مسجد الجن
| ||||
---|---|---|---|---|
حصہ | مسیت | |||
انتظامی تقسیم | ||||
ملک | سعودی عرب | |||
وقوع تھاں | مکہ | |||
تقسیم اعلیٰ | مکہ | |||
متناسقات | 21°26′00″N 39°49′44″E / 21.433388888889°N 39.828944444444°E | |||
وقوع متناسقات | ||||
|
||||
ترمیم |
مسجد الجن ایہ اک مسجد دا ناں اے جتھے رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے جِناں دے اک گروہ نوں دین تے توحید دی دعوت دتی ،تے اوہ قرآن پاک اُتے ایمان لائے۔اج کل اوتھے اک مسجد "مسجد الجن" دے ناں توں تعمیر کيتی گئی ایہ اس دا ناں اے۔
اس دی شروعات انہاں دے قرآن مجید سننے تے اس توں متاثر ہونے دے واقعہ توں ہوئی ،ہور تفصیل سورةالجنہاں دی آیت وچ ملاحظہ ہو: جناں دی ملاقات دا تذکرہ سورۂ احقاف وچ وی آیا اے (آیت نمبر : 29 ) اکثر مفسرین دے نزدیک ایہ دو وکھ وکھ واقعے نيں ، سورۂ احقاف وچ جنہاں جناں دی آمد دا تذکرہ اے ، اوہ اہل کتاب سن تے ایتھے جنہاں جناں دا ذکر آیا اے ، اوہ مشرکین سن ، مفسرین دے ایتھے اس سلسلہ وچ اختلاف پایا جاندا اے کہ رسول اللہ ﷺ دی خدمت وچ جو جنہاں آئے ، کیہ تسيں ﷺ نے انہاں نوں دیکھیا وی سی یا صرف انھاں نے آپ ﷺ دی گل سنی سی ؟ حضرت عبد اللہ بن عباس دی روایت اے کہ آپ نے جناں نوں دیکھیا نئيں سی ، صرف انہاں دی آواز سنی سی تے حضرت عبد اللہ بن مسعود دی روایت توں معلوم ہُندا اے کہ آپ ﷺ نے جناں نوں دیکھیا وی اے تے آپ ﷺ توں انہاں دی ملاقات وی ہوئی اے ؛ اس لئی مفسرین نے دوناں دے درمیان تطبیق دی ایہ شکل اختیار کيتی اے کہ اک موقع اُتے آپ ﷺ نے جناں نوں دیکھیا اے تے یمسجد الجنہ اوہ موقع اے جدوں حضرت عبد اللہ بن مسعود آپ دےنال سن تے ایتھے جس واقعہ دا ذکر اے ، اس وچ جناں توں آپ ﷺ دی ملاقات نئيں ہوئی اے ، انھاں نے صرف آپ ﷺ دی آواز سنی اے ۔
حدیث توں اس واقعہ دی ایہ تفصیل معلوم ہُندی اے کہ ایويں تاں آغاز کائنات ہی توں ایہ نظم کيتا گیا اے کہ آسمان تک شیطان دی رسائی ہ ہوئے ، جدوں اوہ آسمان دی طرف چڑھدا تاں اس اُتے شہاب ثاقب دے گولے پھینکے جاندے سن ، جس دی وجہ توں انہاں دا اوتھے چڑھنا آسان نئيں ہُندا سی ؛ لیکن فیر وی شیطان تے اس دے چیلاں نوں روکنے وچ اِنّی سختی نئيں برتی جاندی سی ، بعض جِنات چوری چُھپے کدرے بیٹھ کر عالَم غیب دیاں گلاں سن لیا کردے سن ؛ لیکن اُنہاں نوں اندازہ ہويا کہ اللہ تعالیٰ دی طرف توں ہن اس نظام نوں تے سخت کر دتا گیا اے تے ہن کِسے دے چوری چھپے وی اوتھے پہنچنے دی گنجائش نئيں یا ایہ اے کہ پہلے وی ’’ شہاب ثاقب ‘‘ گراکردے سن ؛ لیکن انہاں توں شیطان نوں بھگانے دا کم نئيں لیا جاندا سی ، ہن ایہ کم لیا جانے لگیا اے ، اس نويں