بیان بن سمعان
بیان بن سمعان | |
---|---|
(عربی وچ: بيان بن سمعان التميمي) | |
تاریخ پیدائش | 7ویں صدی
|
وفات | سنہ 737 (36–37 سال) |
وجہ وفات | نذر آتش |
طرز وفات | سزائے موت |
شہریت | اموی خلافت |
عملی زندگی | |
تلمیذ خاص | الجعد بن درہم |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
شعبۂ عمل | اسلامی الہیات دے مکاتب فکر |
ترمیم |
تعارف
سودھوبیان بن سمعان تمیمی مغیرہ بن سعید عجلی دا معاصر سی۔ فرقہ بیانیہ جو غلاة روافض دی اک شاخ اے اس بیان دا پیرو اے بیان نبوت دا مدعی سی تے کہیا کردا سی کہ وچ اسم اعظم دے ذریعہ توں زہرہ نوں بلا لیندا ہون۔ ہزار ہا لوک حسن ظن دے سنہری جال وچ پھنس کر اس دی نبوت دے قائل ہوئے گئے۔
عقیده تناسخ و حلول
سودھوبیان ہنود دی طرح تناسخ و رجعت تے حلول دا قائل سی۔ اس دا دعوی سی کہ میرے جسم وچ خدائے کر دگار دی روح حلول کر گئی اے تے اس دے متبعین اسنوں ايسے طرح خدا دا اوتار یقین کردے سن جس طرح ہنود رام چندر جی تے کرشن جی نوں خدائے بر تر دا اوتار گمان کردے نيں۔ بیان اپنے اس دعوی دے اثبات وچ کہ ذات خداوندی ہر چیز وچ حلول کردی اے۔ قرآن پاک دی متعدد آیتاں پیش کر تا سی لیکن ظاہر اے کہ آیات قرآنی توں اس قسم دا استدلال انوکھا تے عجیب و غریب اے۔ بیان دا دعوی سی کہ مینوں قرآن دا وی بیان سمجھایا گیا اے۔ تے آیات قرآنی دا ایہ مطلب و مفهوم نئيں سمجھدے نيں۔ فرقہ بیانیہ دا خیال اے کہ امامت محمد بن حنفیہ توں انہاں دے فرزند ابو ہاشم توں اک وصیت کيتی بنا اُتے بیان بن سمعان دی طرف منتقل ہوئے گئی۔ بیانیہ اپنے زعیم و مقتداء دے حقیقی منصب و مقام دے متعلق مختلف بیان نيں۔ بعض تاں اسنوں نبی مندے نيں۔ انہاں دا خیال اے کہ میان نے شریعت محمدی (على صاحبہہ التحيتہ والسلام) دا اک حصہ منسوخ کر دتا تے بعض اسنوں معبود بر حق خیال کردے نيں۔ بیان نے انہاں توں کہیا سی کہ خدا دی روح انبیا تے ائمہ دے اجسداد وچ منتقل ہُندی ہوئی ابو ہاشم عبداللہ بن حنفیہ وچ پہنچی۔ اوتھے توں میری طرف منتقل ہوئی۔ یعنی حلولی مذہب دے موجب خود ربوبیت دا مدعی سی۔ اس دے پیرو کہندے نيں کہ قرآن دی ایہ آیت بیان ہی دی شان وچ وارد ہوئی اے۔ ترجمہ :-( ایہ لوکاں دے لئی بیان تے محققاں دے لئی ہدایت و موعظته اے ) چنانچہ خود بیان نے وی کہیا اے۔ ترجمہ :- (ماں ہی بیان ہاں تے وچ ہی ہدایت و موعظہ ہاں)
علی بن ابی طالب دی خدائی دا اعتقاد
سودھوبیان حضرت علی بن ابی طالب دی خدائی دا اعتقاد رکھدا سی تے اتحاد دا قائل سی کہ خالق الرض و سماء دا اک جزو علی علیہ السلام دے جد مباد ک وچ حلول کر کے انہاں توں متحد ہوئے گیا اے۔ چنانچہ انہاں دے اندر اوہی قوت الہی سی جس دی بدولت انہاں نے دره خیبر اکھاڑ دتا سی۔ حضرت علی دی شہادت دے بعد اوہ جزو الہی جناب محمد بن حنفیہ دی ذات وچ پیوست ہويا۔ انہاں دے بعد ابو ہاشم عبد اللہ بن محمد دے جسم وچ جلوہ گر ہويا۔ جدوں اوہ وی دار الخلد نوں رخصت ہوئے گئے تاں اوہ بیان بن سمعان یعنی خود اس دی ذات دے نال متحد ہوئے گیا۔ بیان ایہ وی کہیا کردا سی کہ آسمان تے زمین دے معبود وکھ وکھ نيں۔
