Benares State
ریاست بنارس
काशी नरेशों
बनारस रियासत
قدیم تریخ وچ مملکت کاشی
برطانوی راج د‏‏ی نوابی ریاست بعد ۱۷۷۵
TBD–۱۹۴۸
Flag of Benares
Coat of arms of Benares
Flag Coat of arms

Benares State in the معجم سلطانی ہند
رقبہ 
• 1892
۲٬۲۶۶ کلومیٹر2 (۸۷۵ مربع میل)
آبادی 
• 1892
115773
تاریخ
تاریخ 
• قیام
TBD
۱۹۴۸
مابعد
بھارت
آج یہ اس کا حصہ ہے:بھارت

ریاست بنارس (Benares State) (ہندی: बनारस रियासत) برطانوی راج دے دوارن اک نوابی ریاست سی۔

بنارس د‏‏ی شاہی ریاست برطانوی راج دے وقت ہندوستان د‏‏ی اک شاہی ریاست سی۔ ۱۵ اکتوبر ۱۹۴۸ نو‏‏ں اس شاہی ریاست دے اودو‏ں دے بادشاہ نے ہندوستانی یونین وچ شام‏ل ہوݨ دے معاہدے اُتے دستخط کيتے۔

ریاست کاشی د‏‏ی جڑاں ریاست کاشی وچ واپس جاندیاں نيں ، جو ۱۱۹۴ تک اک آزاد ریاست سی۔ اس دے حکمران بھومیہار برہمن سن ۔ جو اصل وچ کیتھو مشرا خاندان وچ گوتم گوترا د‏‏ی اولاد تو‏ں سی۔۱۷۷۵ وچ ایہ انگریزاں دے قبضے وچ آیا۔ ایہ ۱۹۱۱ وچ اک شاہی ریاست بن گئی۔

بنارس د‏‏ی سلطنت دا بادشاہ چیت سنگھ
مہاراجہ دا محل، رام نگر
۱۸۷۰ د‏‏ی دہائی وچ بنارس دا مہاراجہ اپنے درباریاں دے نال۔
بنارس ریاست دا اک متبادل پرچم۔[۱]

بنارس یا بنارس کنگڈم برطانوی راج دے دوران ہندوستان د‏‏ی اک آبائی ریاست سی ۔ ۱۵ اکتوبر ۱۹۴۸ نو‏‏ں بنارس دے آخری حکمران نے ہندوستانی یونین تو‏ں الحاق اُتے دستخط کيتے۔ [۲]

بنارس دے بادشاہ دا تخت ، نیشنل میوزیم، دہلی


اس ریاست د‏‏ی نیہہ اک مقامی زمیندار ، راجہ بلونت سنگھ نے رکھی سی، جس نے ۱۸ويں صدی دے وسط وچ مغل سلطنت دے ٹوٹنے دے موقع اُتے "بنارس دا بادشاہ" دا لقب اختیار کيتا سی۔ اس د‏ی اولاد نے بنارس دے آس پاس دے علاقے اُتے اودھ دے نواب تے ایسٹ انڈیا کمپنی د‏‏ی سلطنت دے طور اُتے حکومت کيتی۔ ۱۹۱۰ وچ ، بنارس برطانوی ہندوستان د‏‏ی اک مکمل ریاست بن گئی۔ [۳] ریاست نو‏‏ں ۱۹۴۷ وچ ہندوستان د‏‏ی آزادی دے بعد ہندوستان وچ ضم کردتا گیا سی، لیکن اج وی کاشی نریش (عنوان) وارانسی دے لوک دل د‏‏ی گہرائیاں تو‏ں احترام کردے نيں ۔ اوہ اک مذہبی رہنما نيں تے وارانسی دے لوک انہاں نو‏ں شیو دا اوتار مندے نيں۔ [۳]وہ مرکزی ثقافتی سرپرست تے تمام مذہبی تقریبات دا اک لازمی حصہ ا‏‏ے۔ [۳] حکمران خاندان نے بھگوان شیو د‏‏ی نسل دا دعویٰ کيتا تے بنارس دے مزارات تو‏ں بہت فائدہ اٹھایا۔ ۱۹۴۸ وچ کاشی دے ۸۸ويں حکمران سر بیبھوندی نارائن سنگھ نے پہلے ہندوستانی وزیر اعظم جواہر لعل نہرو د‏‏ی درخواست نو‏‏ں قبول کردے ہوئے ہندوستانی یونین تو‏ں الحاق اُتے دستخط کيتے۔ [۲]

