بھونگ مسجد
تحصیل صادق آباد ضلع رحیم یار خان پاکستان دے
صوبہ پنجاب وچ واقع اک پنڈ بھونگ وچ موجود اے۔ ایہ مسجد
بہاولپور توں240 کلومیٹرز تے رحیم یارخان توں تقریباً 55 کلومیٹر دور واقع اے . اپنے عمدہ ڈیزائن، منفرد طرزِ تعمیر تے جاذبِ نظر خطاطی دی وجہ توں اس مسجد نوں خاص شہرت حاصل اے۔ سردار رئیس غازی محمد نے ایہ مسجد 1932 وچ تعمیر کروانا شروع کی, آپ دے جد امجد حضرت بہاوالدین زکریا رحمتہ اللہ علیہ دے خلفا وچوں سن ۔ رئیس محمد غازی اعزازی مجسٹریٹ تے بہاولپور اسمبلی دے رکن وی رہے۔ کثیر مال و دولت ہوݨ دے باوجود انہاں نے درویشانہ زندگی گزاری۔ دینی تعلیم دا حصول، عبادت و ریاضت، سماجی کماں تے وکھ وکھ علاقےآں وچ مسیتاں دی تعمیر انہاں دی زندگی دا مشن رہیا۔رئیس غازی محمد نے اپنے خاندانی محل نما گھرکے نیڑے 1932ء وچ بھونگ مسجد دی تعمیر دے لئی ہدایات داں تے کثیر سرمایہ فراہم کیہ۔ تعمیر دے اک اک مرحلے اُتے انہاں نے ذاتی دلچسپی لئی۔ البتہ مسجد دی تعمیر دی نگرانی دے لئی ماسٹر عبدالحمید نوں مقرر کيتا جنہاں نے نہایت محنت تے توجہ توں مسجد دی تعمیر دی نگرانی کيتی۔ مسجد دی تعمیر کےلئے آسٹریا، ہنگری، اٹلی تے ہور ملکاں توں سنگِ سرخ، سنگِ مر مر، سنگِ خارا، سنگِ سرمئی تے سنگِ سیاہ منگوائے گئے۔ انہاں پتھراں نوں کٹنے تے تراشنے والے، ٹائلاں اُتے پھُل بنانے والے، میناکاری و خطاطی کرنے والے، صندل دی لکڑی اُتے باریک تے نفیس کم کرنے والے، گلکاری کرنے والے، سؤݨ دے پھُل بنانے والے سیکڑاں کاریگراں دی خدمات حاصل کيتیاں گئیاں۔ ایہ مسجد 1932ءسے 1982ءتک تقریباً پنجاہ سال وچ مکمل ہوئی۔ انہاں پنجاہ سالاں وچ ہزاراں کاریگراں نے مسجد دی تعمیر وچ حصہ لیا جنہاں دا تعلق پاکستان تے انڈیا توں سی۔ مسجد دی تعمیر دے دوران کئی کاریگر عمر رسیدہ ہو گئے، کئی انتقال کر گئے۔ انہاں دے بیٹےآں تے بعض دے پوتاں نے ایہ ذمہ داری سنبھالی۔ ایويں تن نسلاں نے اس مسجد دی تعمیر وچ حصہ لیا۔ تمام کاریگراں نوں انہاں دی مہارت تے تجربے دی نیہہ اُتے اُجرت دتی جاندی سی۔ ماہر کاریگراں دا ہر طرح توں خیال رکھیا جاندا بلکہ انہاں دے بچےآں دی شادیاں دے اخراجات رئیس غازی محمد ادا کردے سن ۔ مسجد دی تعمیر وچ مصروف کاریگراں دے قیام و طعام دا انتظام بھونگ وچ ہی کيتا گیا سی۔ بہت ساریاں مراعات وی انہاں کاریگراں نوں حاصل سی۔ تب صادق آباد توں بھونگ تک مناسب ذرائع آوا جائی موجود نہ سن ۔ نہ ہی پختہ سڑک سی۔ لہٰذا بھاری مشینری تے تعمیراتی سامان صادق آباد ریلوے اسٹیشن توں بھونگ تک تقریباً 20 کلومیٹر کچے رستےآں اُتے بیل گڈیاں تے اونٹھاں اُتے لاد کر لیایا جاندا سی۔ مسجد دی تعمیر دے لئی کوئی باقاعدہ نقشہ نئيں بنایا گیا سی۔ اک خاکہ رئیس غازی محمد دے ذہن وچ سی جس دے مطابق تعمیر دا آغاز کيتا گیا۔ رئیس غازی محمد وکھ وکھ ملکاں وچ جاندے، اوتھے دیاں مسیتاں دیکھدے تے جو چیز پسند آ جاندی اُس دے مطابق مسجد دی تعمیر وچ تبدیلی کرواندے رہندے۔ اس طرح مسجد دے ڈیزائن وچ کئی بار تبدیلی کيتی گئی ۔کئی حصےآں نوں دوبارہ بلکہ سہ بارہ وی نويں سرے توں تعمیر کيتا گیا۔ 1950ء وچ اک نويں مسئلے دی نشاندہی ہوئی کہ سیم دی وجہ توں مسجد دی عمارت نوں نقصان پہنچنے دا خطرہ سی۔ اس خطرے دے پیش نظر تب تک بننے والی تمام عمارت نوں گرا دتا گیا تے 20 فٹ بلند اک چبوترہ بنا کے اُس اُتے نويں سرے توں مسجد دی عمارت تعمیر کيتی گئی۔ اس توں مسجد دی پائیداری دے نال خوبصورتی تے جلال و عظمت وچ وی وادھا ہو گیا۔.
مسجد دی تعمیر دے دوران ہی 1975ء وچ رئیس غازی محمد دا انتقال ہو گیا۔ اُنہاں دی وفات دے بعد انہاں دے وڈے بیٹے رئیس شبیر محمد نے مسجد دا کم نوں اگے ودھایا جو خود وی درویش صفت انسان سن ۔ 1982ء وچ مسجد دی تعمیر مکمل ہوئی تاں اسنوں بین الاقوامی شہرت حاصل ہوئی۔ دنیا بھر توں سیاح اس مسجد نوں دیکھݨ آنے لگے۔ اس دی خوبصورتی تے انفرادیت دی وجہ توں 1986ء وچ اسنوں تعمیرات دے شعبے وچ آغا خان ایوارڈ وی دتا گیا۔ 12 مئی 2004ءکو حکومت پاکستان نے اس مسجد دی تصویر والا ڈاک ٹکٹ وی جاری کيتا۔
بھونگ مسجد وچ اک وسیع دارالمطالعہ، مدرسہ تے اوہ حجرہ وی موجود اے جتھے رئیس غازی محمد عبادت کيتا کردے سن ۔ مسجد وچ داخل ہوݨ والا مرکزی دروازہ مشہد وچ حضرت امام رضا دے مزار دے صدر دروازے جداں اے۔ اندر کئی ایکڑ اُتے مشتمل فواراں توں مزین وسیع لان اے۔ راہداری توں گزر کر سیڑھیاں چڑھنے دے بعد مسجد دا صحن اے جو سنگِ مرمر تے سنگِ سیاہ توں آراستہ اے۔ ایتھے بیک وقت دو ہزار نمازی نماز ادا کر سکدے نيں۔ اک وڈے گنبد دے تھلے سواݨیاں دے لئی نماز پڑھنے دی جگہ مخصوص اے جو سواݨیاں دی جمعہ مسجد کہلاندی اے۔ مسجد دے تمام دروازے ہاتھی دانت دے نفیس تے باریک کم توں مزین نيں۔ مسجد دے برآمدے وچ تقریباً 500 نمازی نماز ادا کر سکدے نيں۔ ایہ برآمدہ اٹھاراں ستوناں اُتے مشتمل اے۔ ہر ستون اک ہی جداں قدرتی رنگ اُتے مشتمل اٹھ فٹ بلند اے۔ مرکزی محراب دی تزئین و آرائش وچ خالص سونا‘ چاندی تے قیمتی پتھر استعمال کيتا گیا اے۔ صندل دی لکڑی دا نہایت نفیس تے دیدہ زیب کم کيتا گیا اے۔ دلکش نقش و نگار‘ خوبصورت گلکاری تے منفرد ڈیزائن اُتے مشتمل ایہ مسجد سیاحاں نوں حیرت زدہ کر دیندی اے .