شیر تے چوہا

شیر اتے چوہا ایسوپ دی اک کہانی اے۔ پیری انڈیکس وچ ایہہ 150 نمبر تے اے۔ کہانی دے مشرقی روپ وی ہن، ایہہ سارے سائز جاں رتبے دے کنے وی وڈے پاڑے دے باو جود آپسی تال میل دکھاؤندے ہن۔

آنٹ لوئیساوچ آفٹ ٹولڈ ٹیلز ، نیویارک، 1870ویں وچوں جنور کہانی دے شروع دی اک مورت

ساہت وچ جنور کہانی

پرانے ورژن مطابق اک شیر نوں چوہا نیند وچوں جگا دندا اے، شیر غصے نال اسنوں گھوردا اے اتے اسنوں مارن لگدا اے۔ چوہا معافی منگدا اے اتے کہندا اے کہ اجیاے نکے جہے جانور دا شکار کرنا شیر دی شان نوں شوبھا نہیں دندا۔ شیر اس دلیل نال سہمت ہو جاندا اے اتے اسنوں چھڈّ دندا اے۔ بعد وچ، شیر شکاریاں دے جال وچ پھس جاندا اے۔ اس دیاں آوازاں سن کے چواے نوں اس دے رحم دی یاد آؤندی اے اتے اوہ رسیاں قطر کے اس نوں آزاد کر دندا اے۔ کہانی دی نیتک سکھیا اے کہ کیتے رحم دا انعام ملدا اے اتے کوئی وی ذی روح انا چھوٹے نہیں ہندا کہ کسے وڈے دی مدد نہ کر سکے۔ بعد وچ اسدے انگریزی دے ورژناں وچ ایہہ چوہے ولوں شیر دے احسان دا بدلہ چکاؤن دے وعدے نوں اسدے منطقی انجام تک لجایا گیا۔

سکاٹش شاعر روبرٹ ہینریسن نے اس نوں 1480 دے وچ اپنے "مورل فیبلس وچ شامل کیتا سی، اتے اوہ ایہہ دلیل پیش کردا اے کہ چوہا قانون، جسٹس اتے راجپالیسی دے گمبھیر تھیم سرجدا اتے پیش کردا اے۔ اس دی شاعری وچ 43 ستّ-ستری بند ہن، جنہاں وچوں پہلے باراں وچ سپنے وچ شاعر دی ایسپ نال ملاقات ہندی اے اتے چھ بنداں وچ سکھیا؛ پھیلایا گیا پھیزل خود سٹینز 13-36 تے براجیا ہویا اے۔ فرانسس بارلو دے 1687 ایڈیشن وچ اک وکھری قسم دی اک سیاسی سبق ساہمنے آؤندی اے۔ اتھے شاعر آپرا بہن نے ٹپنی کیتی اے کہ کسے وی قسم دی سیوا نوں تچھّ نہیں سمجھنا چاہیدا، جویں کہ نمر ماؤس نے جانور دے راجے دی مدد کیتی سی، اس لئی 'اک اوک نے اک شاندار بادشاہ بچائے' دوجا ورسیسٹر دی لڑائی توں بچ رہا سی۔