محمد باقر نوں دعوت
سودھوبیان حضرت امام زین العابدین دی تکذیب کردا سی۔ اس نے حضرت امام محمد باقر جداں جلیل القدر ہستی نوں وی اپنی خانہ ساز نبوت دی دعوت دتی سی تے اپنے خط وچ جو عمر بن عفیف دے ہتھ امام ممدوح دے پاس بھجا لکھیا سی۔ ترجمہ :-(تم میری نبوت اُتے ایمان لاؤ تاں سلامت رہو گئے تے ترقی کرو گے۔ تسيں نئيں جاندے کہ خدا کِسے نوں نبی بناندا اے ) کہندے نيں کہ امام محمد باقر ایہ خط پڑھ کر بہت خشمناک ہوئے تے قاصد توں فرمایا کہ اس خط نوں نگل جاؤ۔ اوہ بے تائل نگل گیا تے معاً تڑپ کر جان دے دی۔ اس دے بعد امام نے بیان دے حق وچ بد دعا کيتی۔ امام جعفر صادق نے وی بیان اُتے لعنت دی اے۔
ہلاکت دا بھیانک نظارہ
سودھوجب خالد بن عبد اللہ قسری عامل کوفہ نے مغیرہ بن سعید عجلی نوں گرفتار کیتا سی۔ بیان وی اس وقت 119ھ وچ گرفتار کر کے کوفہ لیایا گیا سی۔ جدوں مغیرہ جل کے خاک سیاہ ہوئے چکيا تاں خالد نے بیان نوں حکم دتا کہ سرکنڈاں دا اک گٹھا بغل وچ لے لے۔ ایہ دیکھ کے خالد نے کہیا تسيں اُتے افسوس اے کہ تسيں ہر کم وچ حماقت تے تعجیل توں کم لیندے ہوئے۔ کیہ تسيں نے مغیرہ دا حشر نئيں دیکھیا؟ اس دے بعد خالد کہنے لگیا کہ تواڈا دعوی اے کہ تسيں اپنے اسم اعظم دے نال لشکراں نوں ہزیمت دیندے ہوئے۔ ہن ایہ کم کرو کہ مینوں تے میرے عملہ نوں جو تیرے در پے جان نيں ہزیمت دے کے اپنے آپ نوں بچالو مگر اوہ جھوٹھا سی لب کشائی نہ کر سکیا۔ آخر مغیرہ دی طرح اسنوں وی زنده جلیا کے بے نشبن کے دتا گیا۔
- (تریخ طبری ج 8 ص )241)
امام جعفر صادق تے علامہ عبد القاہر دی رائے
سودھوہشام بن حکم کہندے نيں کہ ميں نے امام ابو عبد الله جعفر صادق توں عرض کیتا کہ بیان آیت
- والذي في السما و إله وفي الأرض إله
کی ایہ تاویل کر تا اے آسمان دا الله تے اے تے زمین دا تے تے آسان دا اللہ زمین دے معبود توں افضل اے۔ امام جعفر صادق نے فرمایا کہ زمین و آسمان دا معبود اک ہی خدائے واحد اے اس دا کوئی شریک نئيں تے بیان دجال کذاب اے۔ کتاب منہج المقال وچ اے کہ امام ابو عبد الله جعفر صادق فرماندے سن کہ ارشاد خداوندی : ترجمہ :- (کیہ ميں بتا داں کہ شیاطین کن لوکاں اُتے اتردے نيں ؟ دروغ گوبد کر دگار پر) وچ شیاطین توں مراد ست لوک نيں مغیرہ بن سعید عجلی تے بیان من سمعان سی تے ايسے قماش دے پنج تے لوک۔
- علامہ عبد القاہر بغدادی کتاب ”الفرق بين الفرق وچ لکھدے نيں کہ فرقہ بیانیہ ملت اسلام توں خارج اے کیونجے ایہ لوک بیان نوں معبود یقین کردے نيں تے اس گروہ دے جو افراد بیان نوں نی کہندے نيں اوہ وی ايسے شخص دی مانند نيں جو مسیلمہ کذاب نوں نبی گمان کردا اے تے ایہ دونے فریق اسلامی فرقےآں توں خارج نيں“
(الفرق ص228) [۱]
حوالے
سودھو- ↑ جھوٹھے نبی مولف ابو القاسم دلاوری صفحہ 139 تا 142