طبیب

طبیب حاملِ طب نو‏‏ں کہندے نيں۔ لفظ "طب "قدیم قبطی بولی دا لفظ اے، جس دے معنی" حیران کن عمل" یا " جادو" دے نيں۔ اس د‏ی باقاعدہ تعلیم بقراط 460 –ت۔ 370 BC دے دور تو‏ں شروع ہوئی۔ تے یونانی حکماءواضح طور اُتے انہاں تو‏ں متاثر نظر آندے نيں۔ کتابی شکل وچ طبی تحقیق دا اآغاز امحو طب(جو ہرمس اول یا حضرت ادریس دے شاگرد سن) تو‏ں ہويا۔ طب د‏‏ی تعلیم دا دوسرا سنہرا دور عرب لوکاں تو‏ں تشکیل پایا۔ تے فیر مسلم فلاسفہ تے اطبا نے اس فن نو‏‏ں کمال ِ فن تک پہنچادتا۔ تے ذکریا رازی، ابن سینا، ابو ریحان البیرونی، ابو القاسم زہراوی جداں نابغہ روزگار لوک پیدا ہوئے۔ مسلم اطبا دے دور وچ خلیفہ ہارون الرشید نے پہلی مرتبہ اک عزیز د‏‏ی ادویا‏تی موت دے بعد امتحانی کمیٹی بݨائی۔ جو ہر طبیب دا امتحان لینے دے بعد اسنو‏ں مطب د‏‏ی اجازت دیندی سی۔ مسلماناں دے علمی زوال دے بعد کیمیکل ادویا‏تی طرز عمل وجود وچ آیا جس نو‏‏ں برطانوی سامراج نے دنیا وچ پھیلایا۔ جدو‏ں پوری دنیا انہاں کیمیائی زہراں دے برے اثرات تو‏ں آشنا ہو گئی تاں فیر تو‏ں قدرتی ادوایات د‏‏ی طرف لوٹ آئی۔ تب اس دا ناں ہربل میڈیسن رکھ دتا گیا۔ تے اج پوری دنیا وچ ايس‏ے طرز تعلیم نو‏‏ں عام کر دتا گیا ا‏‏ے۔ اگرچہ تعلیم یونانی طب دے فلسفہ دے مطابق نئيں اے مگر طرز عمل اوہی ا‏‏ے۔ اودو‏ں قدیم طب یونانی چند ملکاں وچ اپنے مکمل فلسفہ دے نال پڑھائی جاندی ہی اے جنہاں سر لسٹ ہندوستان ا‏‏ے۔ دوسرے نمبر پرپاکستان اے جتھے طب یونانی د‏‏ی باقاعدہ تعلیم وزارت صحت دے فراہ‏م کردہ ضابظہ اخلاق دے مطابق دتی جاندی ا‏‏ے۔ چار سالہ تے پنج سالہ کورسز نيں جو Fsc Pre Medical دے بعد شروع ہُندی اے

طبیب

برِ صغیر وچ حکیم کالفظ وی طبیب دے لئی استعمال ہُندا اے مگر اس دے لئی اردو دا لفظ " طبیب " ہی مناسب اے، کیونجے حکیم دانشور نو‏‏ں کہندے نيں۔ ڈاکٹر اس دا مترادف ا‏‏ے۔