دہوار
دہوار بلوچستان دا اک قبیلہ اے، دہوار محنتی تے بے ضرور لوک نيں۔ دیہ یا پنڈ وچ رہنے دی وجہ توں دیہوار کہلاندے نيں۔ براہویاں وچ رہنے دے باوجود انہاں دی طرح میداناں وچ سالانہ ہجرت نئيں کردے نيں۔ اوہ خان نوں فوجی دستہ وی مہیا نئيں کردے سن، لیکن انہاں نوں براہویاں دی ماتحتی گوارا اے۔ قبیلہ دا مرکزہ بلاشبہ تاجک ماخذ دا اے تے انہاں دی طرح دہواری بولدا اے۔ قلاندی دہواراں دے پنج ٹھکر ڑوڈکی، رئیس طوق، ٹونسٹی، علی زئی تے مغلزئی نيں۔
مسونگی دہوار اپنے علاقےآں دے ناں توں مشہور نيں۔ جداں مستونگی دہوار، پڑنگی آبادی دہوار تے تیرچی، مستونگی خواجہ خیل، شیخ، سارنگزئی، ہوتیزئی، سولانی، آبیزئی، زرخیل تے (دادئیزی رند) تے چھوٹی اکائیاں تے بوہت سارے بیگانے وی شامل نيں۔
روایت دے مطابق احمد زئیاں دا قلات اُتے قبضہ زیادہ تر قلات دے دیہواراں دی مدد دا مرہون منت اے۔ انہاں نے گورنر مندو نوں مار دتا سی تے میر ابراہیم میرواڑیاں نوں مسند نشینی دی دعوت دتی۔ جس نے اپنے پوتے میر حسن نوں بھیج دتا۔
قریباً تمام دہوار خان دے مزارع سن تے انتظامی مقاصد دے لئی اوہ براہویاں دے برعکس خالص سرکاری رعایا سمجھے جاندے سن تے خان دی تمام خدمات بلاتنخوا بجا لاندے سن ۔ اس دے علاوہ مہماناں دی ضروریات از قسم ایندھن، چارہ تے ایلچی مہیا کردے سن ۔[۱]
حوالے
سودھو- ↑ بلوچستان گزیٹیر ترجمہ انور رومان 1988 ناشر گوشہ ادب کوئٹہ