تکشک
ہندو متھہاسک کہانیاں مطابق، تکشک پتال دے اٹھ ناگاں وچوں اک سی جو کشیپ دا پتر سی اتے کدرو دی ککھوں پیدا ہویا سی۔ شرنگی رشی دے سراپ نوں پورا کرن لئی راجا پریکھشت نوں اس نے ڈنگیا سی۔ اس کارن راجا جنمیجا اس نالوں بہت وگڑ گیا اتے اس نے دنیا بھر دے سپاں دا نعش کرن لئی سرپیگ شروع کیتا۔ تکشک اس توں ڈرکے اندر دی پناہ وچ چلا گیا۔ اس اتے جنمیجا نے اپنے رشیاں نوں آگیا دتی کہ اندر جیکر تکشک نوں نال چھڈے، تاں اسنوں وی تکشک دے نال کھچّ منگاؤ اتے بھسم کر دیو۔ جدوں رتوکاںدے منتر پڑھن اتے تکشک نال اندر وی کھچیا جان لگیا، تاں اندر نے ڈرکے تکشک نوں چھڈّ دتا۔ جدوں تکشک اگنیکنڈدے نیڑے اپڑیا، تاں آستیک نے آکے جنمیجا نوں بینتی کیتی اتے تکشک دے پران بچّ گئے۔
کجھ ودوان مندے ہن کہ پرانے ویلے وچ، تکشک نام دی اک جاتی بھارت وچ رہندی سی۔ ناگ جاتی دے لوک اپنے آپ نوں تکشک دی سنتانکہندے ہن۔ پرانے ویلے وچ، ایہہ لوک سپاں دی پوجا کردے سن۔کجھ مغربی ودواناں دی رائے اے کہ پرانے ویلے وچ ہندو کجھ خاص اناریا لوکاں نونتکشک جاں ناگ کہندے سن۔ اتے ایہہ لوک شاید شک سن۔ تبت، منگولیا اتے چین دے وسنیک اجے وی اپنے آپ نوں تکشک جاں ناگ دے ونشج کہندے ہن۔ مہابھارت دی لڑائی دے مگروں ہولی - ہولی تکشکاں دا حق ودھن لگا اتے اتر -پچھم بھارت وچ تکشک لوکاں دا بہت دناں تک، اتھے تک کہ سکندر دے بھارت آؤن دے ویلے تک راج رہا۔ ایہناں دا جاتی چہن سپّ سی۔ اپر پریکھشت اتے جنمیجے دی جو کہانی دتی گئی اے ، اسدے تعلقات وچ کجھ مغربی ودواناں دا پچھلے اے کہ تکشکاں دے نال اک وار پانڈواں دا بہت بھاری لڑائی ہویا سی جس وچ تکشکاں دی جت ہوئی سی ول راجا پریکھشت ماریا گیا سی، اتے انت جنمیجے نے پھر ٹیکشلا وچ لڑائی کرکے تکشکاں دا نعش کیتا سی اتے ایہی گھٹنا جنمیجے دے سرپیگ دے نام نال مشہور ہوئی اے ۔
گرڑ پران دے مطابق
سودھوگرڑ پران وچ مہارشی کشیپ اتے تکشک ناگ بارے اک سندر قصہ دتا گیا اے۔ جدوں راجا پریکھشت نوں تکشک ناگ رشی شراپ نال ڈنگن جا رہا سی، تد اوہ رستے وچ کشیپ رشی نوں ملیا۔ تکشک نے براہمن دا بھیس بدلیا اتے اس نوں پچھیا کہ اوہ انی کاہلی کاہلی کتھے جا رہا اے؟ اس اُتے کشیپ نے کیہا کہ تکشک ناگ مہاراج پریکھشت نوں ڈنگن جا رہا اے۔ میں اس دے زہریلے اثر نوں ہٹا دیوانگا اتے اسنوں دوبارہ جیون دیوانگا۔ ایہہ سندیاں تکشک نے اپنی جان پچھان کروائی اتے واپس جان لئی کیہا، کہ اج تک کوئی وی انسان اسدے زہر توں نہیں بچ سکیا۔ تاں کشیپ رشی نے کیہا کہ اپنی منتر طاقت نال اوہ راج پریکھشت دے زہر-اثر نوں دور کر دیویگا۔ اس اُتے تکشک نے کیہا کہ جے اجیہا اے تاں اس رکھ نوں پھر ہرا کر کے دکھاؤ، میں اس نوں ڈنگ مار کے بھسم کر دندا ہاں۔ تکشک نے ترنت اپنے زہر دے اثر نال رکھ نوں بھسم کر دتا۔
اس اُتے، کشیپ نے اس رکھ دی سواہ اکٹھی کیتی اتے اپنا منتر پھوک دتا۔ تکشک نے حیرانی نال ویکھیا کہ اس بھسم وچوں توئی باہر آئی اے اتے ویکھدیاں ہی ایہہ ہرا بھرا رکھ بنگئی۔ حیران تکشک نے رشی نوں پچھیا کہ اوہ راجے دا بھلا کیوں کرن جا رہا اے۔ رشی نے جواب دتا کہ اسنوں اتھوں بہت ساری دولت ملیگی۔ اس اُتے، تکشک نے اسنوں امید توں ودھ پیسے دے کے واپس بھیج دتا۔ اس پران وچ کیہا جاندا اے کہ کشیپ رشی دا اثر ‘گرڑ پران’ سن کے پیا سی۔