فرخی سیستانی
فرخی سیستانی | |
---|---|
جم | سنہ 980 |
وفات | 1030ء کی دہائی |
شہریت | ایران |
عملی زندگی | |
پیشہ | شاعر ، لکھاری |
باب ادب | |
ترمیم |
فرخی ہر طرح دے جذبات دے اظہار وچ ، کہ جس توں اپنے عاشق توں تمسک کردا اے ،مہارت رکھدا اے ۔ شاعر دے شوخی تے اپنے مداحاں توں طنز وی انہاں دی تخلیقات نوں رونق بخشتا اے۔
کہیا جاندا اے کہ فرخی شاعری دے علاوہ اچھی آواز دا وی مالک سی تے بربط بجانے وچ مہارت رکھدا سی۔فرخی دا دیوان چند ہزار اشعار اُتے مشتمل اے جو کہ قصیدہ، غزل ،قطعہ ،رباعی، ترکیب بند تے ترجیع بند دی ہئیت وچ کہے گئے نيں۔
چونکہ فرخی دے زیادہ تر قصائد غزنویاں دے دربارسے وبستگی دے دوران لکھے گئے ، لہذا اس وچ بہت تعریف تے ستائش موجود اے۔ اُتے ، فرخی دی نظماں وچ ، ایداں دے اشعار وی نيں جنہاں وچ اخلاقی نکات نيں۔
فرروخی دا انتقال 429 ہجری وچ غزنی وچ جوان العمری وچ ہويا۔
نمونہِ کلام
سودھوفرخی سیستانی
تا با تو به صلح گشتم ای مایهی جنگ
گردد دل من همی ز بت رویان، تنگ
نشکفت که از ستارگان دارم ننگ
امروز که آفتاب دارم در چنگ
(ترجمه)
اے اوہ (معشوق) جس دے سبب فتنے اٹھدے نيں جے تواڈا نال نبھاواں تاں میرا دل دوسرے حسیناں دے غمِ یاد وچ تنگ ہونے لگدا اے۔
یہ حیرت انگیز گل نئيں کہ ستارےآں توں مینوں ننگ آندا اے کیونجے اج میرے چنگل وچ سورج اے ۔
فرخی سیستانی
یا ما سر خصم را بکوبیم به سنگ
یا او سرما به دار سازد آونگ
القصه درین زمانه پر نیرنگ
یک کشته بنام به که صد زنده به ننگ
(ترجمه)
پتھر توں یا تاں اسيں دشمن دے سر توڑ دین گے یا اوہ ساڈے سر نوں دار پہ لٹکا دے گا۔
مختصر گل ایہ اے کہ اس ہر پل بدلدی دنیا وچ مشہور شہید ہونا، سو بدنام زندگی توں بہتر اے ۔
فرخی سیستانی
ای گلبن نو رسیده در باغ بهار
گلهای ترا ز بیم خار بسیار
زین کار که با تو کردم اندیشه مدار
ایمن کردم گل ترا از غم خار
(ترجمه)
اے باغِ بہار وچ اُگے نويں پھُل، تیرے گلاں نوں ہمیشہ کانٹاں توں خطرہ ہوئے گا۔
اب ایہ جو تیرے نال ميں نے کيتا اس پہ آزردہ مت ہونا کیونجے ميں نے تیرے پھُل نوں کانٹے( دی اذیت) توں محفوظ کردتا اے۔
فرخی سیستانی
تا در طلب دوست همی بشتابم
عمرم به کران رسید و من در خوابم
گیرم که وصال دوست در خواهم یافت
این عمرگذشته راکجا دریابم
(ترجمه)
محبوب دی چاہت وچ پوری زندگی دوڑدا رہیا۔ زندگی آخرکار انجام نوں پہنچ گئی تے وچ ہن وی محوِ خواب ہون۔
ماں ایہ سوچدا رہیا کہ محبوب دا وصال (کدی نہ کدی) ہوکے رہے گا (اور ہويا بھی) لیکن ہتھ توں نکل جانے والی زندگی کتھے توں لاؤں؟
فرخی سیستانی
گویند که معشوق تو زشتست و سیاه
گر زشت و سیاهست مرا نیست گناه
من عاشقم و دلم بر او گشته تباه
عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه
(ترجمه)
لوک کہندے نيں کہ تواڈا معشوق نہایت بدصورت تے کالا اے۔ جے ایسا ہوئے وی تاں میرا کيتا گناہ اے ؟
ماں تاں (محض) عاشق ہاں تے میرا دل اس دے پِچھے برباد اے۔ عاشق کدی وی اپنے معشوق دے عیوب توں آگاہ نئيں ہُندا۔
اردو ترجمہ از : علی اصغر الحیدری