چیتنیا مہاپربھو
چیتنیا مہاپربھو | |
---|---|
پیدائشی نام | (بنگالی وچ: বিশ্বম্ভর মিশ্র) |
جم | سنہ 1486 [۱][۲][۳][۴]
|
وفات | سنہ 1534 (47–48 سال)[۱][۲][۳][۴]
|
وجہ وفات | غرق [۵][۶]، سانپ کا ڈنک [۷][۸] |
طرز وفات | مردم کشی [۹][۱۰] |
شہریت | شاہی بنگالہ |
زوجہ | وشنو پریا |
عملی زندگی | |
پیشہ | سن٘نیاسی |
مادری زبان | بنگالی |
پیشہ ورانہ زبان | سنسکرت |
ترمیم |
چیتنیا مہاپربھو اک ہندو مذہبی رہنما سن ۔ اوہ نودویپ ’’بنگال‘‘ وچ پیدا ہوئے۔ برہمن خاندان توں تعلق رکھدے سن ۔ تعلیم توں فراغت پا کر ہندو مت دا پرچار شروع کیتا تے چھ سال وچ ہندوستان دے وڈے وڈے تیرتھاں تے مذہبی شہراں دا دورہ کیتا۔ کرشن دے بھگت سن ۔ تے کہیا کردے سن کہ کرشن دے مننے والے خواہ کسی مذہب دے کیوں نہ ہاں، برابر نيں۔ بنگال وچ انہاں دے بوہت سارے پیرو ہن وی موجود نيں۔
سوانح
سودھوبنگال دے علاقہ نودویپ یا ندتا نگر وچ سمبت سال 1542 وچ پونم دے تہوار دے دن چاند گرہن دے وقت انہاں دی پیدائش ہوئی سی۔[۱۱] انہاں دے والد دا ناں جگناتھ مشرا تے ماں دا ناں سچ دیوی سی ۔[۱۲] بچپن وچ انہاں دا ناں وشوم بھر سی لیکن انہاں نوں نمائی، گوڑ، گورانگ، گوزہری دے ناں توں پکارتے سن ۔ سنیاس لینے دے بعد ایہ چیتنیا مہاپربھو دے ناں توں مخاطب کیتے جاندے سن ۔ بچپن توں ہی انہاں دی شخصیت غیر معمولی سی۔[۱۳] اوہ وڈے زندہ دل سن ۔ کھیلاں وچ کافی شرارت کردے سن ۔ عمر دے پنجويں سال وچ تعلیم دا آغاز ہويا تے نويں سال وچ انہاں دی رسم زنار بندی کيتی گئی۔ انھاں نے پنڈت گنگا داس توں دو سال تک سنسکرت صرف و نحو دی تعلیم حاصل کيتی تے سنسکرت پڑھدے رہے۔ فیر دو سال وشنو مترا دی زیر نگرانی منو سمرتی وغیرہ، ہندو قانون تے جوتش دے شاستراں دا مطالعہ کیتا تے دو سال تک سدرشن مترا دے پاس کھٹ درشن یا ہندو فلسفہ دے چھ نظاماں دا درس حاصل کردے رہے۔ اس دے بعد واسدیو سارو بھرم دے پاٹھیا شالہ وچ ہندی منطق تے ترک شاستر پڑھ کر اُدیَن آچاریہ توں ویداں تے سری مدبھاکرت دا تفصیل توں مطالعہ کیتا تے ودتا سجے دا خطاب حاصل کیتا۔ چیتنیہ لوکاں دے نال مناظرہ کردے وقت بہت چست و چالاک تے حاضر جواب دکھادی دیندے سن ۔ انہاں دی بحث نوں سن کر وڈے وڈے عالم فاضل وی حیرت کردے سن ۔ مشہور منطقی رگھوناتھ شرومنی انہاں دے اسيں جماعت سن ۔ انہاں دونے نے ہندی منطق اُتے کئی کتاباں لکھياں۔ چیتنیہ نے تمام علوم وچ کامل مہارت حاصل کر کے صرف سولہ سال دی عمر وچ سمبت سنہ 1559 وچ اپنا اک پاٹھیا شالہ کھول دتا تے ویاکرن (سنسکرت حرور و نحو) پڑھانے لگے۔ انہاں دا مطالعہ اس قدر گہرا تے طریقہ تعلیم اس قدر خوشگوار سی کہ شاگرداں دی بھیڑ لگی رہندی سی۔ اسی سال انہاں دی شادی ولبھ آچاریہ دی لڑکی لکشمی پِرِیا توں ہوئی۔ انہاں ہی دناں وچ مادھویندر پوری یاترا کردے ہوئے نودویپ پہنچے تے کچھ دن اوتھے ٹھہرے۔ انہاں دی پاک صحبت تے روحانی تقریراں توں چیتنیہ وچ پریم بھگتی دی اگ بھڑک گئی۔ 1560 سمبت وچ گوریا گورانگ کہلانے والے چتینیہ نے مشرقی بنگال دا سفر کیتا تے اپنے آبا و اجداد دے مقام شری مٹھ تک پہنچے۔ اس زمانہ وچ سانپ کٹنے توں ندتا وچ انہاں دی بیوی دا انتقال ہو گیا۔ سفر توں واپس آ کے انھاں نے فیر پاٹھیا شالہ دا کم شروع کر دتا تے چوطرف مناظرےآں وچ فتح پانے والے عالم فاضل کیشو کشمیری نوں سنسکرت دے ادبیاندی مباحثہ وچ شکست دے دتی تے انہاں نوں اپنا بھکت بنا لیا۔ اس دے نتیجہ دے طور اُتے گورانگ پربھو ندتا دے سب توں قابل عالم و فاضل تسلیم کیتے جانے لگے۔ سمبت 1561 وچ انہاں دی دوسری شادی سناتن مترا دی لڑکی وشنو پریا توں ہوئی۔ گیا وچ آپ نے سنت ایشور پوری توں مذہبی طریقہ اُتے منتر حاصل کیتا تے فیر نودویپ واپس آ گئے۔ لیکن ہن منطق پڑھانے دی بجائے ایشور دی بھگتی تے عشق الہی دا سبق دینے لگے تے ہری ناں سنکیرتن تے بھگود بھگتی دی اشاعت وچ ہمہ تن مصروف ہو گئے۔ ستیہ نند، ادویت آچاریہ وغیرہ سب ہی انہاں دے نال شامل ہو گئے۔ سمبت 1565 وچ انہاں اُتے ایسی روحانی کیفیت طاری ہوئی کہ ایہ بھگوت اوتار منے جانے لگے۔ انہاں دے ہری ناں سنکیرتن تے سری کرشن پریم بھگتی دا بازار ایسا گرم ہويا کہ بنگال ہی نئيں بلکہ تمام شمالی ہندوستان دی مذہبی دنیا متاثر ہوئی۔[۱۴]
گیا وچ منتر حاصل کرنے دے بعد ایہ برائے ناں خانہ دار (گرہستھ) بنے رہے، لیکن درحقیقت دل توں اوہ بھگوان کرشن دے جاں نثار بھگت سن تے دنیاوی خواہشات نوں ترک کر چکے سن ۔ فیر وی اس خیال توں کہ گرہستی نوں ترک کر کے سچ مچ سنیاسی ہو کے اپنے بھگتی دے مذہب دی اشاعت تمام ہندوستان وچ کر سکدے نيں۔ انھاں نے سمبت 1566 وچ سوامی کیشو بھارتی دی ہدایت حاصل کر کے سنیاس لے لیا تے انہاں دے سنیاس دا ناں شری کرشن چیتنیہ ہويا۔[۱۵] اپنی ماں دے حکم توں انھاں نے نیلانچل جگناتھ پوری وچ رہنا منظور کر ليا۔ اوتھے توں اپنے دھرم نوں پھیلانا شروع کر دتا۔ ایتھے انھاں نے اپنے ذاتی گیان توں اک زبردست عالم سادھو بھیم بھٹاچاریہ نوں بھگت بنا لیا تے اودھوت نینسا نند گو سوامی نوں بے حد متاثر کر کے تے انہاں نوں گرہستھ بنا کے اپنے دھرم دی اشاعت کرنے دے لئی پوری توں اپنے گھر ندتا نوں روانہ کر دتا تا کہ اوہ بنگال وچ ہر جگہ بھگتی پھیلا داں تے آپ خود جنوب دی طرف روانہ ہوئے۔ راستہ وچ رائے رام نند توں روحانی مسائل اُتے گل گل کر کے سری رنگ پٹن پہنچ گئے۔ اوتھے وینکٹ بھٹ دے ایتھے برسات دے چار مہینے گزارے تے سمبت 1568 وچ انہاں دے بیٹے گوپال بھٹ نوں چیلا بنا لیا۔ ایہی گوپال بھٹ تے انہاں دے شاگرداں دے گروہ نے شمالی ہند توں گجرات تک اس متبرک کم نوں نہایت کامیابی توں انجام دتا۔ اس طرح دو سال دے بعد چیتنیہ نیلانچل واپس آ گئے۔ ایتھے توں اوہ اک مرتبہ بنگال وی گئے تے اس دے بعد سمبت 1572 وچ برندابن دی جاترا دے لئی نکل گئے۔ بنارس تے الہ آباد ہُندے ہوئے ایہ متھرا پہنچے تے اوتھے لیلا دے تمام مقامت دے درشن کیتے۔ راستہ وچ انھاں نے روپ گوسوامی تے سناتن گوسوامی نوں اپنا چیلا بنا کے انھاں برندابن جانے دی ہدایت دے دتی تے بنارس وچ ویدانت دے مسایا وادی پرکاش آندد سرسوندی نوں اپنی منطقی دلیلاں توں متاثر کر کے انھاں اپنا چیلا بنا لیا۔ اس طرح تمام ہندوستان وچ متبرک پریم بھگتی دا ڈھنڈورا پیٹتے ہوئے نیلانچل واپس آ گئے۔ انہاں دے پاکیزہ اوصاف تے سب توں یکساں محبت تے پریم دے برتاؤ دی وجہ توں جو وی انہاں نال ملدا انہاں دا گرویدہ ہو کے انہاں دا چیلا بن جاندا سی ۔
