1687 تے 1689 دیاں کریمیائی مہماں
Crimean campaigns of 1687 and 1689 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بسلسلہ the Russo-Turkish War (1686–1700) | |||||||
An artist's impression of Russian troops returning from their failed Crimean campaign. | |||||||
| |||||||
محارب | |||||||
کمانڈر اور رہنما | |||||||
Selim I Giray سلیمان ثانی |
1st campaign: Vasily Golitsyn Ivan Samoilovich Grigory Romodanovsky 2nd campaign: Vasily Golitsyn[۶] V.D. Dolgoruky M.G. Romodanovsky[۷] | ||||||
طاقت | |||||||
Unknown |
1st campaign 180,000 2nd campaign 150,000 | ||||||
ہلاکتیں اور نقصانات | |||||||
Unknown | 2nd campaign |
1687 تے 1689 دی کریمیائی مسانوں ( روسی بولی: Крымские походы ، Krymskiye pokhody ) کریمین خانیت دے خلاف روس دے سارڈوم دی دو فوجی مہمات سن۔ اوہ روس-ترکی جنگ (1686–1700) تے روس-کریمین جنگاں دا حصہ سن۔ ایہ روس دی پہلی قودیاں سن جو 1569 دے بعد کریمیا دے نیڑے آئیاں ۔ اوہ ناقص منصوبہ بندی تے اِنّی وڈی طاقت نوں دوسرے حصے وچ منتقل کرنے دے عملی مسئلے دی وجہ توں ناکام ہوئے گئے لیکن اس دے باوجود یوروپ وچ عثمانی توسیع نوں روکنے وچ کلیدی کردار ادا کيتا۔ ایہ مہمات عثمانی قیادت دے لئی حیرت دی حیثیت توں آئیاں ، اس نے پولینڈ تے ہنگری اُتے حملہ کرنے دے اپنے منصوبےآں نوں خراب کر دتا تے اسنوں یورپ توں مشرق دی طرف اہم فوج منتقل کرنے اُتے مجبور کر دتا ، جس نے لیگ نوں عثمانیاں دے خلاف جدوجہد وچ بہت مدد فراہم کيتی۔
1686 وچ پولینڈ دے نال ابدی امن معاہدے اُتے دستخط کرنے دے بعد ، روس ترکی مخالف اتحاد (" ہولی لیگ " – آسٹریا ، جمہوریہ وینس تے پولینڈ) دا رکن بن گیا ، جو 1683 وچ ویانا وچ اپنی ناکامی دے بعد ترکاں نوں جنوب دی طرف دھکیل رہیا سی۔ (اس جنگ دا سب توں وڈا نتیجہ آسٹریا نے ترک حکمرانی توں بیشتر ہنگری دا فتح حاصل کيتا)۔ 1687 وچ روس دا کردار ایہ سی کہ اوہ جزیرے دے اندر کریمیناں نوں اپنے نال بٹھانے دے لئی اک فورس جنوب وچ پیریکوپ بھیجے۔
پہلی مہم
سودھو2 مئی ، 1687 نوں ، نیڑے 132،000 فوجیاں دی اک روسی فوج ، جس دی سربراہی ایاز گولیلیسن نے دی ، اس نے اوختیارکا نوں بیلگورڈ لائن اُتے چھڈ دتا۔ 30 مئی نوں دریائے سمورا دے منہ اُتے ہیتمین ایوان سموئلوچ دے تھلے کبھے بازو بینک کواسکس دے نال انہاں دے نال شامل ہوئے گئے ، جتھے ڈینیپر جنوب دا رخ کردا اے۔ گرمی وچ ، 180،000 مرد ، 20،000 ویگن تے 100،000 گھوڑے ڈینپر دے مشرقی کنارے اُتے روانہ ہوئے۔ بہت وڈی قوت ، جو بہت دیر توں شروع ہوئی سی تے شاید اس دا انتظام مناسب نئيں سی ، صرف اک روز وچ تقریبا 10 کلومیٹر سفر کرسکدی سی۔ جدوں روسی ڈینیپر دے مغربی بہاؤ والے حصے اُتے کونسکی ووڈی ندی اُتے پہنچے تاں انہاں نے پتا چلیا کہ تاتاراں نے میڑھی نوں اگ لگیا دتی اے (انہاں نے اپنے گھوڑےآں نوں پالنے دے لئی کھڑی گھاہ نوں استعمال کرنے دا ارادہ کيتا سی)۔ کچھ دناں تک جلی ہوئی زمین اُتے مارچ کرنے دے بعد ، انہاں دے گھوڑے ختم ہوئے گئے ، اوہ پانی دی قلت توں دوچار سن تے پیریکوپماں اپنے مقصد توں 130 میل دور سن ، اُتے گولیتسین نے دنیپر تے سماریا دے سنگم اُتے نوبوگوروڈڈسکوئی وچ اک قلعہ تعمیر کيتا۔ [۸] 17 جون نوں انہاں نے پِچھے ہٹنے دا فیصلہ کيتا۔ ( ایوان سامویلوچ نوں قربانی دا بکرا بنایا گیا سی تے انہاں دی جگہ آئیون مازیپا نے لی سی۔ )
دوسری مہم
