ایران-عثمانی جنگ (۱۷۳۵-۱۷۳۰)
| |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
عمومی معلومات | |||||||
| |||||||
نقصانات | |||||||
تریخ | ۱۷۳۰ | ||||||
|
|||||||
ترمیم |
ایران-عثمانی جنگ (۱۷۳۵-۱۷۳۰) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
فائل:1730 Ottens Map of Persia (Iran, Iraq, Turkey) – Geographicus – RegnumPersicum-ottens-1730.jpg | |||||||
| |||||||
کمانڈر | |||||||
شاه طهماسب دوم
نادر (نائب السلطنه ایران) |
فائل:Flag of the Ottoman Empire (1453–1844).svg سلطان محمود یکم فائل:Flag of the Ottoman Empire (1453–1844).svg احمد پاشا پاشای عراق فائل:Flag of the Ottoman Empire (1453–1844).svg علی پاشا فائل:Flag of the Ottoman Empire (1453–1844).svg احمد پاشا (پاشای عراق) فائل:Flag of the Ottoman Empire (1453–1844).svg توپال عثمان پاشا ⚔
|
ایران-عثمانی جنگ ۱۷۳۰ تے ۱۷۳۵ دے درمیان ہوئی، جو کہ ۱۱۰۸ تے ۱۱۱۳ دے برابر اے، صفوی سلطنت تے عثمانی سلطنت دی افواج دے درمیان۔ عثمانیاں دے ایران وچ ہوتکی خاندان نوں انہاں دی حمایت توں برقرار رکھنے وچ ناکام رہنے دے بعد، مغربی ایران دے اوہ علاقے جو ہوتکی خاندان دے ذریعہ عثمانیاں نوں دتے گئے سن، اک بار فیر نويں زندہ ہوݨ والی ایرانی سلطنت دے دوبارہ حاصل کرنے دے خطرے وچ پے گئے۔ مضبوط صفوی کمانڈر، نادر نے عثمانیاں نوں پِچھے ہٹنے دا حکم دتا، جسنوں عثمانیاں نے نظر انداز کر دتا، تے اس دے نتیجے وچ ، اَگڑ پِچھڑ لڑائیاں دا اک سلسلہ شروع ہويا، جس وچ ہر فریق دوسرے اُتے فتح تے برتری دے خواہاں سی، جو تقریباً پنج سال تک جاری رہی۔ آخر وچ ، مراد ٹیپے دی جنگ وچ ایران دی فتح دے نال، عثمانیاں نے امن دا مطالبہ کيتا تے ایران دی علاقائی سالمیت نوں تسلیم کيتا تے قفقاز اُتے ایران دی برتری تے خودمختاری نوں وی قبول کيتا۔
صفوی تے عثمانی جنگ ۱۷۳۰–۱۷۳۲
سودھونادر دی غیر موجودگی وچ ، شاہ طہماسب دوم نے اپنے آپ نوں ثابت کرنے دے موقع توں فائدہ اٹھایا تے مغربی ایران دے مقبوضہ علاقےآں اُتے دوبارہ قبضہ کرنے دے لئی تبریز چلا گیا تے نادر دے ذریعے نصب کردہ حکمران نوں معزول کر دتا۔ اسنوں یریوان وچ عثمانی افواج دے ہتھوں شکست ہوئی۔ شاہ نوں ہمدان دی طرف پسپائی اُتے مجبور کيتا گیا، کمک دے باوجود قزلباش کور نے چار توں پنج ہزار جانی نقصان اٹھایا تے اپنا توپ خانہ پِچھے چھڈ دتا، تے شاہ اصفہان دی طرف پِچھے ہٹ گیا۔ عثمانیاں نے، جو اس فتح توں خوش سن، بغداد وچ امن دی تمام ابتدائی منصوبہ بندی کی، چنانچہ عرس دے جنوب دی زمیناں دا ٹھیکہ ایران نوں دتا گیا، تے مذکورہ دریا دے شمالی علاقے عثمانیاں دے سن ۔ [۱]