سمبت 1573 وچ یاترا توں واپس آنے دے بعد سمبت 1590 تک نیلانچل وچ ہی رہے تے ایتھے اسی سال اوہ غائب ہو گئے۔ انہاں آخری اٹھارہ سال وچ ہمیشہ رات دن ہری کیرتن، سری مدبھاگوت دا پاٹھیا تے بھجن گاین برابر ہُندا رہیا تے کئی اک بہت مشہور عالم فاضل بھگت انہاں نوں گھیرے رہندے سن ۔ انہاں دے پریم بھگتی دے پرچار توں براہمن توں لے کے چنڈال تک وچ کرشن بھگتی دی عجیب و غریب لہر دوڑ گئی سی تے بے شمار لوک اس فرقہ نوں تسلیم کر کے اس راہ اُتے گامزن ہو گئے۔
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ سرو ویاپک ادھکار شناختی: https://d-nb.info/gnd/11851833X — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۵ اکتوبر ۲۰۱۵ — اجازت نامہ: Creative Commons CC0 License
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ Open Library ID: https://openlibrary.org/works/OL2130A?mode=all — subject named as: Chaitanya — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷ — مصنف: Aaron Swartz — اجازت نامہ: GNU Affero General Public License, version 3.0
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ فیسٹ آئی ڈی: https://id.worldcat.org/fast/55076 — subject named as: Chaitanya — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ subject named as: Caitanya — SELIBR ID: https://libris.kb.se/auth/375972 — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷
- ↑ مصنف: Krishna Das Kaviraj
- ↑ https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.336613/page/n461/mode/2up
- ↑ https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.336613/page/n461/mode/2up
- ↑ https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.336613/page/n461/mode/2up — اخذ شدہ بتاریخ: ۳ ستمبر ۲۰۱۸
- ↑ مصنف: Joydeb Mukhopadhyay — عنوان : কাঁহা গেলে তোমা পাই
- ↑ https://www.kolkata24x7.com/both-sri-chaitanya-and-his-researcher-were-killed-in-puri/
- ↑ Sri Chaitanya Mahaprabhu: His Life and Precepts by Bhaktivinoda Thakura ohArchived 17 May 2014 at the وے بیک مشین "Chaitanya Mahäprabhu appeared in نودویپ in Bengal just after sunset on the evening of the 23rd Phälguna 1407 Shakabda, answering to 18 February 1486, of the Christian Era. The moon was eclipsed at the time of His 'birth'"
- ↑ Sri Chaitanya Mahaprabhu: His Life and Precepts, by Bhaktivinoda Thakura Archived 17 May 2014 at the وے بیک مشین
- ↑ CC Adi lila 14.22 Archived 6 March 2012 at the وے بیک مشین
- ↑ Gaudiya Vaishnavas Archived 2 March 2009 at the وے بیک مشین "His magnetism attracted men of great learning such as Särvabhauma Bhattächärya, the greatest authority on logic, and Shree Advaita Ächärya, leader of the Vaishnavas in Bengal, and men of power and wealth like the King of Odisha, Pratap Rudra and his minister, Rämänanda Räya..."
- ↑ Teachings of Lord Chaitanya Archived 2015-05-15 at the وے بیک مشین "They were surprised to see Lord Chaitanya after He accepted his sannyasa order from Kesava Bharati"