سید زوار حسین شاہ
| سید زوار حسین شاہ | |
|---|---|
| جم | سنہ 1911 (عمر 112–113 سال)
|
| وفات |
|
ترمیم  | |
آبائی وطن
سودھومولانا سید زوار حسین شاہ دا آبائی وطن قصبہ گوہلہ ،تحصیل کیتھل ،ضلع کرنال، ہندوستان اے ۔
ولادت
سودھوزوار شاہ دے والد ماجد سید احمد حسین سن، جنہاں دے ہاں آپ دی ولادت آبائی قصبے گوہلہ،تحصیل کیتھل وچ بروز پیر 26 ذی الحجہ 1329ھ مطابق 18 دسمبر 1911ء وچ ہوئی۔ ڈیڑھ سال دی عمر وچ والدہ ماجدہ دا سایہٗ شفقت اُٹھ گیا تے جدوں آپ دی عمر 17تقریباً سالکيتی سی تاں آپ دے والد وی وفات پاگئے۔
شجرہ نسب
سودھوآپ دا شجرہ نسب حسین توں جا ملدا اے۔ زین العابدین دے اک صاحب زادے سید حسین اصغر دی اولاد اک عرصے تک مدینہ منورہ وچ قیام پزیر رہی، خلافتِ عباسیہ دے دور وچ عباسی خلفاء دے اصرار اُتے آپ دا خاندان بغداد چلا آیا۔ جدوں اوتھے دے حالات سازگار نہ رہے تاں اُتے دی طرف توں ستويں پشت دے بزرگ سید حسین ناصر اپنے خاندان دے ہمراہ ترمذ تشریف لے آئے۔ انہاں دی چوتھی پشت وچ اک بزرگ سید احمد توختہ سن جنہاں دا لاہور وچ مزار اے تے اوہ ‘‘مرشدِ پنجاب ’’ دے لقب توں مشہور نيں۔ فیر سید احمد توختہ دی پنجويں پشت وچ اس خانوادے دے اک جلیل القدر بزرگ شاہ زید تبلیغَ دین دے سلسلے وچ سالارِ لشکر ہوکے ‘‘ سیانہ برہمنان ’’ تشریف لائے، جو کرنال دے علاقے وچ سی۔ ایہ خلجی خاندان دے دورِ اقتدار دی گل اے، شاہ زید رحمۃ اللہ علیہ نے کرنال وچ سیانہ پہنچ کے زبردست معرکہ آرائی دے بعد اسنوں فتح کر ليا۔ اس جنگ وچ کچھ مسلمان وی شہید ہوئے، جو اس علاقے وچ مدفون نيں۔ فتح حاصل ہونے دے بعد شاہ زید ؒ اپنے خاندان دے ہمراہ اوتھے آباد ہوئے گئے۔ تے سیانہ برہمنان ‘‘ سیانہ سیدان’’ دے ناں توں مشہور ہوئے گیا۔
حلیہ مبارک
سودھوشاہ صاحب معتدل القامہ اقرب اطویل سن ۔ بدن دہرا گٹھا ہويا تے گداز، اعضاء نہایت متناسب، رنگ گندمی مائل بہ سفیدی، سر دے بال سفید، سِدھے مگر باریک تے ریشم دی طرح ملائم، فراخ جباں، ریش مبارک گنجان، آواز درمیانی۔ اکھاں وچ علم دا نور تے پیشانی اُتے فراخیٗ علم و عمل دا وقار ۔ لباس صاف ستھرا، خوش وضع تے سفید، رفتار تیز، قدم نپے تُلے، نیچی نگاہاں، کوئی ہمراہی نال نہ دے سکتاسی، کم گوئی خاص عادت سی۔ بلا ضرورت کلام نہ فرماندے لیکن جے کوئی علمی سوال کردا تاں پوری شرح و بسط دے نال بیان کردے تے گھنٹےآں بے تکان بولدے تے سننے والے نوں مطمئن کردیندے سن ۔ مزاج وچ وی وڈا اعتدال سی۔ نہ تاں زاہدِ خشک سن تے نہ ہی ایداں دے کوش طبع کہ جملے جملے اُتے محفل قہقہاں توں گونج اُٹھے۔ بچےآں اُتے شفقت فرماندے تے اہلِ خانہ دے نال خوش اخلاقی توں پیش آندے۔ طبیعت وچ نفاست بہت زیادہ سی۔ تواضع و انکسار دے پیکر تے تقوے ٰ و اخلاص وچ ممتاز سن ۔ غرض تمام معاملات وچ سنتِ نبوی علی صاحبہاالصوٰۃ و السلام دا عملی نمونہ سن ۔
ملازمت
