علی بن برہان الدین حلبی
| علی بن برہان الدین حلبی | |
|---|---|
| جم | سنہ 1567 |
| وفات | 17 فروری 1635 (67–68 سال) |
| عملی زندگی | |
| پیشہ | الٰہیات دان [۱]، مورخ [۱]، لکھاری |
| پیشہ ورانہ زبان | عربی |
| کارہائے نمایاں | سیرت حلبیہ |
 باب اسلام
| |
ترمیم  | |
نور الدین علی ابن ب رہان الدین حلبی جو علامہ حلبی تے صاحب سیرت حلبیہ توں معروف نيں
ولادت
سودھونور الدین حلبی ۹۷۵ھ بمطابق ۱۵۶۷ء مصر وچ پیدا ہوئے۔ علامہ حلبی دسويں تے گیارہاں صدی ہجری دے اک جلیل القدر تے صاحب عظمت عالم نيں۔
ناں
سودھوآپ دا اصل ناں علی ابن ابراہیم ابن احمد ابن علی ابن عمر عرف نور الدین ابن ب رہان الدین حلبی قاہری شافعی اے۔
علمی مرتبہ
سودھومسلک دے اعتبار توں شافعی سن ۔ نہایت بلند مرتبہ عالم تے مقبول و مشہور مشائخ وچوں سن ۔ زبر دست تے ٹھوس علم دی وجہ توں انہاں نوں امام کبیر تے علامہ زماں کہیا گیا اے۔ انہاں دے وسیع علم تے مطالعہ دی وجہ توں ہی انہاں دے متعلق کہیا جاندا اے کہ ایہ علم دے پہاڑاں وچوں اک پہاڑ نيں تے علم دا اک ایسا سمندر نيں جس دا کوئی کنارہ نئيں۔ نہایت شفیق ،خوش اخلاق تے با مروت بزرگ سن ۔ نہایت محقق تے مفکر عالم سن ۔ فتویٰ دینے تے مسائل دا اختراع و استنباط کرنے وچ اپنی نظیر نئيں رکھدے سن ۔ دور دراز دے شہراں توں لوک آپ دے پاس علم دی تریہہ بجھانے دے لئی آندے سن تے سیراب ہو کے جاندے سن ۔ شیخ سلطان مزاحی انہاں دے دور وچ زبر دست عالم تے شیخ سن ۔ مگر جدوں کدی انہاں دے پاس علامہ حلبی دا گزر ہو جاندا تاں اپنے درس توں اٹھیا کر نہایت پرتپاک استقبال کردے۔ علامہ حلبی دے ہتھوں نوں بوسہ دیندے تے اپنی مسند خاص اُتے جتھے اوہ درس دتا کردے سن علامہ نوں بٹھاندے۔
مشائخ
سودھوآپ شمس رملی توں روایات نقل کردے نيں تے کئی سال انہاں دے پاس گزارے، انہاں دے علاوہ شہاب ابن قاسم، ہن رہیم علقمی، صالح بلقینی، ابو النصر طباوی، عبد اللہ شنشوری، سالم شبشیری، عبد الکریم بولائی، محمد خفاجی، منصور خونکی تے محمد المیمونی توں روایات نقل کردے نيں۔ ایہ تمام حضرات شافعی نيں۔ انہاں دے علاوہ امام علی ابن غانم مقدسی حنفی، محمد نحیری حنفی، سالم سہنوری مالکی، محمد ابن ترجمان حنفی، محمد الزفزاف تے شیخ عبد المجید،خلیفہ شیخ احمد بدری توں وی روایت بیان کردے نيں۔
لکھتاں
سودھوآپ بہت ساریاں بلند پایا کتاباں دے مصنف نيں جو مقبول تے مفید خاص و عام ہوئیاں۔ آپ دی سب توں عظیم کتاب سیرت نبویﷺ اُتے “ سیرت الحلبیہ ” اے جس دا ناں “انسان العیون فی سیرۃ الامین المامون” اے۔
- ۱۔ لیلۃ النصف من شعبان
- ۲۔ قصیدہ بردہ
- ۳۔ زهر المزهر مختصر مزهر السيوطی،
- ۴۔ شرح قطراز فاکھی
- ۵۔ مطالع البدور فی الجمع بین القطرو الشذور
- ۶۔ فرائد العقود العلویہ بشرح شرح الازھریہ
- ۷۔ اعلام الطراز
- ۸۔ التحفۃ السنیہ شرح الاجرد دمیہ
- ۹۔ غایۃ الاحسان فی من لقيته من ابناء الزمان
- ۱۰۔ حسن اصول الی لطائف حکم الفصول
- ۱۱۔ مھاسن السنیہ عن الرسالۃ القشیر یہ
- ۱۲۔ جامع الازھر لماتفرق من ملح الشیخ الاکبر
- ۱۳۔ النفخۃ العویہ من الاجوبۃ الحلبیہ
- ۱۴۔ النصیحۃ العلویہ فی بیان حسن الطریۃ الا حمدیہ
- ۱۵۔ المختار من حسن الثناء فی العفو عن جنا
- ۱۶۔ اللطائف من عوارف المعارف
- ۱۷۔ تحریر المقال فی بیان وحدۃ من نحو لا الہ الا اللہ وحدہ من ای انواع الحال
- ۱۸۔ المنقوش فی محاسن الحبوش
- ۱۹۔ صبایۃ الصبابۃ مختصر دیوان الصبابۃ
- ۲۰۔ انقاذ المنھج لمختصر الفرج
- ۲۱۔ متن فی التصریف
- ۲۲۔ حسنات الوجنات
- ۲۳۔ النواضر من الوجوہ والنظائر
- ۲۴۔ اعلام الناسک باحکام المناسک
- ۲۵۔ سیرت حلبیہ (عظیم کتاب سیرت نبویﷺ اُتے اے جس دا ناں “انسان العیون فی سیرۃ الامین المامون” اے )۔
وفات
سودھوعلامہ حلبی نے ۶۹ سال دی عمر وچ ۱۰۴۳ھ بمطابق ۱۶۳۵ء وچ ہفتے دے روز شعبان دی آخری تریخ وچ وفات پائی تے مصر وچ قبرستان مجاورین وچ دفن ہوئے۔[۲]