قاضی دوست محمد صدیقی
قاضی دوست محمد صدیقی بلبلِ سندھ شہباز خطابت ، لحن داودی ، ترجمان اہلسنت توں معروف نيں۔
ولادت
سودھوقاضی دوست محمد صدیقی المعروف بلبل سندھ دی ولادت سندھ دے شہر شکار پور دی تحصیل گڑھی یاسین دی چھوٹی سی بستی ’’گوٹھ ترائی ‘‘کے علمی خاندان ’’صدیقی قاضی ‘‘ماں مولانا محمد بقا صدیقی دے گھر 1918ء نوں ہوئی ۔ اس خاندان نے بے شمار علما ء فضلاء و اطباء پیداکيتے ، ۔ [۱]
تعلیم و تربیت
سودھوبلبل سندھ نے شاہ محمد (سندھ ) عبدالواحد ( کوٹ مٹھن شریف ) ہارون آباد (ضلع بہاولنگر ) وچ شیخ الحدیث علامہ عبدالمصطفٰی الازہری ؒ (شیخ الحدیث دار العلوم امجد ایہ کراچی ) مدرسہ انوارالعلوم ملتان وچ غزالی زمان رازی دوران وچ علامہ سید احمد سعید کاظمی محدث ملتانی ؒ دے زیر سایہ کچھ عرصہ تعلیم حاصل کيتی ۔ غالبا علامہ کاظمی ؒ دی تحریک اُتے امام احمد رضا خان قادری محدث بریلوی ؒ دی قائم کردہ درسگاہ جامعہ رضویہ منظر اسلام بریلی شریف ( انڈیا) ہور تعلیم دے لئی تشریف لے گئے ، اوتھے نواسہٗ اعلیٰ حضرت، اما م معقولات و منقولات علامہ مفتی تقدس علی خان رضوی ؒ ( جو بعد وچ سندھ تشریف لیائے تے جامعہ راشدیہ درگاہ شریف پیر جو گوٹھ وچ شیخ الحدیث مقرر ہوئے دے حضور زانوئے تلمذ طے کیتے۔ اس دے بعد پاکستان تشریف لیائے تے جامعہ رضویہ مظہر اسلام فیصل آباد وچ داخلہ لیا تے محدث اعظم پاکستان علامہ ابوالفضل محمد سردار احمد رضوی ؒ دے پاس درس نظامی دی تے دستار فضیلت بنھی ۔
بیعت
سودھوآپ نوں بچپن ہی توں اما م العارفین ، غوث العالمین ، غیاچ المسلمین مجدد بر حق سید محمد راشد پیر سائاں روضے دہنی توں عقیدت و محبت گھٹی وچ ملی ہوئی سی ايسے محبت دی خاطر آپ نے حضرت قبلہ عالم دے سلسلہ عالیہ وچ بیعت ہونا پسند کیتا تے آپ ہی دے خلیفہ حضرت سید محمد حسن شاہ جیلانی ؒ ( بانی درگاہ بھر چونڈی شریف ) دے سجادہ نشین شیخ طریقت مجاہد اہل سنت حضرت پیر عبدالرحمن قادری ؒ دے ہتھ اُتے سلسلہ عالیہ قادر ایہ راشدیہ وچ بیعت ہونے دی سعادت حاصل کيتی ۔
تصنیف و تالیف
سودھوعارف باللہ ، سندھ دے عوامی شاعر شاہ عبداللطیف بھٹائی قادری ؒ دے صوفیانہ کلام اُتے مشتمل دیوان اے جس دا ناں ’’شاہ جورسالو ‘‘ہے ۔ اس وچوں اپنی پسند دے اک سوابیات(شعر ) دی تلخیص’’گلدستہ عشق ‘‘ دے ناں توں مرتب کيتی ،جسنوں بعد وچ نیشنل بک اسٹور لاڑکانہ نے شائع کیتا۔ اک سوابیات آپ نوں حفظ سن جس نوں ترنم توں پڑھ کر اپنی تقریراں نوں چارچاند لگاندے سن ۔ اس دے علاوہ کوئی تصنیف سامنے نئيں آئی ۔