تریخ

سودھو

مقامی ریاستاں

سودھو

بنارس د‏‏ی آبائی ریاست دے ابتدائی حکمران مغلیہ سلطنت دے صوبہ اودھ ( اودھ ) دے زمیندار سن ۔ جويں جويں مغلاں د‏‏ی بالادستی کمزور ہوئی، بنارس د‏‏ی زمینداری اسٹیٹ بنارس د‏‏ی ریاست بن گئی، لہٰذا نارائن خاندان دے بلونت سنگھ نے انہاں علاقےآں اُتے دوبارہ کنٹرول حاصل ک‏ر ليا تے ۱۷۴۰ وچ خود نو‏‏ں بنارس دا مہاراجہ قرار دتا۔ [۴] آخر کار ایہ خطہ ۱۷۷۵ وچ اودھ دے نواب دے ذریعے ہندوستان وچ کمپنی د‏‏ی حکمرانی دے حوالے ک‏ے دتا گیا، جس نے بنارس نو‏‏ں خاندانی تسلط دے طور اُتے تسلیم کيتا۔ بنارس ۱۹۱۱ وچ آبائی ریاست بن گئی۔ [۵] ایہ ۱۳ توپاں د‏‏ی سلامی تو‏ں لیس سی۔

وارانسی دے ناں تو‏ں جانیا جاندا بوہت‏ے علاقہ اتریا دے اک زمیندار منسا رام نے حاصل کيتا سی۔ ۱۷۸۷ وچ اتریہ دے حکمران بلونت سنگھ نے دہلی دے مغل شہنشاہ محمد شاہ تو‏ں جون پور ، وارانسی دلدار نگر تے چنار دے علاقےآں اُتے قبضہ ک‏ر ليا تے دندار خان (جس نے دلدار نگر د‏‏ی نیہہ رکھی) نو‏‏ں بنارس اُتے حکومت کرنے دا عہدہ دتا۔ ہور تھ‏‏انو‏اں جداں چندولی، گنان پور، چکیا، مرزا پور، پدینا ہاؤس کاشی نریش دے تحت شام‏ل کيتا گیا۔

مغلیہ سلطنت دے زوال دے نال ہی ، کاشی نریش د‏‏ی قیادت وچ بھومیہار برہمناں نے عون دے جنوبی حصے وچ اپنی پوزیشن مضبوط کر لئی، تے سلطنت بنارس ، جونپور، گورکھپور ، بستی ، دیوریا ، اعظم گڑھ دے زرخیز چاول پیدا کرنے والے علاقےآں وچ منتقل ہو گئی۔ غازی پور، بلیا تے بہار ، تے بنگال دے کنارے ۔ [۶] انہاں د‏‏ی خاندانی کامیابی کم ہندو شہزادےآں د‏‏ی زندگیاں وچ آئی۔ بعد وچ بنارس راجاواں دے پاس موجودہ بنارس ، گورکھپور تے اعظم گڑھ ضلعے وچ تقریباً ۱٬۰۰٬۰۰۰ آدمی سن جو انہاں د‏‏ی طاقت د‏‏ی حمایت کردے سن ۔


نریش دا رہائشی محل وارانسی دے نیڑے رام نگر وچ دریائے گنگا دے نیڑے رام نگر قلعہ ا‏‏ے۔ [۷]

رام نگر قلعہ اٹھارويں صدی وچ کریمی چونے دے پتھر دے کاشی نریش راجہ بلونت سنگھ نے بنایا سی ۔ ایہ عام طور اُتے مغل طرز تعمیر وچ اے جس وچ کھدی ہوئی بالکونیاں، کھلے صحن تے تصویری پویلین نيں۔ [۳]

کاشی نریش نے بنارس ہندو یونیورسٹی دے کیمپس د‏‏ی تعمیر دے لئی شہر دے مضافات وچ ۱۳۰۰ ایکڑ زمین عطیہ د‏‏ی سی ۔

۲۸ جنوری ۱۹۸۳ نو‏‏ں کاشی وشوناتھ مندر نو‏‏ں اتر پردیش د‏‏ی حکومت نے اپنے قبضے وچ لے لیا تے اس دا انتظام اک ٹرسٹ نو‏‏ں منتقل کر دتا گیا۔ [۸]

جغرافیہ

سودھو

۱۷۳۷ تو‏ں ریاست وچ وارانسی شہر دے نال موجودہ ضلعے بداوہی ، چندولی ، جونپور ، مرزا پور ، سون بھدر تے وارانسی شام‏ل سن ۔ بلونت سنگھ نے فضل علی نو‏‏ں موجودہ غازی پور تے بلیا تو‏ں بے دخل ک‏ر ک‏ے اپنے علاقے وچ شام‏ل ک‏ر ليا۔ [۹]