تہماسب II دا زوال
سودھوہرات وچ افغانیہ نوں دبانے دے بعد نادر نے اپنی توجہ ملک دے مغرب دی طرف مبذول کر لئی، اس مقصد دے لئی اس نے ترکماناں تے افغاناں نوں زیر کر کے ایہ مقصد حاصل کيتا تے وڈی تعداد وچ لوکاں دے نال مغرب دی طرف ودھے ایتھے تک کہ اوہ اصفہان پہنچ گیا۔شاہ طہماسب مصروف سن ۔ اس نے عیش و عشرت دی تے بزرگاں دی منظوری توں اسنوں ۱۴ ربیع الاوّل ۱۱۴۵/۴ ستمبر ۱۷۳۲ نوں تخت توں ہٹا دتا تے اپنے اٹھیا ماہ دے بیٹے نوں تخت اُتے چُن دے خود وائسرائے بن گیا۔ [۲]
عثمانیاں دے نال اک نادر دی جنگ
سودھوشاہ طہمساب دوم نوں معزول کرنے دے بعد، نادر پہلے عثمانیاں دے نال لڑنے دے لئی کرکوک گیا، تے آذربائیجانی افواج دی آمد دے بعد، اس نے ۱۰ اپریل ۱۷۳۲/۲۵ شوال ۱۱۴۵ نوں بغداد دا محاصرہ کيتا۔ نادر نے تقریباً اک سال تک بغداد دا محاصرہ کيتا تے اوتھے دے لوکاں وچ کاݪ پڑنے دے باوجود احمد پاشا نے بہادری توں مزاحمت کيتی۔ آخر وچ ، عثمانی سلطان نے اپنے مشہور جرنیل توپل عثمان پاشا نوں بھیجیا، جو یورپ وچ عیسائیاں دے نال طویل جنگاں دا تجربہ کر چکيا سی تے فتوحات حاصل کر چکيا سی، احمد پاشا دی مدد دے لئی ۱۰۰٬۰۰۰ فوج دے نال۔ توپل عثمان پاشا دی تازہ افواج دی آمد دے نال ہی ایرانی فوجاں منتشر ہو کے کرمانشاہ چلی گئياں تے احمد پاشا ۷ صفر ۱۱۴۶/۲۰ جولائی ۱۷۳۳ نوں بغداد نوں بچانے وچ کامیاب ہو گیا۔ نادر نے وڈی تعداد وچ لوکاں نوں اکٹھا کرنے دے بعد ۲۲ ربیع الثانی ۱۱۴۶ء نوں ہمدان توں عرب عراق دے لئی روانہ کيتا تے اوتھے دریائے دیالہ دے کنارے آباد ویہہ ہزار عثمانی سپاہیاں نوں شکست دے کے منتشر کر دتا، حالانکہ اس نے ایتھے سنیا کہ محمد خان بلوچ حکمران اے۔ کوہگیلویہ تے خوزستان نے بغاوت دی تے اسنوں نظر انداز کيتا تے کرکوک دے راستے اُتے چلا گیا تے کرکوک توں تن میݪ دے فاصلے اُتے لیلان نامی پنڈ وچ توپل عثمان پاشا دی فوج نوں شکست دتی، فیر دیالہ واپس آیا ایتھے تک کہ خراسان، کرمان، اردلان تے کرمانشاہ دی فوج نے وی اسنوں شکست دتی۔ پہنچے تے بغداد اُتے قبضہ کرنے دے لئی چلے گئے۔ نادر دی دیالہ واپسی نے توپل عثمان پاشا نوں ایہ سوچنے اُتے مجبور کر دتا کہ ایرانی جنرل اپنی افواج دی کمزوری دی وجہ توں پِچھے ہٹ گیا سی تے ايسے خیال توں اس دے پِچھے سرپٹ پيا سی، لیکن اس دی فوج نوں ایرانی فوج دے مقابلے وچ شکست ہوئی تے توپل عثمان پاشا ماریا گیا۔ جمادی الثانی ۱۱۴۶ دے آغاز وچ بغداد دے گورنر احمد پاشا نے نادر، عثمانی حکومت دے نال صلح کر لئی۔
محمد خان بلوچ دی بغاوت نوں دبانے دے بعد عثمانیاں دے نال نادر دی جنگ
