شبری
شبری،رامائن وچ اک متھہاسک پاتر اے جو رام دی اک پرم بھگت سی۔ اوہ اک بھیلنی سی جو جنگل وچ اک آشرم وچ رہندی سی۔ اسنوں ایہہ اڈیک رہندی سی کہ رام اک دن اسدی کٹیا وچ آویگا۔ اوہ اپنی کٹیا دی ہر روز صاف صفائی کرکے رام دی اڈیک کرن لگدی۔ اک دن رام اتے لکشمن سیتا جسنوں راون نے اغوا کر لیا سی، دی بھال کردے کردے اسدی کٹیا وچ آ گئے۔ اس تے صبری بے حدّ پرسن ہوئی۔ اوہ اہنا نوں اپنی کٹیا وچ لے گئی اتے اہنا دے پیر دھو کے اہنا دا ستکار کیتا اتے اسنے اہنا دے کھان لئی جنگلی بیر لیاندے۔ ہر بیر رام نوں دین توں پہلاں شبری خود کھا کے ویکھدی کہ اوہ مٹھا اے جاں نہیں۔اس گل دا لکشمن نوں برا لگا پر رام نے اسنوں شبری دے اس ووہار نوں اہنا متعلق سنیہ وجوں ہی لیا۔ [۱]
کہانی
سودھوشبری اک شکاری دی بیٹی ہندی ہے [۲] اتے جو نشادا قبیلے نال متعلق ہندی ہے۔ [۳] اسدی شادی توں پہلی رات اوہ دیکھدی اے کہ اسدے پیؤ ہزراں بکریاں اتے بھیڈاں لیاؤندے ہن جہنا دی اسدی شادی دے بھوج لئی بلی دتی جانی ہے۔ اوہ دیا بھاونا وچ وہِ جاندی اے اتے گھروں کسے گرو دی بحال وچ چل پیندی ہے۔ کئی دن سفر کرن توں بعد اسنوں متنگ نام دا سبدھ بندہ ملدا اے جسنوں اوہ گرو دھار لیندی ہے۔[۲] جد گرو آخری ویلے تے ہندا اے تاں شبری جو ہن خود اک بردھ عورت ہو چکی سی کول ایہہ اچھا زہر کردی اے کہ ہن اوہ وی شترقی مکتی نوں پاؤنا چاہندی ہے۔ ۔[۲] اس تے گرو کہندا اے کہ اسنے جو اسدی نرسبیکار سیوا کیتی اے اس لئی بھگوان رام اسنوں فلسفہ دین آؤنگے۔ اس توں بعد شبری ہر روز رام دی اڈیک کرن لگی۔۔[۲]
شری رام دا آمد
سودھوشعورت ذکر دے مطابق، بھاویں کہ سینکڑے ہور یوگی اپنے آشرماں وچ رام دے فلسفہ حاصل کرن لئی انتظار کر رہے سن، رام اپنی خالص عقیدت کارن صرف شبری دے آشرم چلے گئے۔ رام نوں ویکھدیاں ہی شبری خوش ہو گئی اتے کہن لگی، "اتھے بہت سارے اتم یوگی تہاڈے درشناں دی اڈیک کر رہے سن، پر تسیں اس ایوگ عقیدت مند کول آئے (…) اس توں صاف ظاہر ہندا اے کہ تسیں ایہہ نہیں دیکھدے کہ کوئی بھگت محل وچ رہندا اے جاں نمر جھونپڑی رہندا ہے، بھاویں اوہ سمجھدار ہووے جاں انجان (…) نہ تاں جاتی اتے نہ ہی رنگ دیکھدے ہو، تسیں صرف سچی بھرفتار ویکھدے ہو (…) میرے کول میرے دل توں علاوہ کجھ وی نہیں ہے، پر اتھے کجھ بیریاں ہن۔ میرے پربھو، میں تہانوں پیش کرنا چاہندی ہاں۔" شبری نے اوہ پھل پیش کیتے جو اس نے دھیان نال اکٹھے کیتے سن۔ جویں ہی رام نے اوہناں نوں چکھیا، لکشمن نے چنتا ظاہر کیتی کہ شبری نے پہلاں ہی اوہناں نوں چکھیا سی اتے اوہ، اس لئی کھان دے یوگ نہیں سن۔ اس دے لئی، رام نے جواب دتا [۴] ، میں بہت سارے قسماں دے کھانے چکھے سن، "پر کجھ وی ایہناں بیریاں دی برابری نہیں کر سکدا، اجیہی عقیدت نال پیش کیتا جاندا ہے۔ تسیں اوہناں نوں چکھوگے، تاں ہی تسیں جان سکوگے۔" روائتی لکھاری اس ذکر دی ورتوں ایہہ درساؤن لئی کردے ہن کہ بھرفتار وچ، نقص دیوتیاں ولوں نہیں دیکھے جاندے۔
شبری دی عقیدت نال خوش ہو کے، رام اس نوں اپنے فلسفہ دی بخشش دندا ہے۔ رام ہتھاں نال بنے پتیاں دے ڈونس جاں کٹورے ویکھدا اے جس وچ اس نے پھل دی پیش کش کیتی سی اتے شبری نے اوہناں نوں بناؤن لئی جو محنت کیتی سی اس توں متاثر ہندا اے اتے اس لئی اوہ رکھ نوں اسیساں دندا اے تاں جو پتے قدرتی طور اُتے اک کٹورے دے روپ وچ اگن۔[حوالہ لوڑیندا] شبری نے رام نوں سگریو توں مدد لین اتے اس نوں لبھن لئی کیہا۔ رمائن دسدی اے کہ شبری اک بہت ہی سوجھ وان اتے علم وان سنت سی۔[۵]
باہری لنک
سودھو- Lord Rama only thirsted for the Prema of Shabri Ji by Brig. Partap Singh Ji Jaspal (Retd.)
سروت
سودھو- Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
حوالے
سودھو- ↑ http://www.kidsgen.com/fables_and_fairytales/indian_mythology_stories/shabri.htm
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ ۲.۳ Keshavadas 1988, p. 121
- ↑ Dodiya 2001, p. 148
- ↑ "Rosary of Divine Wisdom" (بزبان انگریزی)۔ Brig. Partap Singh Ji (Retd.)۔ 27 اگست 1999
- ↑ Keshavadas 1988, p. 123
سانچہ:Ramayana سانچہ:HinduMythology