بھونڈ تے ڈھگا

اک سجری سویرے اک ٹگا اک کھیت وچ چین نال چر ریا سی۔ اوتھے ای اک پؤنڈ وی ایدر اودر اڈ ریا سی۔ پؤنڈ جدوں تھک گیا تے ارام کرن لئی ٹگے دے اک سنگ تے بیٹھ گیا۔ کج چر مگروں جدوں پونڈ اڈن لگا تے اڈدیاں پؤنڈ نے ٹگے نوں آکھیا،"لے ہن میں چلیا واں"۔ "کی؟ مینون تے ایہ وی نہیں پتہ توں بیٹھیا کدوں ایں"۔