وینائی دھنامل
| وینائی دھنامل | |
|---|---|
 وینائی دھنامل، circa mid-1930s | |
| جانکاری | |
| جم | 1867 جارجٹاؤن، چینئی |
| ونگی(آں) | Indian classical music |
| کِتہ | وینا وادک |
| ساز | وینا |
| سرگرمی دے سال | 1880–1938 |
مڈھلا جیون اتے پچھوکڑ
سودھودھنامل دا جم جارج ٹاؤن، مدراس (ہن چینئی ) وچ، پیشہ ور سنگیتکاراں اتے نرتکاں دے اک پروار وچ ہویا سی۔ اسدی دادی کمکشی اک نامی ڈانسر سی اتے اسدی ماں اک گلوکارہ سی جسنے سنبارایا کلاسیکل، کارناٹک سنگیت دے سنگیتکار ترئیک دے سیاما کلاسیکل دے پتر ماتحت سکھلائی حاصل کیتی سی۔
اپنے خاندانی میمبراں ولوں سکھلائی توں علاوہ دھنامل نے والجاپیت بالکرشن داس ("پدم بالداس")، جو کشیتریا دے پدمیاں دا بھنڈار سی اتے شتانور پنکناتھ ائیئر توں وی سکھیا۔
کریئر
سودھو“وینائی اپنی کلا وچ مکمل اتے ماہر ہون وجوں اپنے ساز وینا نوں بناں پیلیٹرم دے اتے اکثر اپنی گائکی دے نال بجایا اے۔ اسدا سنگیت تریخی رکارڈنگاں دے گروہ وچ دستاویزت اے۔ اسدی نجی سٹائل، جو وینائی دھنامل بانی وجوں جانی جاندی اے، نوں اجے وی روائتی قدراں قیمتاں اتے سنگیت دے پرگٹاوے دی ڈونگھائی دے حوالہ وچ اک تھم منیا جاندا اے۔ چینئی وچ سنگیتکار، نقاد اتے کمپوزر اسدی نجی سٹائل وچ شامل ہوئے۔ اسدا جاری اثر اسدے نشریاتی، علم اتے سدھائی دے دائرے تے اے۔ ناراسمھاچرلُ، پونو مالک، تریوووتریو تیاگیار ورگے موہری کمپوزراں نے کئی گیت اتے خاص کرکے دھرمپری سبریار دھنامل لئی بنائے جاں اسدی پریرنا صدقہ کمپوز کیتے سن۔ ایہناں کمپوزسناں مکھ طور اُتے جوالی اتے پدم نوں اسدے پوتے ٹی۔ سنکرن، ڈانسر ٹی۔ بالاسارسوتی، ٹی ۔ مکتا، ٹی۔ برندا اتے ٹی۔ وشوناتھن ولوں سرکھات رکھیا گیا، سکھایا گیا اتے شائع کیتا گیا اے۔"[۱]
اس اُتے یادگاری ڈاک ٹکٹ 03-دسمبر-2010 نوں جاری کیتی گئی سی۔ [۲]
حوالے
سودھو- ↑ Pesch, Ludwig. The Illustrated Guide to South Indian Classical Music, New Delhi: Oxford University Press, 1999, p. 264.
- ↑ "Stamps – 2010"۔ Department of Posts, Government of India۔ 14 اگست 2013 میں اصل سے آرکائیو شدہ۔ اخذ شدہ بتاریخ 2 اگست 2013
سروت
سودھو- سباراؤ، ٹیوی سٹڈیز ان انڈین میوزک، ایشیا پبلشنگ ہاؤس، لنڈن، 1962.
- اینگر، آر۔آر۔ ہسٹری آف ساؤتھ انڈین (کارناٹک) سنگیت، لکھاری، مدراس ولوں شائع، 1972.
- پیسچ، لوڈوگ۔ د السٹریٹڈ گائیڈ ٹو ساؤتھ انڈین کلاسیکل میوزک، نویں دلی: آکسفورڈ یونیورسٹی پریس، 1999.