عبد اللہ بن عبد اللہ بن ابی
عبد اللہ بن عبد اللہ بن ابی | |
---|---|
معلومات شخصیت | |
پیدائشی نام | الحُباب بن عبد اللہ بن اُبیّ |
جم |
|
وفات |
|
والد | عبد اللہ بن ابی |
والدہ | خولہ بنت منذر بن حرام بن عمرو |
عملی زندگی | |
طبقہ | صحابہ |
نسب | الخزرجی الانصاری |
عسکری خدمات | |
لڑائیاں تے جنگاں | غزوات نبوی فتنۂ ارتداد دیاں جنگاں |
ترمیم |
ناں ونسب
سودھوعبد اللہ بن عبد اللہ بن ابی اک سچے مسلمان تے صحابی رسول سن ایہ منافقاں دے سردار دے بیٹے سن ۔ اسلام قبول کرنے توں پہلے انہاں کانام حباب بن عبد اللہ تھاان دا پورا نسب اس طرح اے عبد الله بن عبد الله بن ابی بن مالك بن الحارث بن عبيد بن مالك بن سالم بن غنم بن عوف بن الخزرج الانصاری الخزرجی انہاں دا والد ابن سلول انہاں دی وجہ توں اپنی کنیت ابو الحباب رکھدا۔
اسلام
سودھویہ ابتدائی اسلام لیانے والےآں وچوں سن جدوں مسلمان ہوئے تاں انہاں دا ناں رسول اللہ نے عبد اللہ رکھیا۔ تمام غزوات وچ شریک رہے۔ انہاں دے کہنے اُتے رسول اللہ نے انہاں دے والد دا جنازہ پڑھایا۔[۱] ن دے باپ عبد اللہ بن ابی دے لفظاں قرآن نے بیان کیتے
- يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ
- کہندے نيں اسيں مدینہ پھر کر گئے تاں ضرور جو وڈی عزت والا اے اوہ اس وچوں کڈ دے گا اسنوں جو نہایت ذلت والا اے۔
عبد اللہ بن ابی دا بیٹا عبد اللہ مخلص مومن سی اس نے جدوں اپنے باپ دے اس قول دے بارے وچ سنیا تاں اپنے اُتے اشراف مدینہ دے روبروتلوار کھچ لی تے کہیا خدا دی قسم کہ میں توانوں اس وقت تک نہ چھوڑاں گا جدوں تک کہ تاں ایہ نہ کہے محمد (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) انتہائی عزت والے نيں تے میں سب توں زیادہ ذلیل ہاں پس اس نے باپ نوں نہ چھڈیا جدوں تک اس نے ایويں نہ کہیا تے اک روایت وچ اے کہ اوہ مدینہ دے باہر ٹھہر گیا تے لوک مدینہ وچ داخل ہُندے رہے ایتھے تک کہ اس دا باپ (عبد اللہ بن ابی ) آیا تاں اس نے کہیا : ” ٹھہرجا “ ابن ابی بولا تجھ اُتے افسوس اے کہ تینوں کيہ ہو گیا اے۔ عبد اللہ بن عبد اللہ بن ابی نے کہیا : خدا دی قسم کہ تو کدی وی مدینہ وچ داخل نہ ہو سکے گا مگر ایہ کہ رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) تیرے لئی اجازت فرماون تے اج تینوں ضرور پتا چل جائے گا کہ سب توں زیادہ عزت والا کون اے تے سب توں زیادہ ذلت والا کون اے فیر اوہ پلٹ کر گیا تے رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) نال ملاقات کيتی تے جو کچھ اس دے بیٹے نے کيتا سی آپ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) توں اس دی شکایت کیتی تاں رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) نے اس دی طرف پیغام بھجوایا کہ اسنوں چھڈ دو تے (جانے دو ) تاں انہاں نے باپ نوں جانے دتا [۲] عبد اللہ بن ابی دے بیٹے نے اپنے باپ توں کہیا کہ اللہ دی قسم اسيں اس وقت تک ایتھے توں نئيں جاواں گے جدوں تک تسيں اس گل دا اقرار نہ کرو کہ تسيں ذلیل تے نبی اکرم (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) معزز نيں۔ فیر اس نے اقرار کيتا۔ [۳][۴]
غزوات
