جلاوطنی وچ
| "جلاوطنی وچ" | |
|---|---|
| لکھاری | انتون چیخوف |
| مول ٹائیٹل | "В ссылке" |
| دیس | روس |
| بولی | روسی |
| اشاعت | وسیمیرنایا الستریتسیا (1892) |
| پبلشر | اڈولف مارکس (1901) |
| اشاعت_تاریخ | 9 مئی 1892 |
"جلاوطنی وچ" (روسی بولی: В ссылке) انتون چیخوف دی 1892 دی لکھی اک روسی کہانی اے۔
اشاعت
سودھو"جلاوطنی وچ" وسیمیرنایا الستریتسیا میگزین دے 9 مئی 1892 دے 20 نمبر شمارے وچ پہلی وار شائع کیتی گئی سی۔ اک نواں ورژن (دو سین مڑ-لکھے گئے ہن اتے پلاٹ نوں تھوڑھا بدل گیا اے) دوجے، چیخوفو دے چھوٹے ناول اتے کہانیاں دے مجموعہ (Повести и рассказы) دے 1894 والے ایڈیشن وچ اسنوں شامل کیتا گیا سی۔ اتے بعد وچّ اڈولف مارکس نے 1899–1901 وچ اے۔ پی۔ چیخوف دیاں سمچیاں لکھتاں دی 8ویں جلد وچ شائع کیتا گیا۔ [۱]
پچھوکڑ
سودھوایہہ کہانی چیخوف دے سائبیریا راہیں سفر اتے سخالین وچ اسدے ٹھہراؤ توں خاص طور اُتے، اس یاترا دے دو ایپیسوڈاں توں ماخوڈ سی۔ 4 (جاں 5) مئی 1890 نوں اس نے ایشم دریا نوں اک کشتی تے پار کیتا اتے پھر 7 مئی نوں خراب موسم نے اس نوں ارتش دریا پار جان توں روکیا، اس لئی اس نوں رات نوں ملاحاں دے ازبا وچ گزارنی پئی۔ ایہناں دوہاں واقعے دی اس نے اپنے رشتے داراں (16 مئی نوں اک چٹھی وچ) اتے اپنی نیمت صحافی، بچیاں دیکھک ماری ولادیمیروونا کیچنووا نوں جانکاری دتی۔ دوواں دا ذکر پو سیبری (سائبیریا راہیں) سکیچاں وچ کیتا گیا سی۔
سخالین وکھے چیخوف نوں اک ملاح ملیا جس دا بگڑیا نام کراسیوی (سوہنا، سخالین آئیلینڈ، دے چوتھے چیپٹر وچ ذکر کیتا گیا اے) پیا ہویا سی۔ اوہ آپے دعوہ کردا سی کہ اوہ اک 'خوش آدمی' اے۔ چیخوف نوں اوہ تالستائین فلسفہ دا اپنا خاص برانڈ لگیا۔ ایہہ کراسیوی سی، جو ظاہرا طور تے، کہانی دے ہیرو سیمیون تلکووی لئی پروٹوٹائیپ بن گیا۔ [۲]
کہانی دا خلاصہ
سودھودو سابقہ سزا بھگت چکے انسان ہن، جو ہن ملاحاں دے طور تے کم کردے ہن، اتے نیریٹر رات نوں دھونی دوآلے بیٹھے اگّ سیک رہے ہن۔ اک نوجوان تاتار، جسدا ناں کوئی نہیں جاندا، گھر لئی اودریا ہویا اے، اوہ اپنی بیوی لئی لوچدا اے اتے اپنے آلے دوآلے دے ٹھنڈے اتے ظالم دنیا نوں نفرت کردا اے۔ تلکووی (دماغی) وجوں جانے جان والا بڈھا سیمیون اس نوں گھرنا نال سندا اے، کیونکہ اسنے، اسدے اپنے شبداں وچ اپنے آپ نوں اک "اجیہے نقطے تک لے آندا اے کہ [اوہ] زمین تے ننگا سوں سکدا اے اتے گھاہ-پتے کھا سکدا اے"۔
تلکووی اک امیر انسان، وسیلی سرگیوچ دی کہانی سناؤندا اے، جس دی اتھے جلاوطنی وچ زندگی اچھاواں، نراشاواں اتے نگھرن نال بھری ہوئی سی۔ اس دے آپے سہیڑے دکھاں دی پیڑ اوہ سواد لیندے ہوئے سناؤندا اے۔ اتے اس توں اگے اوہ اپنے آپ اک بہتر پرانی محسوس کردا اے: اپنیاں ساریاں اچھاواں مار کے، اوہ ہن آزادئتے خوش اے۔ نوجوان تاتار اس نال زوردار ارضا مندی ظاہر کردا اے۔ اس مطابق اپنی 'خوشی' دے باو جود تلکووی اک مردہ آدمی اے، جدکہ وسیلی سرگیچ جیوندا اے، بھاویں اوہ بہت دکھی اے۔
نقاداں دا ردعمل
سودھوآئرونیم یاسنسکی دیاں یاداں دے مطابق، وسیمیرنایا الستریتسیا دے ساہتی اڈیٹر پیو بائیکوو نے کہانی دی تعریف کیتی۔ اپنی 1904 دی سمیکھا وچ نقاد ییوگنی لیاتسکی نے اسنوں چیخوف دیاں سبھ توں ودھیا کہانیاں وچ شمار کیتا اتے روسی نراشا دے وڈا پینوراما وچ آس دی اجیہی اکو اک جھلک وجوں اس دی تعریف کیتی اے، جو نکی کہانی دے کہانی کار چیخوف نے پینٹ کیتی سی۔ [۳]
ویسے، ہم عصر نقاداں ولوں جلاوطنی وچ نوں انڈٹھّ کیتا گیا سی؛ صرف بہت سالاں بعد ہی اس نے روسی اتے غیرملکی نقاداں دوناں ولوں تعریف کھٹنی شروع کیتی۔ کیتھرین مینسفیلڈ نے دسمبر 1920 وچ لکھیا سی کہ "۔.۔ مینوں ایہہ کہانگی کہ چیخوف سچ مچّ میرے لئی اک شاندار لکھاری اے۔ اجہیاں کہانیاں اتے جلاوطنی وچ اتے بھگوڑا دے تلّ کوئی نہیں اے۔" [۴]
حوالے
سودھو- ↑ Muratova, K. D. Commentaries to В ссылке۔ The Works by A.P. Chekhov in 12 volumes. Khudozhestvennaya Literatura۔ Moscow, 1960. Vol. 7, pp. 519-521
- ↑ Commentaries to 'In Exile' // В ссылке۔ Чехов А۔ П۔ Полное собрание сочинений и писем: В 30 т۔ Сочинения: В 18 т۔ – Т۔ 8. [Рассказы۔ Повести]، 1892–1894. – 1977. – С۔ 42–50.
- ↑ Chekhov and His Stories // Евг۔ Ляцкий۔ А۔ П۔ Чехов и его рассказы۔ Этюд۔ — «Вестник Европы»، 1904, № 1, стр۔ 159—160.
- ↑ Literaturnoye Naslesledstvo، Vol. 68. Moscow, 1960, p. 677