نظام نوں دیکھ کے انھاں خیال ہويا کہ شاید اللہ تعالیٰ دی طرف توں کوئی خاص گل آئی اے ، جبھی تاں عالم بالا دے نظام دی حفاظت بڑھادتی گئی اے ؛ چنانچہ انھاں نے اس دی کھوج وچ زمین اُتے چکر لگانا شروع کيتا تے دیکھدے دکھاندے انہاں دا گزر اس مقام توں ہويا ، جتھے رسول اللہ ﷺ قرآن مجید دی تلاوت فرما رہے سن ، قرآن دی کشش ، اس دی اثر انگیزی تے اس دے مضامین دی وجہ توں جناں نے فوراً اندازہ لگالیا کہ ایہ ربانی کلام اے ؛ چنانچہ انھاں نے پوری توجہ توں قرآن کریم سنیا تے فیر انھاں نے ایتھے تک پہنچنے دی جو داستان سنائی تے باہمی مشورے کیتے ، سورہ دے آغاز توں لے کے آیت نمبر : 14 تک ايسے نوں نقل کيتا گیا اے ، اس دا خلاصہ ایہ اے کہ جنات نے اپنے قبیلے وچ واپس پہنچ کے دسیا کہ اساں اک عجیب و غریب کلام سنیا اے ، جو ہدایت دا راستہ دسدا اے ؛ اس لئی اسيں تاں اس اُتے ایمان لاچکے تے اساں طے کر ليا اے کہ سانوں شرک نئيں کرنا چاہیے تے ایہ گل وی واضح ہوئے گئی کہ اللہ تعالیٰ دے بارے وچ اسيں وچوں جو لوک ناروا گلاں کيتا کردے سن ، اوہ بے وقوف نيں ، ایويں تاں انساناں تے جناں دونے ہی وچ ایداں دے لوک موجود نيں ؛ لیکن جناں نوں بگاڑنے تے انہاں دے غرور نوں ودھانے وچ انساناں دا وی حصہ اے ؛ کیوں کہ اوہ مصیبتاں وچ تے ایداں دے ویراناں وچ جتھے انسان نوں گھبراہٹ ہُندی اے ، اللہ تعالیٰ دی بجائے جنات دی پناہ لینے لگدے نيں ؛ چنانچہ عرباں دا طریقہ سی کہ جے دورانِ سفر انہاں کِسے ویران وادی وچ رات بسر کرنی پڑدی تاں اوہ جناتاں دی پناہ دے کلمات کہیا کرتےتھے ، فیر انھاں نے اپنے آنے دا سبب دسیا کہ اساں دیکھیا کہ آسماناں دا پہرا سخت ہوئے گیا اے تے اسيں جتھے چوری چھپے بیٹھ جایا کرتےتھے ، اوتھے وی ’’ شہاب ثاقب ‘‘ دا حملہ ہورہیا اے تاں اساں سمجھیا کہ ضرور کوئی گل ہوئی اے ؛ لیکن ایہ اندازہ نئيں ہوئے سکيتا کہ اللہ تعالیٰ دی طرف توں زمین وچ بسنے والےآں دے لئی کِسے برائی دا فیصلہ کيتا گیا اے یا بھلائی دا ؟ یعنی ہوسکدا اے کہ کِسے نبی دی بعثت ہوئی ہوئے تے اس اُتے فرشتے کلام الٰہی بے روک ٹوک لے کے جان ؛ اس لئی خصوصی حفاظتی انتظام کيتا گیا ہوئے ، انھاں نے ایہ وی کہیا کہ اسيں وچ اچھے لوک وی نيں تے بُرے لوک وی ؛ لیکن سانوں یقین اے کہ اللہ دی تدبیر دے مقابلہ اسيں بالکل عاجز نيں ؛ اس لئی اس پیغام ہدایت نوں سندے ہی بلا تاخیر اسيں اس اُتے ایمان لے آئے ، اگے انھاں نے اپنی قوم نوں اسلام دی دعوت دیندے ہوئے کہیا کہ جو اپنے پروردگار اُتے ایمان لے آئے گا ، اوہ نقصان توں محفوظ رہے گا تے حق دی راہ پالے گا ۔ ( خلاصہ از : تفسیر قرطبی : 19؍ 1 تا 16 ، تفسیر کبیر : 15؍ 755 تا 774)