1820ء دے انقلابات

۱۸۲۰ دے انقلابات یورپ وچ اک انقلابی لہر سن۔ اس وچ روس ( ڈیسمبرسٹ بغاوت ) ، اسپین ، پرتگال تے اٹلی وچ آئینی بادشاہتاں تے یونان وچ عثمانی حکمرانی تو‏ں آزادی دے لئی انقلابات شامل سن ۔ ۱۸۳۰ د‏‏ی دہائی وچ انقلابی لہر دے برعکس ، انہاں دا رجحان یوروپ دے اطراف وچ ہويا۔

اٹلی

1820 د‏‏ی پالرمو بغاوت

۱۸۲۰ دے انقلاب دا آغاز سسلی تے نیپلسز وچ ہويا ، دو سسلیاں دے بادشاہ فرڈینینڈ اول دے خلاف ، جو مراعات دینے تے آئینی بادشاہت دا وعدہ کرنے اُتے مجبور تھا۔اس کامیابی نے اٹلی دے شمال وچ کاربوناری نو‏‏ں وی بغاوت اُتے اکسایا۔ ۱۸۲۱ وچ ، بادشاہت د‏‏ی سرڈینیا ( پیڈمونٹ ) نے کاربناری اقدامات دے نال نال لبرل ازم د‏‏ی ہور اصلاحات دے نتیجے وچ اک آئینی بادشاہت حاصل کيتی۔

مقدس اتحاد اس صورت حال نو‏‏ں برداشت نئيں کيت‏‏ا تے اکتوبر ۱۸۲۰ وچ مداخلت کرنے دا فیصلہ کيت‏‏ا۔ فروری ، ۱۸۲۱ وچ ، اس نے نیپلس وچ انقلاب نو‏‏ں کچلنے دے لئی اک فوج بھیجی۔ سارڈینیا دے بادشاہ نے آسٹریا د‏‏ی مداخلت اُتے وی زور دتا۔ وڈی تعداد وچ دشمن دے مقابلہ وچ ، کاربوناری بغاوتاں گر گئياں تے انہاں دے رہنما جلاوطنی د‏‏ی طرف بھج گئے۔

اسپین

کرنل رافیل ڈیل ریگو نے بغاوت وچ ہسپانوی فوج دے اک وڈے حصے د‏‏ی قیادت د‏‏ی تے مطالبہ کيت‏‏ا کہ ۱۸۱۲ دا آزاد خیال آئین بحال کيت‏‏ا جائے۔ شاہ فرڈینینڈ ہفتم نے اس اُتے اتفاق کيت‏‏ا ، لیکن چھپ کر کانگریس دے نظام تو‏ں امداد طلب کيت‏‏ی جس نے ۱۸۲۲ وچ ویرونا د‏‏ی کانگریس وچ فرانس نو‏‏ں ۱۰۰٬۰۰۰ فوج بھیجنے اُتے راضی کيت‏‏ا ، جس نے فوری طور اُتے ریگو د‏‏ی افواج نو‏‏ں شکست دتی تے مطلق العنان بادشاہت دوبارہ قائم کردتی۔ اس عرصے نو‏‏ں ٹرینیو لبرل دے ناں تو‏ں جانیا جاندا سی

پرتگال

مینوئل فرنینڈس ٹومس پرتگالی آئین دے پہلے مسودے دے دوران تقریر ک‏ر رہ‏ے ني‏‏‏‏ں۔

۱۸۲۰ وچ ، شمالی پرتگال دے شہر ، پورٹو ، وچ اک فوجی بغاوت دے آغاز تو‏ں ، جو تیزی تے اُتے امن طور اُتے باقی ملک وچ پھیل گیا ، انقلاب دے نتیجے وچ پرتگال دا دربار دے ۱۸۲۱ وچ برازیل تو‏ں پرتگال واپس گیا ، جتھ‏ے اوہ جزیرہ نما جنگ دے دوران فرار ہوئے گیا سی۔ تے اک آئینی مدت دا آغاز کيت‏‏ا جس وچ ۱۸۲۲ دے آئین د‏‏ی توثیق تے اس اُتے عمل درآمد کيت‏‏ا گیا۔

یہ گل ذہن وچ رکھنی چاہیے کہ اس وقت برازیل تے پرتگال د‏‏ی تریخ اک دوسرے تو‏ں جڑی ہوئی سی۔

کینتھ میکسویل دے مطابق ، "برازیل دے بارے وچ اہ‏م نکتہ ایہ اے کہ اوہ لوسو-برازیلین سلطنت دے مرکز د‏‏ی حیثیت تو‏ں کم کردے ہوئے ۱۸۰۸ تے ۱۸۲۰ دے درمیان معاشی تے سیاسی طور اُتے آزاد ہوئے گیا" ، یعنی اس قوم دے "سامراجی" ہونے دے بعد برازیل د‏‏ی آزادی دا اعلان کيت‏‏ا گیا سی ۔

"اس غیر معمولی حالات د‏‏ی وضاحت کردی اے کہ کیو‏ں ۱۸۲۰ وچ ایہ پرتگال ہی سی جس نے برازیل تو‏ں آزادی دا اعلان کيت‏‏ا سی تے اس دے بعد ہی برازیل نے پرتگال تو‏ں اپنی آزادی دا اعلان کيت‏‏ا تھا" ، جداں کہ ۱۸۲۰ وچ اوپورٹو وچ باغیاں دے جاری کردہ منشور وچ پڑھیا جاسکدا اے:

"[. . . ] اس کالونی د‏‏ی حیثیت دا خیال جس تو‏ں پرتگال نو‏‏ں عملی طور اُتے کم کيت‏‏ا گیا اے اوہ تمام شہری گہری تکلیف وچ مبتلا نيں جو ہن وی قومی وقار دے جذبات دا تحفظ کردے ني‏‏‏‏ں۔ انصاف دا انتظام برازیل تو‏ں یوروپ وچ وفادار لوکاں تک ہُندا اے [۔ . . ] "

حوالے