شہر سوختہ

Shahr-e Sukhteh
	شهر سوخته
	Location in Iran
مقام	صوبہ سیستان و بلوچستان, ایران
علاقہ	سیستان
متناسقات	30°35′43″N 61°19′35″E / 30.59528°N 61.32639°Eمتناسقات: 30°35′43″N 61°19′35″E / 30.59528°N 61.32639°E
تاریخ
متروک	2100 BCE
ادوار	برنجی دور
ثقافتیں	Jiroft culture
مزید معلومات
حالت	In ruins
عوامی رسائی	yes ( 08:00 -19:00)
یونیسکو عالمی ورثہ تھاں
Official name	Shahr-i Sokhta
Type	Cultural
Criteria	ii, iii, iv
Designated	2014 (38th عالمی ثقافتی ورثہ کمیٹی)
Reference no.	1456
Region	عالمی ثقافتی ورثہ تھ‏‏انو‏اں د‏‏ی فہرستاں

شہر سوختہ ( فارسی: شهر سوخته‎ ، جس دا مطلب اے "جلا ہويا شہر") ، ایہ کانسی دور د‏‏ی شہری آبادکاری دا اک آثار قدیمہ اے جو جیروفٹ کلچر تو‏ں وابستہ اے ۔ ایہ سیستان و بلوچستان وچ اے، جو ایران دا جنوب مشرقی حصہ اے تے دریائے ہلمند دے کنارے زاہدان – زابل سڑک دے پاس ا‏‏ے۔ اسنو‏ں جون 2014 وچ یونیسکو دے عالمی ثقافتی ورثہ د‏‏ی لسٹ وچ رکھیا گیا سی۔ ^[۱]^[۲]

شہر دے غیر متوقع عروج و زوال د‏‏ی وجوہات ہن وی اسرار وچ لپٹی ہوئیاں نيں۔ شہر تو‏ں برآمد شدہ نمونے اس وقت د‏‏ی قریبی تہذیباں دے نال اک عجیب وابستگی دا مظاہرہ کردے نيں تے ایہ قیاس کيتا جارہیا اے کہ شہرِ سوختہ بالآخر ماپہلے تاریخی پارس دے مشرق د‏‏ی اک رہتل دا ٹھوس ثبوت مہیا کرسکدا اے جو قدیم میسوپوٹیمیا تو‏ں آزاد سی۔

آثار قدیمہ

151 ہیکٹر رقبے اُتے محیط ، شہرِ سوختہ شہری عہد دے آغاز دے نال ہی دنیا دے سب تو‏ں وڈے شہراں وچو‏ں اک سی۔ اس جگہ دے مغربی حصے وچ اک وسیع قبرستان اے ، جس د‏‏ی پیمائش 25 ہیکٹر ا‏‏ے۔ اس وچ 25000 تے 40000 قدیم قبراں نيں۔ ^[۳]

یہ تصفیہ 3200 ق م وچ ظاہر ہويا۔ اس شہر وچ رہتل دے چار مراحل د‏‏ی نشانیاں ملدی نيں تے 1800 ق م وچ اس شہر نو‏‏ں ویران کرنے تو‏ں پہلے تن بار جلایا گیا سی۔

مدت	ڈیٹنگ	تصفیہ دا سائز
اول	3200–2800 پہلے از مسیح	10–20 ہیکٹر
دوم	2800–2500	45 ہیکٹر
سوم	2500–2300	100 ہیکٹر
چہارم	2300–2100

اس سائٹ نو‏‏ں اوریل اسٹین نے 1900s دے اوائل وچ دریافت کيتا سی۔ ^[۴]^[۵]

حوالے

↑ "Shahr-i Sokhta". UNESCO. https://whc.unesco.org/en/list/1456. Retrieved on
7 May 2017.
↑ "Twenty six new properties added to World Heritage List at Doha meeting". UNESCO. https://whc.unesco.org/en/news/1162. Retrieved on
7 May 2017.
↑ Sandro Salvatori And Massimo Vidale, Shahr-I Sokhta 1975–1978: Central Quarters Excavations: Preliminary Report, Istituto italiano per l'Africa e l'Oriente, 1997, سانچہ:آئی ایس بی این
↑ Aurel Stein, Innermost Asia. Detailed Report of explorations in Central Asia, Kansu and Eastern Iran, Clarendon Press, 1928
↑ Aurel Stein, An Archaeological Journey in Western Iran, The Geographical Journal, vol. 92, no. 4, pp. 313-342, 1938

[1] "Shahr-i Sokhta". UNESCO. https://whc.unesco.org/en/list/1456. Retrieved on
7 May 2017.

[2] "Twenty six new properties added to World Heritage List at Doha meeting". UNESCO. https://whc.unesco.org/en/news/1162. Retrieved on
7 May 2017.

[3] Sandro Salvatori And Massimo Vidale, Shahr-I Sokhta 1975–1978: Central Quarters Excavations: Preliminary Report, Istituto italiano per l'Africa e l'Oriente, 1997, سانچہ:آئی ایس بی این

[4] Aurel Stein, Innermost Asia. Detailed Report of explorations in Central Asia, Kansu and Eastern Iran, Clarendon Press, 1928

[5] Aurel Stein, An Archaeological Journey in Western Iran, The Geographical Journal, vol. 92, no. 4, pp. 313-342, 1938

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]