محمد صالح بدخشی
محمد صالح بدخشی شیخ احمد سرہندی المعروف مجدد الف ثانی دے خلیفہ خاص سن ۔
تعارف
سودھومحمد صالح بدخشی مجدد الف ثانی دے قدیم احباب وچوں سن ۔ انکساری، عاجزی، مسکینی تے خاموشی دے حامل سن ۔
حق دی تلاش
سودھومحمد صالح نوں جدوں طلب حق دا جذبہ پیدا ہويا تاں نیڑے دے مشائخ وقت دی خدمت وچ حاضری دتی تے انہاں دی خدمت و صحبت توں مستفید ہوئے لیکن کِسے توں وی کوئی کشش(جذب) ہتھ نہ لگی۔
بیعت
سودھومحمد صالح نوں اک بار آگرہ (ہندوستان) دی جامع مسجد وچ مجدد الف ثانی دی زیارت نصیب ہوئی۔ حضرت دا چہرہ دیکھدے ہی فورا آپ دے دل وچ اک ایسا جذ بہ و کشش پیدا ہوئی کہ آپ نے حضرت دی قدم بوی دا شرف حاصل کیتا تے فیر آپ دی رہائش گاہ اُتے پہنچ کے تعلیم ذکر کيتی التماس کيتی۔ اس درخواست نوں مجدد الف ثانی نے قبول فرما لیا۔ آپ نے مجدد الف ثانی دے دست حق پرست اُتے بیعت دا شرف حاصل کیتا۔
فتح و کشائش
سودھومحمد صالح مدتاں مجدد الف ثانی دی خدمت و صحبت وچ رہے لیکن کم استعدادی دی وجہ توں حضرت دے دوسرے خدام دی طرح آپ نوں فتح و کشائش ہتھ نہ لگی۔ آپ اس صورت حال اُتے حیران و گریاں رہندے سن ۔ ایتھے تک کہ رمضان المبارک دا مہینہ آیا تے مجدد الف ثانی اعتکاف بیٹھے۔ اس دوران دست دھلانے والی تھالی تے پانی والا لُٹیا پیش کرنے دی خدمت آپ دے ذمے سی۔ اک رات جدوں مجدد الف ثانی دست مبارک دھو چکے تاں آپ مجدد الف ثانی دے دست مبارک توں تھالی وچ گرنے والا پانی اک کونے وچ لے گئے تے سارا پی لیا۔ اس دے پینے توں فورا آپ دے کم و حال وچ فتح و کشائش پیدا ہوئی تے مجدد الف ثانی دے روحانی فیوضات توں مالا مال ہوئے گئے۔
مقام و مرتبہ
سودھومجدد الف ثانی اکثر و بیشتر محمد صالح دی تعریف فرماندے سن ۔ اک بار ارشاد فرمایا: مولانا صالح نے سیر صفات تے مالیات صفاتیہ توں کامل حصہ پا لیا اے۔ آپ دے ناں مجدد الف ثانی دے دس مکتوبات گرامی جلد اول وچ موجود نيں۔
وصال
سودھومولانا محمد صالح بدخشی دا وصال 1038ھ بمطابق 1628ء وچ ہويا۔
تصنيف
سودھومحمد صالح نے مجدد الف ثانی دے دن رات دے وظائف (معمولات) نوں اک رسالہ دی شکل وچ جمع کیتا۔ اس دا مخطوطہ کتب خانہ مولانا حافظ محمد ہاشم جان مجددی ٹنڈواللہ داد سائاں ضلع حیدرآباد وچ محفوظ اے۔ اس دا اردو ترجمہ بعنوان : حضرت مجدد الف ثانی قدس سرہ دے معمولات حضرت مولانا سید زوار حسین شاہ نے فرمایا، جو انہاں دی تصنیف لطیف حضرت مجدد الف ثانی وچ شامل اے۔ [۱]
حوالے
سودھو- ↑ تریخ و تذکرہ خانقاہ سرھند شریف مولف محمد نذیر رانجھا صفحہ 520 تے 521