شہری چوہا تے پینڈو چوہا

"شہری چوہا اتے پینڈو چوہا" ایسپ دی اک کہانی اے۔ پیری انڈیکس وچ ایہہ 352 نمبر تے اے اتے آرنے-تھامسن لوککہانی انڈیکس وچ ٹائیپ 112 اے۔ 

Aesops Fables (1912)، illustrated by Arthur Rackham.

کہانی

مول کہانی وچ، اک مانمتا شہری چوہا پنڈ وچ رہندے اپنے چچیرے بھرا نوں ملن دیس آؤندا اے۔ پینڈو چوہا شہری چواے نوںاپنے سادہ دیسی کھانا پروسدا اے جسنوں شہری چوہا چھٹیاؤندا اے اتے عیشی زندگی دا سواد دیکھن لئی شہر آؤن دا سدا دندا اے اتے دونوں چچیرے بھرا شہنشاہاں وانگ غذا دا سواد چکھّ رہے ہن۔ پر اوہناں نوں اپنے امیر اتے سوادی میٹروپولیٹن کھانے نوں وچے چھڈّ سرکھیا لئی دوڑنا پیندا اے جدوں کتیاں دا اک جوڑا بھونکدا بھونکدا اتھے آ دھمکدا اے۔ اس دے بعد، پینڈو چوہا سواد نالوں سرکھیا نوںجاں جویں 13ویں صدی دے پرچارک چیریٹن دے اوڈو دا کتھن اے، "جاری ڈرنال کترے جان نالوں مونگ پھلیاں کترن نوں ترجیح دیاںگا" (I'd rather gnaw a bean than be gnawed by continual fear) نوں وچارکے گھر واپس جان دا فیصلہ کر لیندا اے۔

کہانی کلاسیکل زمانے وچ دور دور تک پھیلی ہوئی سی اتے بابیرس والا (Fable 108) اک بڑا پرانا یونانی ورژن وی اے۔ ہورس نے اپنے اک وینگ (II.6) دے حصے دے طور اس نوں شامل کیتا اے جسدا انت شاعری روپ وچ پینڈو زندگی دی تلنا شہری زندگی نوں ناپسند دسدے ہوئے کہانی نوں ختم کیتا اے۔ مرکس اوریلیئس اپنی دھیان، کتاب 11.22 وچ اس ول اشارہ کردا اے۔؛ "پینڈو چوہا اتے شہری چواے بارے ، اتے شہری چواے دے خوف اتے گھبراہٹ بارے سوچو"۔

ایپر، لگدا اے کہ 12ویں صدی دے برطانیہ دے انگریز-نارمن لکھاری والٹر نے وجکار ویلے دے یورپ بھر وچ جنور کہانی دے پھیلن وچ سبھ توں وڈا یوگدان پایا۔ اس دے لاطینی ورجن (جاں چیریٹن دے اوڈو والا) نوں 14ویں صدی دے پہلے ادھ چ جوان روئز دی سپینی کتاب بئین امور وچ چھپی جنور کہانی دے سروت دے طور تے کریڈٹ دتا گیا اے۔ والٹر اٹالیئن وچ کئی کھرڑا سنگرہیاں لئی وی سروت سی اتے اکسیؤ زکا دیاں مشہور Esopi fabulas, جو کہ اس بولی وچ چھپیا ایسپ دیاں کہانیاں دا پہلا مجموعہ (ورونا، 1479) اے ، دا وی سروت اے جس وچ شہری چوہا اتے پینڈو چوہا 12ویں کہانی اے۔ اس وچ دو سونیٹّ ہن، پہلے وچ کہانی دسی اے اتے دوجے وچ اک نیتی سٹہ شامل اے۔