عبد الہادی فاروقی
عبد الہادی فاروقی | |
---|---|
جم |
|
وفات |
|
باب اسلام | |
ترمیم |
بیعت
سودھوشیخ عبدالہادی فاروقی نے بیعت دا شرف خواجہ باقی باللہ قدس دے دست حق پرست اُتے حاصل کيتا۔ آپ اپنے علاقے دے مشاہیر وچوں سن ۔ بعد وچ خواجہ باقی باللہ نے آپ نوں شیخ احمد سرہندی حضرت مجدد الف ثانی دے ہمراہ دہلی توں سرہند شریف بھیج دتا۔ آپ نے مجدد الف ثانی دی خدمت وچ رہ کے سلسلہ عالیہ نقشبندی مجددیہ دے فیوض و برکات کسب واخذ کيتے۔
مقام و منزلت
سودھومجدد الف ثانی نے اپنے مرشد کامل خواجہ محمد باقی بالله دی خدمت وچ عریضہ لکھیا۔ مجدد الف ثانی نے اس وچ اپنے مسترشدین دی ترقیات دا تذکرہ فرمایا۔ حضرت مجدد نے اس وچ عبد الہدی فاروقی دے ابتدائی سلوک دا حال ایويں تحریر فرمایا:
- مولانا عبدالہادی نے نقط فوق وچ استغراق دے نال حضور پیدا کيتا اے، ہور اوہ ایہ وی لکھدے نيں کہ مطلق پاک ، یعنی اللہ تعالی نوں اشیاء وچ تنزایہی صفت توں دیکھدا ہاں تے افعال نوں وی ايسے (حق تعالی ) توں جاݨدا ہاں ( جلد ۱ مکتوب ۱۴ ص ۳۵)
عبد الہادی فاروقی دے ناں حضرت مجدد الف ثانی دا اک مکتوب گرامی دفتر ۱ صفحہ ۴۹۵ اُتے موجود اے۔
خلافت و اجازت
سودھومولانا عبد الہدی فاروقی بہت عرصہ تک مجدد الف ثانی دی خدمت و محبت وچ رہے۔ آپ نے کمالات و تھانواں دا اکتساب کيتا۔ بالآخر شیخ و مرشد کامل نے آپ نوں خلافت و اجازت توں سرفراز فرمایا۔
حسرت و افسوس
سودھومولانا یار محمد قدیم بدخشی طالقانی تے مولانا عبد الہادی فاروقی دونے اپنے مرشد کامل مجدد الف ثانی دی خدمت وچ قیام دے زمانے وچ اک ہی حجرے وچ رہندے سن ۔ مولانا یار محمد ندیم ہمیشہ رات بھر نماز فجر تک نوافل وچ مشغول رہندے سن لیکن مولانا عبد الہدی اپنی سخت بیماری دی وجہ توں اِنّی ریاضت و عبادت نئيں کر سکدے سن ۔ لہذا اس اُتے بہت ودھ افسوس و حسرت کيتا کردے سن تے مولانا یار محمد ندیم دے حال اُتے رشک کيتا کردے سن ۔ اک روز مجدد الف ثانی نے ارشاد فرمایا: سبحان اللہ شیخ عبدالہادی دی حسرت و افسوس نے مولانا یار محمد ندیم دی عبادت اُتے سبقت حاصل کر لئی تے انہاں دے کم نوں مولانا دے کم توں اگے ودھیا دتا گیا، پستی توں بلندی اُتے پہنچیا دتا، بے شک بہت عطا فرمانے والے دا کم ايسے طرح ہونا چاہیے۔
وصال
سودھوشیخ عبد الہادی فاروقی بدایوانی دا وصال ۹ شعبان ۱۰۴۱ھ بمطابق ۱۰ مارچ ۱۶۲۹ نوں بدایاں ہندوستان وچ ہويا۔ آپ دا مزار خرم شاہ بدایوں وچ مرجع خلائق اے۔ [۱]
حوالے
سودھو- ↑ تریخ و تذکرہ خانقاہ سرھند شریف مولف محمد نذیر رانجھا صفحہ 501 تے 502