چندر بدن

ایہہ سکھ راج دے انتلے ویلے دا قصہ اے جو میاں امام بخش نے لکھیا سی۔

چندر بدن پٹنا دے اک راجے دی دھی، جسدا بیجاپور دے اک سوداگر میار نال پیار سی۔ چندر بدن دا میار ول خیال نہیں سی، پر میار اسدے پیار وچ پاگل سی۔ اوہ گھر بار نوں تیاگ کے فقیر بن گیا۔ اسدا پیار اک طرفہ سی۔ جدوں بیجاپور دے راجے نوں اس دی خبر ہوئی تاں اوہ وزیر نوں لے کے پٹنے پہنچیا۔ میار نے اک میلے وچ چندر بدن نوں مل کے اپنے پیار دا تجویز پیش کیتا۔ چندر بدن کیہا ایہہ کہہ کہ کھیہڑا چھڈا لیا کہ اک ہندو لڑکی دا ویاہ مسلم نال نہیں ہو سکدا۔

اک وار پھر اگلے دن میار نے میلے وچ اپنے پیار دا اظہار کیتا تاں چندر بدن نے کیہا کہ کی اوہ اس لئی مر سکدا اے، تاں میار نے اسے ویلے اک لما ساہ لیندیاں دم تیاگ دتے۔ ایہہ دیکھ کے چندر بدن دے دل وچ اس لئی پیار جاگ گیا اتے اوہ بے چین ہو گئی۔ جدوں میار دا جنازہ چندر بدن دے محلاں اگوں لجایا گیا تاں اوہ اتھے ہی رک گیا اگے نہیں لنگھیا۔ کیہا جاندا اے کہ چندر بدن نے پہلاں اسلام قبول کیتا اتے پھر اس دے جنازے اپر ڈگّ کے دم توڑ دتا۔