طائفہ طلیطلہ
Taifa of Toledo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۰۱۰–۱۰۸۵ | |||||||||
Taifa Kingdom of Toledo, c. 1037. | |||||||||
دار الحکومت | Toledo | ||||||||
عام زباناں | Andalusi Arabic, Mozarabic, Ladino | ||||||||
مذہب | Islam, Roman Catholicism, Judaism | ||||||||
حکومت | Monarchy | ||||||||
Emir | |||||||||
• ۱۰۱۰–? | Muhammad ibn Ya'is (first) | ||||||||
• ۱۰۸۱–۱۰۸۵ | Yahya II al-Qadir (last) | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• قیام | ۱۰۱۰ | ||||||||
• To Badajoz | ۱۰۸۰–۱۰۸۱ | ||||||||
• Conquered by the Kingdom of Castile | ۱۰۸۵ | ||||||||
کرنسی | Dirham and Dinar | ||||||||
آیزو 3166 رمز | [[آیزو 3166-2:|]] | ||||||||
| |||||||||
موجودہ حصہ | Spain |
طائفہ طلیطلہ ( عربی: طائفة طليطلة ) اک بربر [۱][۲] مسلم طائفہ سی جو ہن وسطی اسپین وچ واقع اے۔ ایہ ۱۰۳۵ وچ قرطبہ دی طویل المیعاد مسلم خلافت دے ٹوٹنے توں لے کے ۱۰۸۵ وچ عیسائیاں دی فتح تک موجود سی۔
تریخ
سودھوٹولیڈو ۸ويں صدی وچ آئبیریا دی اسلامی فتح توں بکھر جانے والی وزیگوتھک بادشاہی دا راجگڑھ سی۔ الاندلس دے راجگڑھ نوں قرطبہ منتقل کيتے جانے دے باوجود، بعد دی صدیاں وچ ٹولیڈو نے قرطبہ دی اموی خلافت دے تحت بار بار دی بغاوت دے باوجود اک نسبتاً خود مختاری نوں برقرار رکھدے ہوئے، وسط مارچ دے راجگڑھ دے طور اُتے اک اسٹریٹجک اہمیت نوں برقرار رکھیا۔ جدوں خلافت ناکام ہو گئی، ۱۱ويں صدی دے اوائل وچ آنے والی خانہ جنگیاں نے ٹولیڈو نوں خود مختاری وچ وادھا کرنے دی اجازت دی۔ اقتدار مقامی لیڈراں دے ہتھ وچ رہیا، جنہاں وچ ابو بلا یایس ابن مُحمد، ابن مسررہ، عبدالرحمٰن تے عبد الملک بن متیو شامل سن ۔ انہاں طلیطلیہ شہر دے باشندےآں نے شہر نوں سانتاور (سنتابریہ) دے مالک عبدالرحمٰن ابن دل نون نوں پیش کیا، جس نے ۱۰۳۵ دے لگ بھگ اپنے بیٹے اسماعیل الظاہر نوں کنٹرول حاصل کرنے دے لئی ٹولیڈو بھیجیا۔
بنو دل نون (بنو زینون توں) بربر قبیلہ حوارہ دا اک خاندان سی، جو اسلامی فتح دے دوران جزیرہ نما وچ آیا سی۔ اوہ اٹھويں توں دسويں صدی وچ سانتاور دے علاقے وچ آباد ہوئے۔ اس سارے عرصے وچ بنو دل نون امارت دے خلاف اٹھدے رہے۔ انہاں نے گیارہويں صدی دی پہلی دہائی دے دوران خلافت دے زوال دے نال اپنی خودمختاری دوبارہ حاصل کيتی: فیر، ممکنہ طور پر، عبدالرحمٰن بن دل نون نوں خلیفہ سلیمان الحکم دے ذریعہ حاصل کردہ سانتاور، ہیوٹ، یوکلس تے کوینکا دا رب بنا دتا گیا۔ (۱۰۰۹-۱۰ تے ۱۰۱۳–۱۶)، "ناصر الدولہ" دا لقب لے کے۔ عبدالرحمٰن نے ۱۰۱۸ وچ اپنے بیٹے اسماعیل نوں یوکلیز دی حکومت سونپ دی۔
ٹولیڈو دے طائفہ دا علاقہ بالآخر ٹولیڈو دی زیادہ پائیدار بادشاہی بن گیا۔ اس دی سب توں وڈی حد تک طائفہ دے زیر کنٹرول زمین ہن ہسپانوی صوبےآں ٹولیڈو ، سیوڈاڈ ریئل ، کوینکا ، الباسیٹ دا شمالی حصہ، کیسیرس ، گواڈالاجارا ( میڈینیسیلی وچ زاراگوزا دے طائفہ دے نال سرحد تک) تے میڈرڈ ( سیرا ڈی ) دے درمیان تقسیم اے۔ گوادراما )۔
