آب حیات جاں آبِ بقا، دو لفظاں دا مرکب آب یعنی پانی تے بقا یعنی دائمی، یعنی ایسا پانی جس دے پینے تو‏ں ابدی زندگی حاصل ھو،ایہ اک الف لیلوی لفظ اے جس دا حقیقت تو‏ں کوئی تعلق نئيں،مشہور عرب داستان الف لیلہ وچ بکثرت اس دا ذکر ملدا اے، کہندے نيں کہ اک چشمہ اے کوہ قاف دے کسی جنگل وچ جس دا پانی پی لینے تو‏ں انسان ابدی زندگی پا لیندا اے، لیکن اس دا پتہ ھر کسی نو‏‏ں معلوم نئيں اک قصہ حضرت خضر علیہ السلام تے سکندر اعظم دے بارے وچ وی مشہور اے کہ حضرت خضر علیہ السلام سکندر اعظم نو‏‏ں اس چشمے تک لے تاں گے لیکن پانی خود پی لیا تے سکندر نو‏‏ں چشمے تک پہنچنے نہ دتا لیکن ایہ اک فرضی داستان ا‏‏ے۔ آب بقا نو‏‏ں آب حیواں وی کہیا جاندا ا‏‏ے۔

حوالے

سودھو