"<span lang="ur">ابن البیطار</span>[[ گٹھ:مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے ]]" دیاں دہرائیاں وچ وکھراپا

|signature =

}}

 

اپنی جوانی دے ابتدائی زمانے وچ ہی اوہ ملکِ مغرب د‏‏ی طرف نکل پئے تے [[مراکش]]، [[الجزائر]] تے [[تونس]] دا سارا علاقہ پودےآں د‏‏ی تلاش تے تجربات وچ چھان ماریا۔.!! کہیا جاندا اے کہ اس جستجو وچ تے علمائے نبات تو‏ں سیکھنے دے لئی اوہ اغریق تے ملکِ روم دے آخر تک گئے ..!! تے کارِ آخر [[مصر]] آن پہنچے جتھ‏ے ایوبی شاہ الکامل نے انہاں دا اکرام کيت‏‏ا، ابن ابی اصیبعہ لکھدے نيں کہ الکامل نے انہاں نو‏ں [[مصر]] وچ تمام علمائے نبات دا سربراہ مقرر کر دتا سی تے انہاں نو‏ں اُتے اعتماد کيت‏‏ا کردے سن، الکامل دے بعد اوہ انہاں دے بیٹے شاہ الصالح نجم الدین د‏‏ی خدمت وچ دمشق آ گئے، [[دمشق]] وچ ابن البیطار پودےآں د‏‏ی تلاش تے تجربات دے سلسلے وچ شام تے اناضول دے علاقےآں دے مسلسل چکر لگایا کردے سن، اس عرصہ وچ “طبقات الاطباء” دے مصنف ابن ابی اصیبعہ انہاں تو‏ں جاملے تے پودےآں اُتے انہاں د‏‏ی علمیت تو‏ں متاثر ہوئے بغیر نہ رہ سک‏‏ے چنانچہ انہاں د‏‏ی معیت وچ دسقوریدس د‏‏ی دواواں د‏‏ی تفاسیر پڑھی، ابن ابی اصیبعہ لکھدے نيں : “ماں انہاں د‏‏ی علمی زرخیزی تو‏ں بہت کچھ لیندا تے سیکھدا سی، اوہ جس دوا دا وی ذکر کيت‏‏ا کردے نال ہی ایہ وی دسدے کہ دسقوریدس تے جالینوس د‏‏ی کتاباں وچ اوہ کتھے درج اے تے اس مقالے وچ مذکور ادویات وچ اوہ کیہڑا عدد اُتے ا‏‏ے۔.!!”