گلبہار بیگم
| ||||
---|---|---|---|---|
تاریخ پیدائش |
| |||
تاریخ وفات | سنہ 1863
| |||
ترمیم |
زندگی
سودھوگل بیگم امبرسر دی اک پنجابی مسلم ناچ کرن والی سواݨی سی ۔[۱] رنجیت سنگھ، روپڑ وکھے اس دا ناچ ویکھ کے، اس اُتے موہت ہو گیا۔[۲]
اوہناں نے 1833 وچ ویاہ کیتا ۔[۳] ویاہ توں پہلاں، کٹڑپنتھیاں ولوں اسدی مخالفت کیتی گئی، جنہاں نے منگ کیتی سی کہ اوہ سکھ دھرم وچ اپنا دھرم بدلے۔ مہاراجہ نے حالانکہ مخالفت کیتی اتے اوہ مسلمان رہی۔[۴] ویاہ ویلے اس نے پیلے رنگ دے کپڑے پہنے ہوئے سن، موتی نال اک سونے دی نتھّ اسدی نکّ اُتے ٹکی ہوئی سی، اسدے ہتھ اتے پیر مہندی وچ لال رنگے ہوئے سن اتے اوہ ہیرے نال بنھے سونے دے گہنیاں وچ سی۔[۵] ویاہ دے جشناں دے حصے وجوں، اس دے بھراواں نوں جاگیر دتی گئی اتے اک نوابی خطاب دتا گئیا۔[۶]
اوہناں دے ویاہ توں بعد، رنجیت سنگھ نے مہارانی گل بہار بیگم دا نام بدل دتا اتے اسنوں دوجیاں درباری عورتاں نالوں اچا کر دتا، جنہاں نوں ہن اسدے پیراں دی مالش کرن دا کم سونپیا گیا سی۔ اسنے کدی پردہ نہیں کیتا اتے اسنوں جلوساں دوران اکثر مہاراجہ دے نال شاہی ہاتھی اتے ویکھیا جاندا سی۔[۷] اس نوں رنگ محل اتے حویلی میاں خان وچکار حویلی دتی گئی سی۔[۸]
جدوں 1839 وچ مہاراجہ دی موت ہو گئی تاں اسنے ستی لئی اپنے آپ نوں پیش کیتا، پر اک دربان ولوں صلاح دتی گئی کہ اسلام وچ اس دی مناہی اے۔[۹] 1849 وچ بریٹیش ولوں پنجاب تے قبضہ کرن توں بعد اس نوں 12,380 روپئے دی پینشن دتی گئی۔ بعد دی زندگی وچ اسنے اک پتر، سردار خان نوں گود لیا جو اسدی دیکھبھال کردا سی۔[۱۰] اسنے اپنے آخری سال میانی صاحب علاقے وچ بتائے اتے اوہ کھیتر جس وچ اسنے اک باغ اتے مسجد بنائی۔[۱۱] 1863 وچ لہور وچ اس دی موت ہو گئی ۔[۱۲]
حوالے
سودھو- ↑ Massy, Charles Francis, and Griffin, Lepel Henry. The Punjab Chiefs (rev. Edn.)۔ Pakistan, Sang-e-Meel Publications, 1909.
- ↑ Duggal, Kartar Singh. Maharaja Ranjit Singh, the Last to Lay Arms. India, Abhinav Publications, 2001.
- ↑ Massy, Charles Francis, and Griffin, Lepel Henry. The Punjab Chiefs (rev. Edn.)۔ Pakistan, Sang-e-Meel Publications, 1909.
- ↑ Duggal, Kartar Singh. Maharaja Ranjit Singh, the Last to Lay Arms. India, Abhinav Publications, 2001.
- ↑ Singh, Khushwant. Ranjit Singh: Maharaja of the Punjab. India, Random House Publishers India Pvt. Limited, 2017.
- ↑ Atwal, Priya. Royals and Rebels: The Rise and Fall of the Sikh Empire. United States, Oxford University Press, 2020.
- ↑ Duggal, Kartar Singh. Maharaja Ranjit Singh, the Last to Lay Arms. India, Abhinav Publications, 2001.
- ↑ «Dazzling Rani of Punjab that was Gulbahar Begum». Dawn. دریافتشده در 25 اپریل 2021. تاریخ وارد شده در
|access-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «Dazzling Rani of Punjab that was Gulbahar Begum». Dawn. دریافتشده در 25 اپریل 2021. تاریخ وارد شده در
|access-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «Dazzling Rani of Punjab that was Gulbahar Begum». Dawn. دریافتشده در 25 اپریل 2021. تاریخ وارد شده در
|access-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «Queen of Takht-e-Lahore». The Friday Times. بایگانیشده از اصلی در 2020-08-22. دریافتشده در 25 اپریل 2021. تاریخ وارد شده در
|access-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ Massy, Charles Francis, and Griffin, Lepel Henry. The Punjab Chiefs (rev. Edn.)۔ Pakistan, Sang-e-Meel Publications, 1909.