سودھو1926ء وچ مڈل دا امتحان پاس کرنے دے بعد ٹھسکہ میراں صاحب دے اسکول توں جو گوہلہ توں تِیہہ میل دے فاصلے اُتے تے شاہ آباد توں تقریباً 8 میل دور اے اعلیٰ نمبراں توں مڈل دا امتحان پاس کرنے دے بعد ايسے اسکول وچ ٹیچر مقرر ہوئے گئے۔ 1929 ء وچ نارمل ٹریننگ دے لئی داخلہ لیا تے 1930ء وچ جے وی دا امتحان پاس کر ليا، جس دے بعد گوہلہ دے نیڑے اگوند نامی قصبے وچ اول مدرس پرائمری اسکول دی حیثیت توں تقرر ہوئے گیا، دوسال بعد اجرانہ کلاں تحصیل تھانیسر وچ تبادلہ ہوئے گیا۔ اسی دوران وچ 1929ء یا 1930 ء وچ آپ دی شادی خانہ آبادی وی انجام پائی، کچھ عرصے دے لئی آپ دا اجرانہ خورد وی تبادلہ کيتا گیالیکن ایہ پنڈ خالص ہندو آبادی اُتے مشتمل سی اس لئی آپ نوں اوتھے کھانے پینے، نماز روزے تے ہور معاملات و معمولات وچ تکلیف اُٹھانی پئی، جس دی وجہ توں آپ نے دوبارہ اجرانہ کلاں وچ تبادلے دے لئی درخواست دتی جو قبول کرلئی گئی، فیر سال ڈیڑھ سال بعد اس توں کچھ فاصلے اُتے بیر سال نامی پنڈ وچ آپ دا تبادلہ کر دتا گیا، لیکن اوتھے آب و ہوا آپ نوں موافق نہ آئی تے طبیعت ناسازگار رہنے لگی تاں سر رحیم بخش وزیرِ اعظم ریاست بہاولپور دے مشورے تے سفارش اُتے دہلی تشریف لے گئے تے اوتھے ابتدا وچ 17 فروری 1933ء وچ اک پرائمری اسکول وچ تقرر ہوئے گیا تے فیر ايسے سال ایم بی میونسپل بورڈ ماڈل اسکول کابلی گیٹ دہلی وچ اورینٹل ٹیچر دی حیثیت توں مستقل تقرر ہوئے گیا، تقریباً نو سال ایتھے فرائض تدریس انجام دیے، فیر ایم بی ماڈل اسکول جامع مسجد وچ تبادلہ ہوئے گیا، ایتھے پنج سال رہے فیر تقسیم توں چند ماہ پہلے دوبارہ کابلی گیٹ تبادلہ ہوئے گیا اوتھے توں پاکستان تشریف لے آئے۔
تصوف
سودھو1930ء دے عرصے وچ شاہ صاحبؒ دا ذوقِ مطالعہ آپ نوں تصوف دی وادی وچ لے آیا۔ اس دوران مولانا اسلام الدین صاحب نال ملاقات ہوئی جو خواجہ محمدسعیدقریشی ہاشمی توں نسبت رکھدے سن ۔ انہاں دی سیرت و اخلاق توں متاثر ہوکے انہاں ہی دے توسط توں شاہ صاحب وی خواجہ محمد سعید قریشی توں غائبانہ بیعت ہوئے گئے۔ 1932ء ہی وچ شاہ صاحب نے منشی فاضل تے فیر مولوی فاضل دا امتحان وی پاس کيتا۔ جس دی تیاری آپ نے پانی پت وچ مولانا مفتی عبد الرحیم تے مولانا عبد الحلیم صاحب انصاری دی خدمت وچ رہ کے کی، ايسے عرصے وچ خواجہ محمد سعید قریشی پانی پت تشریف لیائے تاں شاہ صاحب نوں انہاں دی خدمت وچ حاضر ہونے دا موقع ملیا تے آپ بالمُشافہ بیعت ہوئے۔
اجازت و خلافت
سودھومئی یا جون 1935ء وچ خواجہ محمد سعید قریشی نے شاہ صاحب نوں اپنا اک مکتوب دے کے اپنے مرشد خواجہ فضل علی قریشی دی خدمت وچ روانہ فرمایا۔ اس مکتوب وچ شاہ صاحب نوں خلافت دینے دی درخواست کيتی گئی سی۔ خواجہ فضل علی قریشی اس دوران وچ سفر وچ سن ۔ حضرت شاہ صاحب وی راستے وچ انہاں دے قافلے دے نال شریک ہوئے گئے۔ چند روز بعد ایہ قافلہ واپس احمد پور شرقیہ پہنچیا۔ اوتھے خواجہ فضل علی قریشی نے خواجہ محمد سعید قریشی دی موجودگی وچ اک مجمعِ عام وچ شاہ صاحبؒ نوں سلسلہ عالیہ نقشبندیہ مجددیہ دی اجازت خلافت عطا فرمائی تے نصیحت فرمائی۔
وفات
سودھوسید زوار حسین شاہ 22 رمضان المبارک 1400ھ مطابق 5 اگست 1980ء بروز منگل وفات پا گئے۔ مرحوم دا مزار مبارک پاپوش نگر قبرستان ناظم آباد نمبر ۵ وچ واقع اے ..