دریائے پیریار
پیریار (جس دا مطلب وڈا دریا) کیرالہ دا سب توں طویل دریا اے۔ [۱] [۲] ایہ خطے دے انہاں چند دریاواں وچوں اک اے جو کئی وڈے شہراں نوں پینے دا پانی مہیا کردا اے۔ [۳] پیریار کیرالہ دی معیشت دے لئی انتہائی اہمیت دا حامل اے۔ ایہ اڈوکی ڈیم دے توسط توں کیرالہ دی بجلی دا اک قابل ذکر تناسب پیدا کردا اے تے صنعتی تے تجارتی سرگرمیاں دے اک اہم خطے وچ وگدا اے۔ ایہ دریا اپنے پورے راستے وچ آبپاشی تے گھریلو استعمال دے علاوہ ماہی گیری دے لئی وی پانی مہیا کردا اے ان وجوہات دی بنا اُتے ، اس دریا نوں "کیرل دی لائف لائن" دا ناں دتا گیا اے۔ [۴] کیرل دی پچیس فیصد صنعتاں دریائے پیریار دے کنارے اُتے موجود نيں۔ انہاں وچ زیادہ تر کوچی بندرگاہ توں تقریبا 10 کلومیٹر (6 میل) شمال وچ ایلور-ادیار خطہ (اُڈیوگامنڈل) وچ 5 کلومیٹر (3 میل) دے فاصلے اُتے موجود نيں۔
ابتدا تے راستہ
سودھوایریاکلام ، کوٹھا منگلم دے نیڑے بھوتھانکٹیتو وچ پیریر دریا۔ پیریار دی کل لمبائی تقریبا 24 244 کلومیٹر (152 میل) اے تے اس دا ذخیر area رقبہ 5،398 مربع کلومیٹر (2،084 مربع میل) اے ، جس وچوں 5،284 مربع کلومیٹر (2،040 مربع میل) کیرالا وچ اے تے 114 مربع کلومیٹر (44 مربع میل) تامل ناڈو وچ اے۔ [۵][۶]
ذرائع
سودھوپیریار دا ماخذ مغربی گھاٹ وچ بہت اُچا اے۔ و10 [۷] اس دا دعویٰ مختلف طور اُتے کیرالہ تے پڑوسی ریاست تامل ناڈو وچ ہونے دا اے۔ ریاست کیرالہ نے بھارت دی سپریم کورٹ وچ مولپیریئر معاملے اُتے سماعت دے دوران زور دے کے کہیا اے کہ پیریئر کیرالا توں نکلدا اے ، کیرالہ توں پوری طرح وگدا اے تے کیرالہ وچ سمندر وچ شامل ہُندا اے۔ [۸][۹] ریاست تامل ناڈو نے وی عدالت وچ اس دا اعتراف کیتا اے۔ [۱۰][۱۱][۱۲] دریا دا ماخذ پیریر ٹائیگر ریزرو دے دور دراز جنگلات وچ اے۔ [۱۳][۱۴] مختلف ذرائع نے دریا دی اصل نوں چوک کمپتی مالا دسیا اے ، [۱۵][۱۶][۱۷] تامل ناڈو نال تعلق رکھنے والے متبادل دے دعوے بھی موجود نيں ، جس توں ایہ ظاہر ہُندا اے کہ پیاریار دی ابتدا تامل ناڈو دے سندرمالا دی سیواگیری چوٹیاں توں ہوئی اے۔ اُتے ، ہندوستان دی سپریم کورٹ نے 2014 وچ ملاپیریار معاملے اُتے اپنے فیصلے وچ ، واضح کیتا سی کہ تمل ناڈو دریائے پیریار دی اک ریاست نئيں اے بلکہ دریا خود اک بین ریاستی دریا اے۔
ملاپیر یار ڈیم
سودھوپیلایار تے ملایار دے سنگم اُتے ملاپیر یار ڈیم تعمیر کیتا گیا اے تاکہ پیریئر تھیکڈی جھیل تے آبی ذخیرہ ہور پیریئر نیشنل پارک وی بنایا جاسکے۔ پیرویر بیسن وچ تامل ناڈو توں وابستہ علاقہ ملاپیریار ڈیم سائٹ توں ندی دے تھلے واقع اے [۱۸] اس علاقے نوں آبشار نیرار نے نکاس کیتا اے ، جو تامل ناڈو دی طرف بین الملکی پرمبکلم - ایلیار پروجیکٹ (پی اے پی) معاہدے دے اک حصے دے طور اُتے موڑ دتا گیا اے۔ پیریار تھیکڈی جھیل تے آبی ذخائر توں ، کچھ پانی مشرق دی طرف اک سرنگ دے ذریعہ تمل ناڈو دی طرف موڑ دتا گیا اے۔ بجلی دی پیداوار دے بعد ، موڑا ہويا پانی سورلیئیر ندی (واہائی دریائے دی اک آبدوشی) وچ چھڈ دتا جاندا اے جس دے نتیجے وچ پانی دا بین باسین منتقلی ہُندا اے۔ []] لاپیریار ڈیم دے بہاو وچ ، پیریر شمال مغرب دی طرف 35 کلومیٹر (22 میل) تک بہہ رہیا اے ، جو پیریئر ٹائیگر ریزرو توں باہر نکلدا اے تے وینڈی پیریار ، ایلپارا تے ایاپان کوئیل توں ہُندا ہويا اڈوکی ، چیروتونی تے کلاماو ڈیماں دے ذریعہ قائم اڈوکی ذخائر تک جاندا اے۔ اڈوکی ڈیم پیرتے ندی دے پار مشہور اڈوکی گھاٹی اُتے تعمیر کیتا گیا اے جو کوراوان تے کوراتھی پہاڑیاں نے تشکیل دتا سی ۔
پیریار دے پار اڈوکی ڈیم
