونہد نے 1662 تکّ دکھنی چین اتے راج کیتا، اس خاندانی دور نوں دکھنی منگ آکھیا جاندا ہے۔
¹The numbers are based on estimates made by CJ Peers in Late Imperial Chinese Armies: 1520–1840
²According to A. G. Frank, ReOrient: global economy in the Asian Age, 1998, p. 109
³According to A. Maddison, The World Economy Volume 1: A Millennial Perspective Volume 2, 2007, p. 238

سانچہ:چینی

منگ سلطنت چین چ چلن والی اک سلطنت سی جیہڑی 1368 توں 1644 تک رئی۔ اینوں منگ ٹبر نے ٹوریا۔


منگ راجٹبر جاں منگ سلطنت (چینی: 明朝) نے 1368 توں 1644 عیسوی تکّ 276 سال چین اُتے راج کیتا سی۔ انہاں نے منگولاں دے یوآن راجٹبر دے خاتمے اتے چین وچّ اپنا راج شروع کیتا۔ ہان چینیاں دا ایہہ آخری راج پروار سی۔ منگ دور وچّ چین نوں بہت ہی سکاراتمک تے سفل سرکار ملی تے سمچے طور اتے چین نے معاشی ، سیاسی ، رہتل، فوجی میدان وچّ بہت ترقی کیتی۔ کجھ اتہاسکاراں دا مننا ہے کی "پوری منُکھ نسل دے اتہاس وچّ ایہہ حکومتی نظام تے سماجی توازن دا اک وڈا دور سی۔[۵] ایہ ہان چینی لوکاں ولوں چلایا گیا آخری خاندان سی۔

ایہہ وی ویکھو

سودھو


حوالے

سودھو
  1. Primary capital after 1403; secondary capital after 1421.
  2. 1421 تکّ اگلیری راجدھانی؛ پھیر مڈھلی راجدھانی.
  3. The capitals-in-exile of the Southern Ming were Nanjing (1644), فوزو (1645–6), گوانگزو (1646–7), زاؤچھن (1646–52).
  4. Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D (December 2006). "East-West Orientation of Historical Empires". Journal of world-systems research 12 (2): 219–229. ISSN 1076-156X. http://jwsr.ucr.edu/archive/vol12/number2/pdf/jwsr-v12n2-tah.pdf. Retrieved on
    ۱۲ اگست ۲۰۱۰.  Archived 22 February 2007 at the وے بیک مشین
  5. Edwin Oldfather Reischauer, John King Fairbank, Albert M. Craig (1960) A history of East Asian civilization, Volume 1. East Asia: The Great Tradition, George Allen & Unwin Ltd.

باہرلے جوڑ

سودھو