سودھونادر چونکہ اس دا دماغ محمد خان بلوچ توں راحت پا گیا سی، اصفہان توں آذربائیجان چلا گیا تے اردبیل وچ اس اُتے واضح ہو گیا کہ عثمانی پاشا اس سمجھوتہ نوں قبول کرنے توں مطمئن نئيں سن جو اس نے تے احمد پاشا نے کيتا سی، تے عثمانی حکومت نے عبداللہ نوں وی بھیجیا۔ پاشا کوپریل زادہ، مصر دا گورنر، اک فوج دے نال، اوہ حالے ایران دی طرف نکلیا اے تے انال جنگ تے امن دی طاقت دتی اے۔ بغیر کسی ہچکچاہٹ کے، خان افشار نے اردبیل توں شیروان دی طرف سرپٹ دوڑایا، جو عثمانی سلطان دے کٹھ پتلی سرکھائی خان لکزی دے زیر کنٹرول سی، تے ۲۵ ربیع الاول ۱۱۴۷ نوں دریائے کورا عبور کر کے شامخی وچ داخل ہويا۔ نادر نے اپنے مشہور جرنیل تہماسب قلی خان جلیر نوں، جو فارس دے کم تے محمد خان بلوچ دی پسپائی توں راحت پا گیا سی، نوں سرکھائی دا پِچھا کرنے دے لئی بھیجیا، تے اک دو تے شکستاں دے بعد، سرکھائی ایرانی فوجاں دے ہتھ توں بچ کر بلاد سرکسان دی طرف چلا گیا۔ تے داغستان اُتے قبضہ کر ليا۔ نادر فارغ ہوݨ دے بعد داغستان توں گنجا چلا گیا تے صفی خان بغیری نوں طفلس دا محاصرہ کرنے دے لئی بھیجیا۔ نادر نے روسی سفیر تے اس دی دعوت اُتے باکو توں آنے والے انجینئراں دی تعلیمات دی مدد توں محاصرہ تیز کر دتا۔روس وچ کریمیا دے خان دی مداخلت دی وجہ توں ۱۱۴۸ء دے موسم بہار وچ گنجا وچ روسیاں نے اک معاہدہ کيتا۔ ایران دے نال عثمانیاں دے خلاف اتحاد دا معاہدہ۔ جدوں نادر تے اس دے جرنیل انہاں چار قلعےآں دا محاصرہ کے رہے سن، عبد اللہ پاشا ۷۰٬۰۰۰ گھڑ سواراں تے ۵۰٬۰۰۰ پیادہ دستےآں دے نال نادر دی فوج دا مقابلہ کرنے دے لئی یریوان دے مضافات وچ آیا تے جلگا باغ آوارڈ یا مراد ٹیپے وچ اس نال ملاقات کيتی۔ ۲۶ محرم ۱۱۴۸ نوں نادر نے اس جگہ اُتے عثمانی فوج نوں شکست دتی۔ اس فتح دے نتیجے وچ ، گنجا تے ٹفلس دونے نے ہتھیار ڈال دیے، لیکن یریوان تے کارس فیر وی ثابت قدم رہے۔ عثمانی حکمراناں نے تہماسب قالیخان دے نال امن معاہدہ کرنے دے لئی احمد پاشا نوں بغداد دا گورنر مقرر کيتا تے یریوان نوں وی ہتھیار سُٹن اُتے رضامندی ظاہر کیتی، بشرطیکہ قارس انہاں دے کنٹرول وچ رہے۔ اس طرح ۱۱۴۸ء دے آغاز وچ عثمانی تے تہمسب قلیخان دے درمیان سابقہ صلح نوں سپریم کونسل نے منظور کر ليا تے ایران دے مغربی تے شمال مغربی صوبے واپس کر دتے گئے۔
فوٹ نوٹ
سودھوذرائع
سودھو- پیرنیا تے اقبال اشتیانی، حسن، عباس۔ ایران دی تریخ شروع توں قاجار خاندان دے ختم ہوݨ تک۔ خیام، ۱۳۸۰
- Minorsky نادر شاہ دے زمانے وچ ایران۔ ترجمہ: راشد یاسمی۔ کتاباں دی دنیا، ۲۰۰۷