خطابت
سودھوخطابت مولانا بلبل سندھ دی پہچان سی ، مولانا سحر انگیز خطابت دے سبب پیران عظام دے محبوب تے اہلسنت و جماعت وچ مقبول تے علما دی شان سن ۔ قدرت نے مولانا نوں حاضر جوابی ، فن خطابت ، خوش الحانی ، طرز بیانی ، گوہر روانی تے فصیح لسانی وچ کامل قوت و حافظہ عطا فرمایا سی ۔ ہر مو ضوع اُتے بولنے تے موضوع نوں نبھانے دا خوب سلیقہ سی، رد فرقہ باطلہ انہاں دا خاص موضوع سی ،آپ تکمیل تعلیم دے بعد اسکول وچ عربی دے استاد مقرر ہوئے ، جداں جداں سندھ دے حالات توں واقفیت ہوئی تاں محسوس کیتا کہ سندھ وچ وہابیت اُتے کڈ رہی اے ۔ دوسری طرف سندھ دے عوام الناس بالکل سِدھے سادھے نيں ، انہاں نوں انہاں بھیڑیاں دے حملہ توں بچانا نہایت ضروری جانا اس لئی عملی زندگی وچ قدم ودھایا، نوکری دی قربانی دتی ، خطابت دے لئی اپنے نوں وقف کیتا تے خارزاراں اُتے قدم رکھیا ايسے روز توں وصال تک احقاق حق و ابطال باطل وچ مصروف رہے ۔ لیل و نہار شہر شہر ، نگر نگر، قریہ قریہ، بستی بستی اپنے خطاب توں لوکاں دے قلوب وچ عشق مصطفٰی دی شمع روشن دی ، اہل سنت نوں بیدار کيتا، وہابیت دیوبند یت تے بد مذہیت دے فتنے توں آگاہ کيتا، انہاں دی رسول دشمنی ، گستاخیاں، بے باکیاں ، بے ادبیاں ، مکرو فریب تے تقیہ بازی توں سندھ بھر دے عوام الناسنوں خبر داررکھیا ۔ امام اہلسنت مولانا احمد رضا خان بریلوی ؒکے علم و فضل توں اہل سندھ نوں رو شناس کیتا۔ وہابیت دیوبندیت شیعیت، غیر مقلدیت، قادیانیت وغیرہ دے رد وچ مولانا دا جواب نہيں۔
بلبل سندھ
سودھوسندھ باب الا سلام اے اس لئی سندھ دی بولی عشق مصطفٰی اے تے مولانا باغ مصطفٰی وچ عشق مصطفٰی ﷺ دے گیت ترنم و عقیدت توں گنگناتے سن اسنوں لئی بلبل باغ مصطفٰی ہوئے یعنی بلبل سندھ ۔ مولانا احمد بخش بھٹو نے دسیا کہ مولانا صاحب نوں ایہ خطاب شیخ العرب والعجم ، فقیہ اعظم ، امام اہلسنت علامہ مفتی پیر محمد قاسم مشوری ؒ الباری (بانی درگاہ مشوری شریف ) نے اپنی بولی فیض ترجمان توں مرحمت فرمایا۔ اس دے بعد ’’بلبل سندھ ‘‘ آپ دے ناں دا جزبن گیا ۔ تے فلک شگاف نعرے ’’ بلبل سندھ زندہ باد ‘‘ بلند ہونے لگے ۔
وصال
سودھویکم رجب المرجب 1407ھ؍2،مارچ 1987ء بروز پیر شام دے پونے تن بجے مدرسہ انوارالعلوم کندھ کوٹ ( ضلع جیکبآباد سندھ ) وچ 69 سال دی عمر وچ وصال کیتا جامع مسجد عثمانیہ متصل درگاہ شریف مخدوم محمد عثمانیہ قریشی ؒ دے روضہ شریف وچ مدفون ہوئے جتھے آپ دا مزار شریف مرجع عام و خاص اے ۔[۲]