سودھوفروری 1689 وچ ، 112،000 روسی فوج [۹] تے 350 بندوقاں روانہ ہوگئياں۔ 20 اپریل نوں ، اوہ ماجوپے دے تحت 30-40،000 کوساکس دے ذریعہ نوبوگوروڈیتسکوئی وچ شامل ہوئے۔ انہاں نے 1687 دے راستے اُتے عمل کيتا ، لیکن چھ علاحدہ کالماں وچ مارچ کيتا تے زیادہ بہتر وقت بنایا۔ 3 مئی تک اوہ اس مقام اُتے سن جتھے 1687 دی مہم پِچھے ہٹ گئی سی۔ 15 تے 16 مئی نوں زیلینایا ڈولینا تے چرنیا ڈولینا دے نیڑے کریمین تاتاراں نے انہاں اُتے حملہ کيتا۔ کریمیناں نے کافی عمدہ کارکردگی دا مظاہرہ کيتا لیکن روسی دے تبور دفاع تے توپ خاناں دے ذریعہ انھاں پِچھے ہٹا دتا گیا۔ [۱۰] 20 مئی نوں اوہ پریکوپ دے استھمس پہنچ گئے۔ گولیتسین نوں ایہ جان کے حیرت ہوئی کہ اس علاقے دی ساری گھاہ پامال ہوچکی اے تے جزیرہ نما دے شمال وچ پینے دے پانی دا کوئی وسیلہ نئيں اے ، جس دی وجہ توں اس نے طویل محاصرے یا ناکہ بندی کرنا ناممکن کر دتا۔ [۱۱] ہور ایہ کہ ، تاتاراں نے 7 کلومیٹر دی کھادی کھودی سی جس توں توپخانے نوں اگے بڑھانا ناممکن ہوئے گیا سی۔ اگلے دن ، گولٹسین نے اپنی فوج نوں پِچھے ہٹنے دا حکم دتا۔
1687 تے 1689 دی کریمین مہماں نے روس دے اتحادیاں دے حق وچ کچھ عثمانی تے کریمین فوج دا رخ موڑ دتا۔ انہاں نے 1683 وچ کریمین خانیت ، فرانس تے امرے تاکلی دے وچکار معاہدہ دے وچکار اتحاد دا خاتمہ وی کيتا۔ اُتے ، روسی فوج روس دی جنوبی سرحداں نوں مستحکم کرنے دے مقصد تک نئيں پہنچی۔ انہاں مہمات دا ناکام نتیجہ انہاں دی اک وجہ سی جو صوفیہ الکیسیفا دی حکومت دا خاتمہ ہويا۔ [۱۲]
نوٹ
سودھو- ↑ Устрялов Н.Г. «История царствования Петра Великого». — Т. 1—3. — СПб., 1858
- ↑ Lindsey Hughes, Sophia, Regent of Russia: 1657–1704, (Yale University Press, 1990), 206.
- ↑ Генрих Антонович Леер. Обзор войн России от Петра. Великого до наших дней. Часть I. Издание второе. Москва
- ↑ Lindsey Hughes, Sophia, Regent of Russia: 1657–1704, (Yale University Press, 1990), 206.
- ↑ ۵.۰ ۵.۱ ۵.۲ Бабушкина Г.К. Международное значение крымских походов 1687 и 1689 гг. // Исторические записки, Т. 33. М., 1950
- ↑ Lindsey Hughes, Sophia, Regent of Russia: 1657–1704, 206.
- ↑ The Politics of Command in the Army of Peter the Great, Paul Bushkovitch, Reforming the Tsar's Army: Military Innovation in Imperial Russia from Peter the Great to the Revolution, ed. David Schimmelpenninck van der Oye, Bruce W. Menning, (Cambridge University Press, 2004), 258.
- ↑ Jeremy Black, The Cambridge Illustrated Atlas of Warfare: Renaissance to Revolution, 1492–1792, (Cambridge University Press, 1996), 36.
- ↑ The Politics of Command in the Army of Peter the Great, Paul Bushkovitch, Reforming the Tsar's Army: Military Innovation in Imperial Russia from Peter the Great to the Revolution, 258.
- ↑ William C. Fuller, Strategy and Power in Russia 1600–1914, (The Free Press, 1992), 30.
- ↑ Jeremy Black, The Cambridge Illustrated Atlas of Warfare: Renaissance to Revolution, 1492–1792, 36.
- ↑ Walter G. Moss, A History of Russia: To 1917, Vol. I, (Wimbledon Publishing Co., 2005), 228.
حوالے
سودھوبرائن ایل ڈیوس ، وارفیئر ، اسٹیٹ اینڈ سوسائٹی آن دتی بحیرہ اسیکیپے 1500–1700 ، روٹلیج ، 2007۔