مخمس، عربی لفظ اے، ایہدا لفظی مطلب "پنج والا" اے۔ فارسی، اردو، پنجابی تے کچھ ہور زباناں دی شاعری وچ ایس توں مراد پنج مِصرعےآں اُتے مشتمل بَن٘د اے، جس وچ چار مِصرعے ہم قافیہ تے پنجواں خلاف قافیہ ہُندا اے، ایہدے لئی کِسے خاص مضمُون، وزن یا بن٘دّاں دی تَعداد دی پابندی نئيں ہُندی۔