محمود شکری آلوسی
محمود شکری آلوسی | |
---|---|
جم | سنہ 1856 |
وفات | 8 مئی 1924 (67–68 سال)[۱] |
شہریت | سلطنت عثمانیہ |
رکن | عرب اکیڈمی دمش |
عملی زندگی | |
تلمیذ خاص | کاطم الدخیلی |
پیشہ | فقیہ ، محدث ، مورخ ، لکھاری |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
باب ادب | |
ترمیم |
ولادت
سودھومحمود شکری بغداد دے رصافہ نامی محلے وچ 19 رمضان 1273ھ بمطابق 1857ء وچ پیدا ہوئے ۔
کنیت تے لقب
سودھوشکری دی کنیت ابوالمعالی تے لقب جمال الدين لها -
ناں و نسب
سودھوبلوغ الارب دے مؤلف دا پورا ناں محمود شكرى بن عبدالله بن محمود بن عبدالله بن محمود الحسيني الآلوسى البغدادی اے ۔ شکری دا سلسلہ نسب " شیخ عبد القادر جيلانى دے واسطے توں امام حسین نال جا ملدا اے ۔ شکری دے دادا شہاب الدین محمود جو آلوسی کبیر نيں والد دی طرف حسینی تے والدہ دی طرف توں حسنی سید سن .
آلوسی نسبت
سودھووکھ وکھ اقوال پائے جاندے نيں ، آلوس دی طرف نسبت اے جو شام وچ سمندر اُتے طرسوس دے نیڑے اک جگہ اے ) مگر یاقوت حموی تے ابن الاثیر دونے نے سمعانی دے اس قول نوں غلط کہیا سمعانی دے بقول آلوس اک شہر اے جو ساحل شام اُتے طرسوس دے نیڑے واقع اے [۲]محمود شکری دے آبا ؤ اجداد دراصل بغداد دے رہنے والے سن ۔ جدوں 656ھ وچ ہلاکو خان نے بغداد نوں فتح کرنے دے بعد قتل و غارت دا بازار گرم کيتا تاں انہاں دا جد بغداد توں بھج کر آلوس چلا گیا تے ایہ آلوسی اکھوایا ۔ [۳]
تعلیم
سودھومڈھلی سِکھیا اپنے والد عبد اللہ توں حاصل کيتی ۔ حالے ستاراں برس دی عمر نوں پہنچے سن کہ والد دا سایہ سر توں اٹھیا گیا ۔ مگر شکری نے اپنی تعلیم نوں جاری رکھیا تے اپنے چچا ابوالبرکات نعمان بن محمود تے ہور علما توں علوم دی تکمیݪ کی
عملی زندگی
سودھوانہاں نے اپنی زندگی تدریس اورتصنیف وچ گزاری، تے بغداد وچ " الزوراء" دے ناں توں پہلا اخبارجاری دی اس دے علاوہ «المقتبس» «المشرق» «المنار» و«مجلة المجمع العلمي العربي» وچ وی لکھدے رہے 1335ھ؛1916ء وچ جدوں برطانوی حکومت بغداد اُتے قابض ہوگئی تاں انھاں نےشکری نوں بغداد دے عہدہ قضا دی پیشکش کیتی مگر آلوسی نے انگریزاں دے نال میݪ جول رکھنے نال نفرت دے باعث اس عہدے نوں قبول کرنے توں انکار کر دتا ، بلکہ آئندہ وی کسی عہدے اُتے فائز ہونا پسند نہ كيا - البته جدوں عراق وچ عربی حکومت دی نیہہ رکھی جانے لگی تاں انہاں نے تعلیمی مجلس دا ممبر بننا منظور کر ليا ۔
لکھتاں
سودھوآلوسی دی کل 52 تصنیفات نيں جنہاں وچ کچھ رسالے نيں تے کچھ کتاباں ۔ انہاں وچوں مشہور کتاباں دے ناں ایہ نيں :
- اخبار بغداد و ما جاورها من القرى والبلاد -
- الضرائر وما يسوغ للشاعر دون الناثر -
- بلوغ الأرب في معرفة احوال العرب -
- الميسك الاذفر فى تراجم علماء القرن الثالث عشر -
- مسیتاں بغداد -
- النحت و بيان حقيقته ونبذة من قواعده -
- تریخ نجد -
- امثال العوام في دار السلام ۔
- رياض الناظرين فى مراسلات المعاصرين ۔
- بدائع الانشاء -
- عقد الدرر شرح مختصر نخبة الفكر -۔
- مادل عليه القرآن مما يعضده الهيئة الجديدة -
- فتيح المنان
- تجريد الانسان فى الذب عن ابى حنيفة النعمان -
- ضب العذاب على من سب الأصحاب ۔
- غاية الأمانى فى الرد على النبهانى[۴]
وفات
سودھوآلوسی نے بغداد وچ 4 شوال 1342ھ /8 مئی 1924ء وچ وفات پائی تے انہاں نوں بغداد وچ شیخ معروف الکرخی دے قبرستان وچ سپرد خاک کيتا گیا۔[۵]
حوالے
سودھو- ↑ فرینس دا ببلیوٹیک نیشنل آئی ڈی: https://catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb145684763 — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۰ جون ۲۰۲۴ — مصنف: Bibliothèque nationale de France — عنوان : اوپن ڈیٹا پلیٹ فارم — اجازت نامہ: Open License
- ↑ معجم البلدان1/326
- ↑ الاعلام8/54
- ↑ معجم المؤلفین
- ↑ محمود شكري الآلوسي سيرته ودراسته اللغوية - تأليف محمد بهجة الأثري.