حکیم تائب رضوی

حکیم ، مصور ، موسیقار ،پنجابی شاعر تے مشہور کلام آپنا گراں ہووے دے خالق حکیم تائب رضوی ہوراں جنوری ۱۹۳۱ نوں ضلع کیمبل پور دے پنڈشمس آباد دے اک علمی ادبی سید گھرانے اچ جنم لیا۔آپ دا اصل ناں سید عنایت علی شاہ سی۔ آپ دے نانا مولانا سید ولایت علی شاہ رحمتہ اللہ علیہ جنہاں نوں لوکی مولوی شاہ ولایت شمس آبادی کہندے سن بڑے وڈے عالم دین، کتاباں دے لکھاری تے باکمال ولی سن اونہاں کول جن قرآن پڑھن آندے سن۔ او فرنگی ویلے اچ جامع مسجد کیمبل پور دے خطیب وی سن۔

تائب رضوی بہت سارے علم تے گھر توں ای سِکھ پڑھ کے نکلے۔ ایس گل دا اعتراف اونہاں اپنی والدہ دی لوح مزار دے آخر تے ایہہ جملہ لکھوا کے کیتا ' جنہاں نے تائب رضوی نوں جنم دے کے شاعری سکھائی '۔ گھر مکتب دی تعلیم توں بعد اونہاں دے اندر دے کلاکار نے چین نئیں لین دتا تے اونہاں شاعری دے نال خطاطی تے نقش گری شروع کیتی۔ اوس زمانے اچ ایس طراں دے پلنگ بنڑندے سن جنہاں دے ڈَھو اچ نقاشی والے شیشے لگدے سن  جنہاں دی نقش گری الٹے پاسوں ہوندی سی تے او پاسہ لکڑ اچ مڑھیا جاندا سی تے باھرلے پاسے سدھی تصویر انج دسدی سی جیوں اج دا تھری ڈی آرٹ۔ تائب رضوی ہوراں دا ایس فن اچ کوئی مقابل نئیں سی۔ ایس توں علاوہ او کمال دے دست شناس ، ماہر موسیقی تے قیافہ شناس سن۔

کج عرصہ شوق پورے کرن توں بعد لاھور گئے تے طبیہ کالج لاھور توں  حکمت پڑھ کے واپس کیمبل پور آگئے۔ آپ دا گھر مولا بھائیا والی گلی اچ کھبے ہتھ والی پہلی گلی دی نکڑ تے سی۔  آپ نے اصطبل بازار اچ مطب شروع کیتا تے کیمبل پور دے طبیباں دی پہلی باقاعدہ انجمن دی نیو رکھی۔  ایتھے اونہاں دے سنگیاں اچ حکیم حیدر واسطی صاحب، گورنمٹ کالج کیمبل پور دے لائبرین نذر صابری صاحب ہوری قابل ذکر نیں۔

کج وریاں بعد لاہور چلے گئے تے فیر اوتھوں دے ای واسی ہوگئے۔ مطب دے نال شعر و ادب دا شغل جاری ریا۔ عبدالحمید عدم صاحب تے اکبر لاھوری صاحب نال بڑی گوڑھی یاری سی۔ ایس دوران روزنامہ مساوات نال وی منسلک ریے۔ سیاست وی کیتی تے اک واری مادر ملت پارٹی دے ٹکٹ تے الیکشن وی لڑیا۔ ٹاؤن شپ لاھور اچ اپنا گھر بنوایا تے اپنے چھوٹے پُتر دے ناں دی مناسبت نال باہر بیت المقدس لکھوا کےتختی لگوائی۔

تائب صاحب بڑے پر بہار تے دلچسپ شخص سن۔ اونہاں دی محفل اچ کسے نوں اکتاہٹ دا احساس ای نئیں ہوندا سی بوہت ای برجستہ گو سن۔  اک واری فیض باغ لاھور اچ گھر دی ڈیوڑھی اچ گرمیاں دی دوپہر نوں آرام کر ریے سن۔ اک پھیری والی روز آندی سی تے ایہہ اودی آواز توں تنگ ہوندے سن اوس دن اوہنے آواز لائی ' لو نی کڑیو ولیتی پِناں ' اینہاں فوراً کیہا ' آ او دوپہری نیا جِناں '۔ ایسے طراں اک واری اک محفل اچ کسے خاتون نے اونہاں نو متاثر کرن دی کوشش کیتی تے تائب رضوی ہوراں آکھیا ' کَیہاں کُترِیاں ناساں نی ، کنے وچ سو موری اِساں کتھے چھپاساں نی '۔ اوس زمانے اچ پورا کن ونہیا جاندا سی۔ بحیثیت طبیب وی بوہت قابل ہستی سن او اپنیاں دوائیاں دے ناں وی شاعرانہ بلکہ ساحرانہ انداز اچ رکھدے سن مثلاً شفاء، تسکین، اشتہاء وغیرہ۔

چھ ستمبر ۱۹۸۲ نوں لاہور اچ پنجابی دے ایہہ انمول شاعر اللہ نوں پیارے ہوگئے۔  ٹاؤن شپ قبرستان اچ دفن کیتا گیا۔

کلام

تیرا جیوے کیمبل پور کڑئے

توں ہولی ہولی ٹر کڑئے

سر چُک کے ڈولا لسی دا

نی اڑیے انج نئیں نسی دا

تیرا جیوے کیمبل پور کڑئے

توں ہولی ہولی ٹر کڑئے

بدل وسدا کنڑی کنڑی
ویکھو نی سیئو جھڑی بنڑی

کمیاں دے پُھل کھڑ کھڑ ہسدے
پانی دے وچ تردے نسدے
بھیت دلاں دے مول نہ دسدے
اینہاں بھانڑیں کھیڈ بنڑی

بدل وسدا کنڑی کنڑی

لکن میٹی کھیڈن بال
گبھرو ہس ہس پانڑ دھمال
وچ ترنجناں کھینوں تھال
کھیڈن آئی جنڑی کھنڑی

بدل وسدا کنڑی کنڑی

بدل ہٹیا ہویی رشنائی
ویکھو بڈھڑی پینگ چڑھائی
ہریاول دے کپڑے پا کے
دھرتی رانی بنڑی ٹھنڑی

بدل وسدا کنڑی کنڑی
ویکھو نی سیئو جھڑی بنڑی