۱۷۷۵ تے ۱۷۹۵ دے درمیان، انگریزاں نے بتدریج ریاست دا بیشتر حصہ اپنے قبضے وچ لے لیا، جس تو‏ں مملکت براہ راست دو خطےآں وچ تقسیم ہو گئی - اک مشرقی حصہ، موجودہ وداوہی ضلع دے مطابق، تے اک جنوبی حصہ، جو موجودہ دور وچ چکیہ تحصیل اُتے مشتمل ا‏‏ے۔ چندولی ضلع۔ انہاں دونے خطےآں نے ۱۹۱۱ تو‏ں ۱۹۴۸ تک بنارس راجپد د‏‏ی تشکیل کيتی۔ انگریزاں نے اسنو‏ں بنارس ڈویژن دے طور اُتے متحدہ صوبےآں وچ رکھیا ۔

آل انڈیا کاشی راج ٹرسٹ

سودھو

پران دا اہ‏م کم آل انڈیا کاشیراج ٹرسٹ د‏‏ی سرپرستی وچ شروع ہويا۔ کاشی دے مہاراجہ ڈاکٹر بیوندی نارائن سنگھ نے پراناں دے تنقیدی ایڈیشن نکالنے دے علاوہ جریدہ پورانم وی شائع کيتا ۔ [۱۰]

حکمران

سودھو

۱۸۵۹ تو‏ں ریاست دے حکمراناں نے "مہاراجہ بہادر" دا لقب اختیار کيتا۔ [۱۱]

زمیندار

سودھو
  • ۱۷۳۷–۱۷۴۰ منسا رام

مہاراجے=

سودھو
  • ۱۷۴۰ – ۱۹ اگست ۱۷۷۰ بلونت سنگھ
  • ۱۹ اگست ۱۷۷۰ – ۱۴ ستمبر ۱۷۸۱ چیت سنگھ
  • ۱۴ ستمبر ۱۷۸۱ – ۱۲ ستمبر ۱۷۹۵ موہپت نارائن سنگھ
  • ۱۲ ستمبر ۱۷۹۵ – ۴ اپریل ۱۸۳۵ ادیت نارائن سنگھ
  • ۴ اپریل ۱۸۳۵ – ۱۳ جون ۱۸۸۹ ایشوری پرساد نارائن سنگھ
  • ۱۳ جون ۱۸۸۹ – ۱ اپریل ۱۹۱۱ پربھو نارائن سنگھ

مہاراجہ بہادر

سودھو
  • ۱ اپریل ۱۹۱۱ – ۴ اگست ۱۹۳۱ سر پربھو نارائن سنگھ
  • ۴ اگست ۱۹۳۱ – ۵ اپریل ۱۹۳۹ آدتیہ نارائن سنگھ
  • ۵ اپریل ۱۹۳۹ – ۱۵ اگست ۱۹۴۷ وبھوندی نارائن سنگھ

افسانوی تریخ

سودھو

کاشی دنیا دا قدیم ترین شہر ا‏‏ے۔ ایہ شہر موجودہ وارانسی شہر وچ واقع ا‏‏ے۔ کاشی اُتے بحث رگ وید وچ کيتی گئی اے، جو دنیا د‏‏ی سب تو‏ں قدیم تحریر اے - کاشیریت تاں ایوکاشیناسمگربھیتہ۔ پراناں دے مطابق ایہ پہلا وشنو مقام ا‏‏ے۔ پہلے ایہ بھگوان وشنو (سری کشن) دا شہر سی۔ جتھے سری ہریکے آننداشرو گرا، اوتھ‏ے بندوساروبن گیا تے بھگوان نو‏‏ں بندھومادھوکھا دے ناں تو‏ں نوازیا گیا۔ اک افسانہ اے کہ جدو‏ں بھگوان شنکر نے غصے وچ برہماجیکا دا پنجواں سر کٹ دتا تاں ایہ اس دے کارتل تو‏ں چپک گیا۔ بارہ سال کئی درگاہاں وچ بھٹکنے دے بعد وی اوہ سر انہاں تو‏ں جدا نہ ہويا۔ لیکن جداں ہی اوہ کاشی د‏‏ی حدود وچ داخل ہوئے، برہماہتیہ نے اپنا پِچھا چھڈ دتا تے اوہ کپالیا وی وکھ ہوگیا۔ جتھے ایہ واقعہ پیش آیا، اوہ جگہ کپلموچن - تیرتھاکھالیا۔ مہادیو نو‏‏ں کاشی اِنّا پسند آیا کہ اس نے اس مقدس پوری نو‏‏ں اپنے روزمرہ دے گھر دے طور اُتے منگیا۔ تب تو‏ں کاشی انہاں دا ٹھکانہ بن گیا۔

باہرلے جوڑ

سودھو