ٹولیڈو دے طائفہ دا ٹوٹنا کئی سالاں وچ ٹکڑےآں وچ ہويا۔ اسماعیل الظاہر قرطبہ دے خلاف اپنی آزادی دے لئی لڑدے ہوئے ۱۰۴۳ تک تخت اُتے فائز رہے۔ اس دی جگہ المامون نے لی، جس نے لیون تے کاسٹیل دے فرڈینینڈ اول توں طائفہ زاراگوزا دے المستن اول دے خلاف مدد دے لئی کہیا۔ ویہہ سال بعد ٹولیڈو اُتے خود فرڈینینڈ نے حملہ کیا، تے اس خطرے توں بچنے دے لئی خراج تحسین پیش کرنے اُتے مجبور ہويا۔ جدوں ۱۰۶۱ وچ والینسیا دے طائفہ دے حکمران عبد الملک بن عبد العزیز المنصور اُتے فرڈینینڈ نے حملہ کيتا تاں اس نے المامون دی حمایت دے لئی مقدمہ دائر کیا، لیکن مؤخر الذکر نے صورت حال دا فائدہ اٹھاندے ہوئے والنسیا نوں الحاق کر ليا (۱۰۶۴) عیسائی بادشاہ دی منظوری تاں۔
ٹولیڈو دا طائفہ تے سیویل دا طائفہ دونے دا مقصد قرطبہ دے سابق راجگڑھ نوں انہاں دی زمیناں توں جوڑنا سی۔ اس دا خاتمہ ۱۰۷۰ وچ شہر اُتے سیویل دے قبضے دے نال ہويا۔ لیون دے نويں بادشاہ الفانسو ششم نے اپنے فائدے دے لئی مسلم حکمراناں نوں اک دوسرے دے خلاف کھیلنے دی پالیسی اُتے عمل کيتا۔ سیویل دے المتمید دی مدد توں اس نے گریناڈا دے عبداللہ ابن بلوگین نوں شکست دتی، لیکن نال ہی نال ۱۰۷۵ وچ قرطبہ دے طائفہ نوں فتح کرنے وچ ٹولیڈو دے المامون دی مدد کيتی۔ اس وقت المامون جنوبی ایبیریا دا سب توں طاقتور رب سی، اس دی سرزمین بشمول ٹولیڈو، کورڈُبیا تے ویلنسیا، لیکن اسنوں ايسے سال زہر دے دتا گیا، جس دی جگہ اس دے پوتے القادر ٹولیڈو نے لے لی۔
القادر نے ویلنسیا وچ بغاوت دی وجہ توں ٹولیڈو توں کاسٹیلین نواز پارٹی دے حامیاں نوں کڈ دتا، جس نے اپنی آزادی دا اعلان کيتا۔ قرطبہ دی زمیناں ۱۰۷۷ وچ کھو گئی سی تے نال ہی مملکت دے سب توں جنوبی صوبے وی، تے القادر نے خود نوں بدجوز دے طائفہ دے المتوکل دے ذریعے حملہ آور پایا۔ اس لئی اوہ دوبارہ کاسٹیل توں مدد مانگنے اُتے مجبور ہويا، اس طرح اپنے بوہت سارے رعایا دی حمایت توں محروم ہو گیا۔ المتوکل نے ۱۰۸۰ وچ ٹولیڈو اُتے قبضہ کیا، جدوں کہ القادر نے کوینکا وچ پناہ لئی۔ اوہ اگلے سال تخت دوبارہ حاصل کرنے وچ کامیاب ہو گیا، جس وچ کاسٹیلین بادشاہت دی طرف توں ٹولیڈو دا حصول وی شامل سی، جدوں کہ القادر والنسیا اُتے حکومت کردے رہن گے۔ جنگاں دے لامتناہی سلسلے توں تنگ آکے زیادہ تر آبادی نے ٹولیڈو وچ الفانسو دے داخلے نوں قبول کر ليا (حالانکہ مسلم دنیا وچ وقار دے نقصان توں بچنے دے لئی نقلی محاصرے دے نال) لیکن اک دھڑے نے زاراگوزا دے المقتدر دے درمیان اتحاد دی درخواست کيتی۔ ، المتمید آف سیویل تے المتوکل آف بادجوز الفانسو دے خلاف۔ مؤخر الذکر نے اپنے دشمناں اُتے حملہ کر کے جواب دتا تے چار سال دے "محاصرہ" دے بعد، ٹولیڈو ۶ مئی ۱۰۸۵ نوں سرکاری طور اُتے تے پرامن طور اُتے عیسائیاں دے ہتھوں وچ چلا گیا۔
امیروں/بادشاہاں دی لسٹ
سودھویاسید خاندان
سودھو- محمد بن یایس - ج. ۱۰۱۰-؟
مساری خاندان
سودھو- ابن میسرہ
بنو قنطیر خاندان
سودھو- سعید بن قنطیر
- ابو عمر احمد بن سعید
مطیع خاندان
سودھو- عبدالرحمٰن ج۔ ۱۰۲۰–۱۰۲۸
- عبد الملک - ج. ۱۰۲۸–۱۰۳۱
یاسید خاندان
سودھو- ابوبکر یایس بن محمد - ?–۱۰۳۱
ﺑﻨﻮ ذي اﻟﻨﻭﻦ خاندان
سودھو- اسماعیل الظاہر - ج. ۱۰۳۲–۱۰۴۳/۴
- یحییٰ المامون - ۱۰۴۳/۴–۱۰۷۵
- یحییٰ القادر (والنسیا وچ ۱۰۸۶–۱۰۹۲) – ۱۰۷۵–۱۰۸۰، ڈی۔ ۱۰۹۲
- بادجوز نوں - ۱۰۸۰–۱۰۸۱
- یحییٰ القادر (بحال) – ۱۰۸۱–۱۰۸۵، ڈی۔ ۱۰۹۲