سندھی ادب وچ افسانے دا اِرتقا
سندھی زبان وچ ادب دی جدید صنفاں (ناول، ڈرامے تے مضمون) انگریز دے دور وچ داخل ہوئیاں۔ ايسے طرح افسانہ وی ايسے دور وچ پروان چڑھیا۔ لیکن اسنوں سندھی افسانےآں دا اٍرتقائی دور نئيں کہیا جا سکدا۔
پہلا دور (1851ء توں 1925ء تک)
سودھو1851ء وچ سورٹھ راء ڈیاچ، شھزادے مانک دی کہانی، بھنبھی زمیندار دی کہانی وغیرہ دے ناں توں کہانیاں لکھياں گئياں، لیکن انہاں نوں باقائدہ افسانے دی ابتدا نئيں کہیا جا سکدا۔
اس دور دے مصنف
سودھودوسرا دور (1925 توں 1940 تک)
سودھواس دور نوں کو ترجمے دا دور کہیا جا سکدا اے۔ اس زمانے وچ ہندی، بنگالی، گجراتی تے کئی دوسری زباناں توں افسانےآں دے ترجمے کيتے گئے۔
اس دور دے مصنف
سودھوتیسرا دور (1940 توں 1947 تک)
سودھویہ دور سندھی افسانے دا ہنگامی دؤر جانیا جاندا اے۔ برطانوی راج دی انتہا سی، آزادی دیاں تحریکاں زور پھڑ رہیاں سی، جس دا بہت وڈا اثر افسانے اُتے پيا۔
اس دور دے مصنف
سودھونواں دور (1947 توں 1960تک)
سودھوتقسیم دے بعد ایہ دور بحران توں بہرپور سی۔ کئی پبلشر تے مصنف کوچ کر گئے۔ کچھ سالاں بعد ترقی شروع ہوئی جو حالے تک رواں دواں اے۔
اس دور دے مصنف
سودھوجدید دور (1960 توں اج تک)
سودھوافسانے نے اپنی ترقی دیاں منزلاں طے کر کے بہت اگے تک پہنچ چکيا اے۔ اس دؤر وچ کئی نويں تجربے وی کيتے گئے۔
اس دور دے مصنف
سودھواور بہت سارے مصنفاں اس صنف اُتے طبع آزمائی کر چکے نيں تے کر رہے نيں۔