رافع بن خدیج
| رافع بن خدیج | |
|---|---|
| جم |
|
| وفات |
|
| عسکری خدمات | |
| لڑائیاں تے جنگاں | مہمات نبوی کی فہرست ، احد دی لڑائی ، غزوہ خیبر ، غزوہ خندق |
ترمیم  | |
رافع بن خدیج کمسن تے جانثار صحابی قبیلہ بنو حارثہ دے سردار سن
ناں ونسب
سودھورافع نام،ابو عبد اللہ کنیت ،قبیلۂ اوس توں نيں سلسلۂ نسب ایہ اے ،رافع بن خدیج بن رافع بن عدی بن زید جشم بن حارثہ بن حارث بن خزرج بن عمر وبن مالک بن اوس ،والدہ دا ناں حلیمہ بنت عروہ بن مسعود بن سنان بن عامر بن عدی بن امیہ بن بیاضہ اے۔ رافع دے آباواجداد بنو حارثہ دے رئیس اورسردار سن ،باپ تے چچا دے بعد ایہ مسند رافع دے حصہ وچ آئی تے اوہ تمام عمر اس اُتے متمکن رہے۔ ہجرت دے وقت صغیر السن سن،
غزوات
سودھوغزوہ بدر وچ 14 سال دا سن سی، آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے سامنے لڑائی وچ شریک ہونے دے ارادہ توں حاضر ہوئے آپ نے کمسن خیال کرکے واپس کيتا۔ آنحضرت ﷺ دے سامنے انصار دے لڑکے ہر سال پیش ہُندے سن ،چنانچہ دوسرے سال رافع وی پیش ہوئے،اس وقت اوہ پندرہ سال دے سن ،اس لئی شرکت کيتی اجازت مل گئی تاں اک دلچسپ واقعہ پیش آیا۔ اک اورصحابی سمرہ بن جندبؓ وی لڑکےآں دی جماعت وچ سن، انہاں نوں آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے صغر سنی دی وجہ توں شامل نئيں فرمایا سی، بولے کہ آپ نے رافع نوں اجازت دیدی اورمینوں چھوڑدتا،حالانکہ وچ کشتی وچ انہاں نوں پچھاڑ داں گا،آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے مقابلہ کرایا،سمرہ دیکھنے وچ چھوٹے سن ،لیکن طاقتور سن ،رافع نوں پچھاڑ دتا،اس لئی آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے انہاں نوں وی میدان دی اجازت دیدی۔[۱]یہ روایت طبری وچ اے، اسماء الرجال دیاں کتاباں وچ وی ایہ واقعہ موجود اے ،لیکن انہاں وچ رافع دے ناں دی تصریح نئيں۔[۲] اس غزوہ وچ انہاں دے سینہ اُتے اک تیر لگیا جو ہڈیاں نوں توڑ کر اند گھس گیا،لوکاں نے کھِچیا تاں نوک اندر رہ گئی،آنحضرت ﷺ نے فرمایا کہ وچ تواڈی نسبت قیامت وچ شہادت داں گا۔ غزوۂ خندق اوراکثر معرکےآں وچ شامل رہے۔جنگ صفین وچ حضرت علی دا نال دتا۔
- == وفات ==
وفات دے وقت 86 برس دا سن سی، سنہ وفات وچ اختلاف اے ،امام بخاری نے تریخ اوسط وچ لکھیا اے کہ امیر معاویہ دے زمانہ وچ انتقال کیا،باقی مؤرخین دی رائے اے کہ 74ھ دی ابتدا سی تے عبد المالک بن مروان دی خلافت سی۔ ابن عمرنے نماز جنازہ پڑھائی۔
ترکہ
سودھوترکہ وچ حسب ذیل چیزاں چھڈن: لونڈی، غلام، اونٹھ ،زمین [۳]
حلیہ
سودھومفصل حالات معلوم نئيں اِنّا علم اے کہ مونچھ باریک رکھدے سن تے زرد خضاب لگاندے سن ۔
اہل وعیال
سودھوحسب ذیل اولاد چھڈی،عبداللہ ،رفاعہ، عبدالرحمن،عبید اللہ،سہل ،عبید، انہاں وچ اول الذکر اپنی مسجد دے امام سن، عبید ام ولد توں تولد ہوئے سن ،باقی لڑکے دو بیویاں توں پیدا ہوئے جنہاں دے ناں ایہ نيں، لبنی بنت قرۃ بن علقمہ بن علاثہ، اسماء بنت زیاد بن طرفہ بن معاذ بن حارث بن مالک بن نمر بن قاسط بن ربیعہ ، انہاں لوکاں دی اولاد مدینہ تے بغداد وچ سکونت پذیر سی۔
فضل وکمال
سودھوحدیث دیاں کتاباں وچ انہاں دے سلسلہ توں 78 روایتاں منقول نيں،راویاں وچ صحابہ تے تابعین دونے گروہ دے لوک شامل نيں جنہاں دے ناں ایہ نيں، ابن عمر، محمود بن لبید، سائب بن یزید، اسید بن ظہیر، مجاہد، عطار، شعبی، عبایہ بن رفاعہ، عمرہ بنت عبد الرحمن،سعید بن مسیب، نافع بن جبیر، ابو سلمہ بن عبد الرحمن، ابو النجاشی ،سلیمان بن یسار، عیسیٰ ،عثمان بن سہل، ہریر بن عبد الرحمن،یحییٰ بن اسحاق ،ثابت بن انس بن ظہیر، حنظلہ بن قیس ،نافع، واسع بن حبان ،محمد بن یحییٰ بن حبان ،عبید اللہ بن عمرو بن عثمان۔'
اخلاق
سودھوامر بالمعروف اوراطاعتِ رسول معدنِ اخلاق دے تابناک جواہر پارے نيں ،اک مرتبہ نعمان انصاری دے غلام نے چھوہارے دا اک چھوٹا جہا درخت کسی دے باغ توں اکھیڑ دتا، مروان دی عدالت وچ مقدمہ پیش ہويا، اس نے چوری دا جرم عائد کرکے ہتھ کٹنے دا فیصلہ کر ليا، تاں رافعؓ نے کہیا کہ آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا اے کہ پھل وچ قطع ید نئيں۔[۴]