سودھواڈوکی ڈیم کیرالہ دا سب توں وڈا ہائیڈرو الیکٹرک منصوبہ اے تے ایہ پیاریار اُتے واقع اے۔ ایشیا وچ ایہ اپنی نوعیت دا سب توں وڈا ڈیم تے دنیا دا دوسرا سب توں وڈا ڈیم اے۔ اس دے جنریٹرز دی بجلی دی پیداوار 780 میگاواٹ (6 × 130) اے تے مولماٹم وچ زیرزمین سہولت دے ذریعہ بجلی پیدا کردی اے ، جو ہندوستان-کینیڈا دے مشترکہ منصوبے دے ذریعہ تعمیر کیتا گیا سی ۔ مون سون دے دوران اڈودی ميں بجلی دی پیداوار کم اے۔ خشک موسم گرما دے دوران ڈیم پانی ذخیرہ کرنے دی اجازت دیندا اے جدوں علاقے وچ بوہت سارے دوسرے ذخائر کم نيں۔ 1976 وچ اڈوکی پروجیکٹ دے آغاز دے بعد توں ، ٹیل ریس ریس (19.83-78.5 m3 / s دے درمیان) ادوکی دے ذخیرے توں مولماٹوم پتے اسٹیشن دے ذریعہ مووتوپوزھا دریا دی تھودوپوزہ آبائیہ وچ موڑ دتی گئی اے۔
دریائے پیلیواسال ، چنکلام ، پنیار ، نیریا منگلم تے لوئر پیاریار وچ ہائیڈرو برقی جنریشن دی سہولیات موجود نيں۔
حوالے
سودھو- ↑ «Study area and methods» (PDF). India. صص. 7. دریافتشده در ۳۱ اکتوبر ۲۰۱۲.
- ↑ «Idukki District Hydroelectric projects». دریافتشده در ۲۰۰۷-۰۳-۱۲.
- ↑ «Salient Features – Dam». دریافتشده در ۲۰۰۷-۰۳-۱۲.
- ↑ «Periyar: A confluence of cultures». India: The Hindu. ۲۰۰۱. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Heightened tensions». India: Frontline. ۲۰۱۱. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Mullaperiyar: Kerala contests TN's rights over river». India: The New Indian Express. ۲۰۱۳. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مئی ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Final legal arguments submitted by Kerala». India: manoramaonline.com. ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Periyar Wildlife Sanctuary/Periyar Tiger Reserve». India: keralatourism.org. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ نومبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Periyar Tiger Reserve -> Values of P.T.R. -> Catchment Value». India: Periyar Tiger Reserve. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ نومبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «STUDIES ON THE FLORA OF PERIYAR TIGER RESERV» (PDF). India: Kerala Forest Research Institute. ۱۹۹۸. صص. 8. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Proceedings, Western Ghats – Biogeography, Biodiversity and Conservation» (PDF). India: DEPARTMENT OF BOTANY, NSS COLLEGE, MANJERI, MALAPPURAM, KERALA. ۲۰۱۳. صص. 19–24. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۴ مارچ ۲۰۱۶. دریافتشده در ۳ مارچ ۲۰۱۴.
- ↑ «Periyar Tiger Reserve Notification» (PDF). India: GOVERNMENT OF KERALA, FORESTS & WILDLIFE(F) DEPARTMENT. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۰۱۵-۰۹-۲۴. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۳-۰۳.
- ↑ [۱] Archived 2020-01-15 at the وے بیک مشین indiawaterportal.org, Status Report on Periyar River
- ↑ [۲] irenees.net
- ↑ Balamurugan R. «Visual simulation and optimization Model for water release from Vaigai reservoir system» (PDF). India: Anna University. صص. 25. دریافتشده در ۲۰۱۶-۰۱-۲۹.
- ↑ «IN THE SUPREME COURT OF INDIA CIVIL ORIGINAL JURISDICTION ORIGINAL SUIT NO. 3 OF 2006 State of Tamil Nadu vs. State of Kerala & Anr» (PDF). صص. 147–148. دریافتشده در ۲۱ جنوری ۲۰۱۶.
- ↑ «Long term conservation potential of Natural Forest in the Southern Western Ghats of Kerala» (PDF). India: Department of Environment, Govt. of India. ۱۹۸۸. صص. 24. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲ مارچ ۲۰۱۴. دریافتشده در ۷ نومبر ۲۰۱۳.
- ↑ «Long term conservation potential of Natural Forest in the Southern Western Ghats of Kerala» (PDF). India: Department of Environment, Govt. of India. ۱۹۸۸. صص. 69. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲ مارچ ۲۰۱۴. دریافتشده در ۷ نومبر ۲۰۱۳.