بابا طاہر (فارسی: باباطاهر‎)گیارویں صدی دا فارسی شاعر اتے ایرانی فقیر سی۔ [۱] بوہتے روائتی سروت اوہدی بولی نوں لوری کہندے ہن، جدکہ، استوں وی پہلاں توں اس قسم دی شاعری لئی سانجھے طور تے پہلوی بولی نام پرچلت رہا ہے۔[۲] ایپر روبین ابرراہمیئن نے اس دی موجودہ سمیں وچّ ایران دے ہمدان صوبے دے یہودیاں دی اک ذیلی بولی نال نیڑلی سانجھ دا پتہ لایا ہے۔ [۲]

بابا طاہر دا مقبرہ

شعری-نمونہ

سودھو

اصل پہلوی پاٹھ:

مگر شیر و پلنگی ای دل ای دل
به مو دایم بجنگی ای دل ای دل
اگر دستم فتی خونت وریژم
بوینم تا چه رنگی ای دل ای دل

 

پنجابی ترجمہ:

شیر ہیں توں کوئی کہ بگھیرا اے دل اے دل
ہر دم لڑدا رہیں کہ میرے نال اے دل اے دل
اگر میرے ہتھ آ گیوں کدے تاں خون بہا دیاںگا
دیکھن لئی ایہدا رنگ کہڑا اے دل اے دل

حوالے

سودھو