عبد الغنی مجددی دہلوی
| عبد الغنی مجددی دہلوی | |
|---|---|
| جم |
|
| وفات |
|
ترمیم  | |
شاہ عبد الغنی مجددی، شاہ احمد سعید مجددی دے چھوٹے بھائی تے شاہ محمد اسحاق دہلوی دے ممتاز ترین تلامذہ تے استاداں حدیث وچ نيں، آپ دے تلامذہ وچ مولانا رشید احمد گنگوھی، مولانا محمد قاسم نانوتوی وغیرہ تے دوسرے نامور علماء وشیوخ حدیث نيں
ولادت وتعلیم
شعبان ۱۲۳۵ھ نوں دہلی وچ پیدا ہوئے, پہلے قرآن مجید حفظ کیتا، فیر اپنے والد مولانا ابوسعید رامپوری تے مولانا مخصوص اللہ بن شاہ رفیع الدین دہلوی، شاہ اسحاق محدث دہلوی، شیخ عابد سندھی تے شیخ ابو زاہد رومی توں علوم حاصل کر کے درس حدیث وچ مشغول ہو گئے، شاہ اسحاق محدث دہلوی جدوں ہجرت کر کے مکہ مکرمہ ہجرت کر گئے تاں آپ انہاں دے جانشین ہوئے، دہلی علم حدیث دا مرکز سی، ہزاراں علماء آپ توں علوم حدیث حاصل کیا[۱]
آپ دا سلسلہ نسب حضرت شیخ احمد سرہندی مجدد الف ثانی توں جا ملدا اے، سلسلہ نسب اس طرح اے
"عبد الغنی بن مولانا ابوسعید رامپوری بن صفی القدر بن عزیز القدر بن محمد عیسی بن سیف الدین بن محمد معصوم بن شیخ احمد سرہندی مجدد الف ثانی"[۲]
بیعت وخلافت
آپ اپنے والد حضرت مولانا شاہ ابوسعید مجددی رامپوری رحمۃ اللہ علیہ توں بیعت ہوئے تے آپ ہی توں اجازت بیعت وخلافت حاصل ہوئی، آپ دا سلسلہ بیعت اس طرح اے
- مولانا شاہ عبد الغنی مجددی دہلوی(م۱۲۹۶ھ)
- مولانا شاہ ابو سعید مجددی رامپوری(م۱۲۵۰ھ)
- مولانا غلام علی دہلوی نقشبندی(م۱۲۴۰ھ)
- مرزا مظہر جان جاناں شہید(شہادت ۱۱۹۵ھ)
- حضرت سید نور محمد بدایونی(م۱۱۳۵ھ)
- حضرت سیف الدین فاروقی(م۱۰۹۸ھ)
- حضرت محمد معصوم(م۱۰۷۹ھ)
- شیخ احمد سرہندی مجدد الف ثانی(م۱۰۳۴ھ)
حضرت مولانا شاہ عبد الغنی مجددی علمی وروحانی دونے اعتبار توں مرجع نيں، اک صرف مولانا محمد قاسم نانوتوی رحمۃ اللہ علیہ بانی دارالعلوم دیوبند تے حضرت مولانا رشید احمد گنگاوہی رحمۃ اللہ علیہ نے آپ توں علم حدیث حاصل کیتیاں، دوسری طرف حضرت شاہ رفیع الدین دیوبند مہتمم دارالعلوم دیوبند آپ دے خلیفہ نيں، دوسرے آپ دے خلیفہ حضرت شاہ ابو احمد مجددی بھوپالی مشہور ومعروف نيں، جو حضرت مولانا یعقوب مجددی بھوپالی دے والد نيں[۳]
ہجرت
حضرت شاہ عبد الغنی مجددی رحمۃ اللہ علیہ حکومت انگریزی دے استقرار اُتے ۱۲۷۳ھ(۱۸۵۷ء) وچ ہندوستان توں ہجرت فرمائی تے مدینہ طیبہ وچ قیام اختیار کیتا، جتھے ساری عمر گزاری، تے درس و ارشاد تے تعلیم وتربیت وچ مشغول رہ کے ۶ محرم الحرام ۱۲۹۶ھ وچ وفات پائی تے بقیع وچ آسودہ خاک ہوئے[۴]