سودھوغزوہ بدر وچ شریک ہوئے احد وچ اگے دے دو دانت جنہاں نوں ثنیہ کہاجاندا اے ٹُٹ گئے سن، آنحضرتﷺ نے فرمایا تسيں سونے دا دانت بنوالو، بعض لوکاں دا خیال اے کہ ناک اڑ گئی سی تاں سونے دی ناک بنوائی سی، لیکن ایہ صحیح نئيں مصنف اسد الغابہ نے اس دی تصریح کردتی اے۔ غزوۂ تبوک(9ھ وچ ہويا)کے موقع اُتے اک انصاری تے مہاجر دے جھگڑے وچ ابن ابی نے کہیا تھا" لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ" یعنی مدینہ پہنچ کے بلند پایہ لوک ذلیل لوکاں نوں کڈ دین گے، آنحضرتﷺ نوں خبر ہوئی تاں حضرت عمرؓ نے اٹھیا کر کہیا "اگر اجازت ہوئے تاں اس منافق دا سراڑاداں [۵] آنحضرتﷺ نے ممانعت فرمائی۔ حضرت عبد اللہؓ آئے تےےکہیا کہ میرے باپ نے آپ نوں ذلیل کہیا خدا دی قسم اوہ خود ذلیل اے اس دے بعد کہیا کہ بھانويں تمام خزرج وچ میرے توں زیادہ اپنے باپ دا کوئی مطیع نئيں، پر جے آپ انہاں نوں قتل کرانا چاہندے نيں تاں مینوں حکم دیجئے میں قتل کیتے دیندا آں، لیکن جے کسی دوسرے مسلمان نے انہاں نوں قتل کيتا تاں اپنے باپ دے قاتل نوں میں دیکھ نئيں سکدا، لامحالہ اسنوں قتل کرداں گا تے اک مسلمان دے مارنے توں جہنم دا مستوجب ہواں گا، آنحضرتﷺ نے فرمایا میرا قتل کرانے دا بالکل ارادہ نئيں، لوک کہن گے کہ محمد ﷺ اپنے اصحاب نوں قتل کراندے نيں۔ [۶] حضرت عبد اللہؓ آنحضرتﷺ توں گفتگو کرکے سڑک اُتے آکے کھڑے ہو گئے، ابن ابی نکلیا تاں اونٹھ توں اتر پئے تے کہیا، تسيں اقرار کرو کہ میں ذلیل تے محمد عزیز نيں، ورنہ وچ اگے نہ ودھنے دواں گا، پِچھے آنحضرتﷺ تشریف لا رہے سن ،باپ بیٹے دی گفتگو سن کر فرمایا انہاں نوں چھڈ دو خدا دی قسم ایہ جدوں تک اسيں وچ موجود نيں اسيں انہاں توں چنگا برتاؤ کراں گے۔ [۷]
غزوہ تبوک دے بعد ابن ابی نے وفات پائی، حضرت عبد اللہ آئے تے عرض کيتا کہ اپنی قمیص اتاردیجئے میں اس وچ انہاں نوں کفن دواں گا، تے انہاں دے لئی استغفار کیجئے،آنحضرتﷺ دو کرتے زیب تن کیتے ہوئے سن، حضرت عبد اللہ ؓ نے تھلے دا کرتا پسند کیتاکہ آنحضرتﷺ دا پسینہ ايسے وچ جذب ہُندا سی ارشاد ہويا کہ جنازہ تیار ہوئے تاں مینوں خبر کرنا وچ نماز پڑھاواں گا۔
قبر وچ اتارے جانے دے بعد رسول اللہ ﷺ تشریف لیائے قبر توں نکلوایا تے اپنے گھٹنیاں اُتے رکھ دے قمیص پہنایا تے لعاب دہن ملیا، اس دے بعد نماز دے لئی کھڑے ہوئے،حضرت عمرؓ نے کہیا یا رسول اللہ ! آپ اس اُتے نماز پڑھں گے،حالانکہ فلاں روز اس نے ایہ لفظاں کہے سن آنحضرتﷺ نے مسکرا کے فرمایا،جاؤ اپنی جگہ اُتے کھڑے رہو ،جد زیادہ اصرار کيتا تاں ارشاد ہويا کہ خدانے مینوں اختیار دتا اے جے 70 مرتبہ توں زیادہ استغفار کرنے وچ اس دی مغفرت ہوجائے تاں وچ اس دے لئی تیار آں۔
نماز توں فارغ ہوئے تاں تھوڑی دیر وچ چند آیتاں نازل ہوئیاں جنہاں وچ اک ایہ سی: وَلَا تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَى قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ۔ [۸] تے (اے پیغمبر!)انہاں (منافقین)وچوں کوئی مرجائے تاں تسيں اُس اُتے نماز(جنازہ)مت پڑھنا تے نہ اُس دی قبر اُتے کھڑے ہونا،یقین جانو ایہ اوہ لوک نيں جنھاں نے اللہ تے اس دے رسول دے نال کفر دا رویہ اپنایا تے اس حالت وچ مرے نيں کہ نافرمان سن ۔[۹]
فضل وکمال
سودھوفضلائے صحابہؓ وچ سن ،حضرت عائشہؓ انہاں توں حدیث روایت کردیاں نيں، لکھنا جاندے سن تے کدی کدی وحی وی لکھدے سن ۔ [۱۰]
حوالے
سودھو- ↑ اسدالغابہ، ابن اثیر ،حصہ پنجم، صفحہ 291،المیزان پبلیکیشنز لاہور
- ↑ تفسیر الحسنات ابو الحسنات سید محمد احمد قادری
- ↑ جامع ترمذی:جلد دوم:حدیث نمبر 1264
- ↑ اصحاب بدر، صفحہ 166، قاضی محمد سلیمان منصور پوری، مکتبہ اسلامیہ اردو بازار لاہور
- ↑ (بخاری:2/728)
- ↑ (اسد الغابہ:3/197)
- ↑ (طبقات ابن سعد:34)
- ↑ (التوبہ:84)
- ↑ (بخاری:1/169،80،86)
- ↑ (اصابہ:4/96)