سانچہ:چونواں مضمون/ ۲۳
علی الاکبر ابن الحسین یا علی اکبر(عربی: علي الأكبر ابن الحسين) حضرت امام حسین تے لیلی بنت ابی مروہ دے پتر سن ، جو عاشورہ دے دن کربلا چ شہید ہوئے ۔
اینہاں دے بھراواں دے ناں وی علی سن ، علی اصغر بن حسین تے علی بن حسین(زین العابدین سید سجاد) ۔ آپ رسول خدا حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نال بوہت زیادہ مشابہت رکھدے سن ، امام حسین اکثر کہندے ،جدوں مینوں اپنے نانا دی یاد آندی ، میں علی اکبر دے چہرے ول تکدا ۔ علی اکبر واقعہ کربلا چ 10 محرم 61ھ چ مرہ بن منقد دے وار نال شہد ہوئے ۔
حضرت علی اکبر دی آواز بوہت خوبصورت تے بلند سی ، عاشورہ دے دن سویرے امام حسین علیہ سلام نے حضرت علی اکبر نوں اذان دین لئی آکھیا ۔
ظہر دی نماز دے بعد علی آکبر نے امام حسین توں جنگ دی اجازت منگی تے آکھیا :بابا جاں مینوں اسلام دے دشمناں نال جنگ دی اجازت دیؤ حضرت امام حسین نے اینہاں نوں جنگ دی اجازت دے دتی تے آکھیا ، اللہ تیرے نال ہوئے ۔ لیکن اکبر تینوں پتا اے کہ تیری ماں ، بھیناں تے پھپھیاں تیرے نال کنا پیار کردیاں نیں ، جاؤ تے اوہناں نوں الوداع کہہ آؤ ۔ علی اکبر اپنی ماں دے خیمے وچ گئے ، ہر بار جدوں اوہ اپنی ماں دے خیمے چوں باہر آنا چاہندے ، پھپھیاں تے بھیناں اینہاں دی بانہہ پھڑ کے آکھدیاں ، علی اکبر تیرے بغیر اسیں کداں جیواں گئیاں ؟۔ امام حسین نے سبنوں آکھیا علی اکبر نوں جاں دیؤ ۔
امام حسین نے علی اکبر دی گھوڑے تے چڑھن چ مدد کیتی ۔ جدوں علی اکبر نے میدان جنگ ول گھوڑا توریا اوہناں نےاپنے پچھے قدماں دی آواز سنی ، اوہناں مڑ کے ویکھیا کہ مام حسین اوہناں دے پچھے پچھے آرہے سن ۔ علی اکبر آکھیا : اسیں الوادع آکھیا اے ۔ تسیں میرے پچھے کیوں آرہے او ؟ حسین بن علی نے حواب دتا ، میرے پتر جے تیرا ، تیرے ورگا پتر ہندا تاں تینوں اس گل دی سمجھ آندی ۔
بعد أن ردّ علي الأكبر على القوم أمانهم الذي عرضوه عليه شدّ عليهم وهو يرتجز معرفا بنفسه القدسية وغايته السامية:
أنا علي بن الحسين بن علي نحن وربّ البيت أولى بالنبي تالله لا يحكم فينا ابن الدعي أضرب بالسيف أحامي عن أبي
ضرب غلام هاشمي علوي
بلعمی مطابق علی اکبر نے دشمناں اتے 10 وار حملہ کیتا تے ہر حملے چ 2 یا 3 نوں ماریا ۔
علی اکبر نے کئی مشہور جنگجوآں نوں قتل کیتا ، کسے چ جرات نئیں سی کہ اوہ اوہناں دے نیڑے آئے تے جنگ کرے ۔ عمرو ابن سعد نے اپنے سپاہیاں نوں علی اکبر نوں قتل کرن دا حکم دتا ، تے آکھیا ،جدوں علی اکبر قتل ہوجاؤ ، حسین زندہ رہنا نئیں چاہے گا ، علی اکبر حسین دی زندگی اے ۔ کجھ سپاہیاں نے علی اکبر اتے حملہ کیتا ،مرہ بن منقد نے علی اکبر دے سینے اتے برچھی نال وار کیتا ۔ اس لعین نے برچھی دا لکڑی دا توڑ دتا تے برچھی دا پھل علی اکبر دے سینے چ رہن دتا ، تاکہ اوہ ذیادہ تکلیف دیوے ۔ جدوں علی اکبر اپنے گھوڑے توں ڈگدے ، اوہناں آکھیا ، بابا جاں میرا توانوں آخری سلام ہوئے ۔ایتھے میرے نانا رسول اللہ نے مینوں پانی دتا ۔ اوہ کہندے نیں آپدے ایتھے نیں تواڈے انتظار وچ ۔ علی اکبر نوں فیر دشمناں نے گھیر لیا تے شہید کر دتا ۔
علی اکبر دے ایہ کہن دی وجہ ایہ سی ، جدوں علی اکبر نے دشمن دیاں فوجاں دی کافی گنتی نوں قتل کیتا ، اوہ امام حسین کول آئے تے آکھیا کہ اوہ بوہت پیاسے نیں ، امام حسین بوہت اداس ہوئے تے آکھیا : علی اکبر ، تواڈے نانا خدا دے رسول ، توانوں اوہ پانی پلان گے جسدا ذائقہ تسیں کدی نئیں بھُلو گے ۔
جدوں امام حسین نے علی اکبر دا آخری سلام سنیا ، او ہناں دریاے فرات ول دیکھیا جتھے عباس بن علی(غازی عباس) دا جسم پیا ہوئیا سی تے آکھیا ،عباس ، ہن تیرے اس بھراء نوں تیرے بوہت لوڑ اے ، توں کتھے چلا گیا؟ حسین ابن علی میدان جنگ ول چلے ۔
جدوں امام حسین علی اکبر کول پہنچے ، اکبر نے اپنا سجا ہتھ اپنے زخمی سینے اتے دھریا تے اپنا کھبا ہتھ اپنے بابا دے موڈھے دوالے لپیٹیا ۔ امام حسین نے پچھیا ، اکبر توں مینوں اکو ہتھ نال کیوں پھڑیا ؟ علی اکبر نے جواب نئیں دتا ۔ امام حسین نے علی اکبر دا سجا ہتھ پرے کرن دی کوشش کیتی پر علی اکبر نے پرے نا کیتا ، امام حسین نے زور نال ہتھ پرے کیتا تے اوہناں علی اکبر دے سینے چ برچھی دا پھل دیکھیا ۔ امام حسین نے علی اکبر نوں زمین اتے لٹایا تے آپ گوڈےآں بھار بیٹھے ، تے اپنے دونے ہتھ برچھی دے پھل نوں پائے ۔ اوہنان اپنے بابا علی دی قبر نجف ول دیکھیا تے آکھیا ۔بابا میں وی اپنے خیبر وچ آ گیا ۔ امام حسین نے برچھی دا پھل باہر کھچیا جہڑے علی اکبر دے دل نال باہر آ گیا ۔ اپنے پتر دی ایہ تکلیف ویکھ کے امام دے آنسو نکل آئے ۔