وارتک

وارتک ساہت دا اک مکھ لکھن-سٹائل اے۔ وارتک نے شاعری توں مگروں جم لیا اے۔ اپنی سادگی اتے کھلھے ڈلے طور تے متاثر بنتر صدقہ دنیا دیاں لگپگ ساریاں بولیاں وچّ وارتک نوں گل بات، سدھارن بولی سنچار اتے گلپ رچنا لئی اپنایا گیا اے۔ اداہرن لئی ساہت، اخبار، رسالے، اینسائیکلوپیڈیا، پرسارن، فلم، اتہاس، فلسفہ، قانون اتے سنچار دے ہور کئی روپ اس دی عامَ ورتوں کردے ہن۔ ایس ٹی کالرز دی کیتی وارتک اتے شاعری دے موازنے مطابق، "بیہترین ڈھنگ نال چنے شبد" وارتک؛ اتے بیہترین ڈھنگ نال چنے بیہترین شبد" شاعری کہاؤندے ہن۔ وارتک شبد لاطینی بولی دے شبد prose دا ہم مطلب اے۔

بنتر

شاعری لئی چھند تے تکانت ضرور ہندے ہن؛ پر وارتک لئی سہج بولی تے سرل واک-رچنا ضروری حصے ہن۔ جدوں ساہتکار اپنے وچار بھرے تجربہ نوں فنی روپ دے کے اک ایسی شبدی رچنا سرجدا اے جو واک بنتر وچّ روز مرہ دی بول چال ورگی مگر بولی دے پکھوں ودھیرے نکھری، تے گرائمر دے اصولاں مطابق ہندی اے۔ وارتک، چھند، تکانت میل دی بجائے، پورے گرائمر واک ورتکے، پیریاں دا گٹھن کردی اے اتے سہج دی اپیل نوں نظر انداز کردی اے۔ کجھ وارتک رچناواں وچّ چھند تے تکانت جاں شعری حصےآں دی ریل ہندی اے اتے سچیت طور تے دونوں ساہتی سٹائلاں دا مرکب کیتا گیا ہندا اے۔ اجیہی سٹائل نوں گدّ شاعری وجوں جانیا جاندا اے۔