سانچہ:/شہدائے کربلا۱۴
زاہر بن عمرو کندیآپ امیر المومنین علیہ السلام دے ایک صحابی عمرو بن الحمق دے ساتھ ہر وقت ہمراہ رہتے سن آپ نہایت زبردست پہلوان مشہور سن تے عرب دے لوگ آپ سے متاثر سن آپ حج دے لئی مکہ پہنچے تے پھر امام علیہ السلام دے ہمراہ ہو گئے۔ آپ مکہ توں کربلا امام علیہ السلام دے ہمراہ آئے تے جنگ ملغوبہ وچ شہید ہوئے ۔ تھے آپ دے پوتیاں وچ محمد بن سنان امام رضا علیہ السلام تے امام محمد تقی علیہ السلام دے اصحاب وچ شامل نیں جنہاں دا شمار حدیث دے راویاں وچ ہوندا اے۔محمد ابن سنان کی وفات 220 ہجری وچ ہوئی ۔
سعد بن حارث خزاعی، علی بن ابی طالب دے غلام تے ملازماں وچوں سن . عبدالله مامقانی نے لکھیا اے کہ خلافت علی بن ابی طالب چ ایہہ کجھ چر رئیس شرطہ (پولیس) تے کجھ چر آذربائیجان دا حاکم رہیا. مامقانی لکھدا اے ، سعد امام علی مگروں ملازم حسن ابن علی تے انہاں مگروں ملازم حسین ابن علی سی ۔آپ نال اوہ کربلا آیا تے روز عاشورا شہادت پائی.
سعید بن عبدالله حنفی امام حسین دے اصحاب وچوں سن تے عاشورہ دے دن نماز ظہر دے ویلے زہیر بن قین دے نال امام حسین دی نماز پڑھدے ویلے حفاظت کردے رہے تے تیر اپنے جسم اتے روکدے رہے تے امام دے نماز ختم کرن توں بعد تیراں دے زخماں دی وجہ توں شہید ہوگئے ۔ شب عاشورا امام حسین نے اپنے مشہور خطبہ دے بعد فرمایا: رات دی تاریکی توانوں احاطہ کیتے ہوئے اے ،تسیں چاہو تے اپنی جان بچان لئی اپنے قبیلےآں نوں جاسکدےاو ۔
سعيد بن عبداللّه اپنی جگہ توں اٹھے تے آکھیا: {{نقل قول|اے نواسہ رسول ! خدا دی قسم ہم سے یہ نہیں ہوگا کہ آپ کو تنہا چھوڑ دیں ، ہمیں رسول اللہ کی اپنی آل کے بارے میں وصیت یاد ہے ۔ خدا کی قسم اگر ہمارے جسم ٹکڑے ٹکڑے ہوجائیں اور آپ سلامت رہیں ،ان کو آگ میں جلا دیا جائے اور وہ خاک ہو جائیں اور ایسیا 70 بار ہو تو وی ہم آپ سے جدا نا ہوںگے اپنی جانیں آپ پر فدا کر دیں گے ۔ کیسے آپ سے جدا ہوں کہ اک بار تو مرنا ہے پھر اس کے بعد عزت سرمدی اور نعمت ابدی ہے ، ایسی نعمت جس کو ہرگز زوال اور فنا نہیں ہے!
واقعہ عاشورا دے دو سو سال بعد ،مهدی ال محمد نے زیارت ناحیہ مقدسہ سعید اتے سلام دے بعد آپ دی عاشوہ دی رات دی گفتگو ول اشارہ کردے کہیا:( این تواک بار تو وریی که به ارزوی خود رسیدی و امامت را مواساه و یاری دادی .خداوند ما را باشما در زمره شهدا محشور گرداند و در اعلی علیین همراهی و هم نشینی شما را به ما روزی دهد.)