ہبوط آدم تے حوا
انسان دا ہبوط ، یا آدم تے ہوا دا ہبوط ، عیسائیت وچ اک اصطلاح اے جو پہلے مرد تے عورت دی معصوم اطاعت دی حالت توں خدا دی مجرم نافرمانی دی حالت وچ منتقلی دی وضاحت دے لئی استعمال ہُندا اے۔ اگرچہ بائبل وچ نامزد نئيں کيتا گیا اے ، ایہ زوال دا نظریہ ابتداء باب دی بائبل دی تشریح توں سامنے آیا اے ، پہلے تاں ، آدم تے حوا خدا دے نال باغ عدن وچ رہندے سن ، لیکن سپ نے انہاں نوں درخت توں پھل کھانے اُتے آمادہ کيتا۔ اچھائی تے برائی دا علم ، جسنوں خدا نے منع کيتا سی۔ ایسا کرنے دے بعد ، اوہ اپنی برہنگی اُتے شرمندہ ہوگئے تے خدا نے انہاں نوں جنت دے درخت توں کھانے تے امر ہونے توں روکنے دے لئی انہاں نوں باغ توں کڈ دتا۔
بہت سارے مسیحی فرقےآں دے لئی ، زوال دا عقیدہ اصل گناہ توں گہرا تعلق اے۔ انہاں دا مننا اے کہ زوال نے دنیا وچ گناہ لیایا ، پوری فطری دنیا بشمول انسانی فطرت نوں خراب کردتا ، تے تمام انساناں نوں اصل گناہ وچ جنم دتا ، ایسی حالت جتھے توں اوہ خدا دے فضل دے بغیر ابدی زندگی حاصل نئيں کرسکدے نيں۔ مشرقی آرتھوڈوکس چرچ زوال دے تصور نوں قبول کردا اے لیکن اس نظریے نوں مسترد کردا اے کہ اصل گناہ دا جرم نسلاں وچ گزردا اے ، جزوی طور اُتے حزقی ایل 18: 20 دا کہنا اے کہ بیٹا اپنے باپ دے گناہاں دا قصور وار نئيں اے۔ کیلونسٹ پروٹسٹینٹ دا خیال اے کہ حضرت عیسیٰ علیہ السلام نے اپنی زندگی بطور منتخب لوکاں دے لئی قربانی دتی ، لہذا انہاں نوں اپنے گناہ توں نجات مل سکدی اے۔ یہودیت وچ "زوال" یا "اصل گناہ" دا تصور نئيں اے تے عدن دے بیانیے دی دوسری ترجمانی وی مختلف اے۔ لیپسرینزم ، زوال دے سلسلے وچ خدا دے فرماناں دے منطقی ترتیب نوں سمجھنے ، کچھ کیلونسٹاں نے سپرالپسیرین (پری لیزرین ، پری لیپسرین یا اینٹلیپسیرین ، زوال توں پہلے) تے انفراالاسپریئن (sublapsarian یا postlapsarian ، زوال دے بعد) وچ تقسیم کيتا اے۔
باغ عدن دی کہانی تے انسان دا زوال ابراہیمی لوکاں وچ اک روایت کيتی نمائندگی کردا اے ، جس وچ کچھ اخلاقی تے مذہبی سچائیاں دی علامت کم یا زیادہ علامت پیش کيتی جاندی اے۔